Deniz'den..
_________________________________
Hepsi burda olduğumu fark etmişti.
"Deniz bacım da gelmiş" diyerek ayağa kalkıp gelen, manifesto yapan çocuğa baktım, ismini bile bilmiyordum henüz, ve o burda olmamı normal karşılamış gibi duruyordu.
Acaba Ege hangileri? Umarım bu kaşlarımı çatan değildir.
"Hadi otursana deniz." Dedi manifesto olan çocuk, onu dinleyip ilk boş bulduğum koltuğa attım kendimi.
"Geleceğinden haberimiz yoktu, ondan şaşırdık lütfen yanlış anlama, hoşgeldin." Diyen çocuğa baktım.
Umarım Ege sensindir.
Kibar çocuktu.
Gülümsedim."son saniye gerçekleşti gelmem" dedim. Onlarda gözümü
gezdirdikten sonra, "Ege hanginiz acaba? Diye sordum.
"Tabi ki benim güzellik" diyen sese döndüm. Bu az önce bacım demiyor muydu? Manifesto yapan çocuğun ismi egeymiş.
"Benim ismim Koray dedi." Az önce ki kibar dediğim çocuk.
(Arkadaşlar daha önce ilk bölümlerde farklı bir isim kullanmış olabilirim ama bende unuttum o yüzden siz artık Koray olarak bilin olur mu)
Ve eliyle, tekli koltuk da oturan çocuğu işaret ettiğinde ona döndüm. Geldiğim gibi bakmıyordu bakışları bu sefer sert yerine soğuktu.
Buzdolabı.
"Bu da barın" dedi çocuğu göstererek. O tepki vermeyince bende başımı sallayıp önüme döndüm.
_________________________________
Genel bakış açısı...
En az iki saat geçmişti ve sürekli konudan konulara dönerken, deniz anlamadığı için sadece onları dinliyordu. Aralın ilk defa bu kadar konuşkan olduğunu gören deniz şaşırmıştı. Oysa evde hiç bu kadar konuşmuyordu.
Deniz'in yavaştan uykusu geliyordu, ama bunu söylemeye çekindiği için, kafasını yana doğru eğmiş birazcık dinlenmeyi düşünüyordu.
_________________________________
Denizden
Konuşulanları duyabiliyordum aslında ama sanki dedikleri uykumu daha çok getiriyor gibiydi. Masal gibi geliyordu. Ve o sırada tüm irtibat kestim.
Genel bakış açısından..
Denizin uyuduğunu fark eden, barın
"Aral" diye seslendi arkadaşına.
Ve gözleri ile denizi işaret etti.
Derin nefes alarak denize baktı Aral, uyumuştu gerçekten çok masum ve tatlıydı.
"Uyandıralım da eve geçelim biz." Dedi Aral.
"Abi evde zaten kimse yok, misafir odasına çıkar, sizde kalın bu gece burda, tek başıma sıkılıyorum." Diyen Ege'yi onayladı Koray.
"Benlik sorun yok kalırım" dedi barın.
Bakışlar bu sefer arala dönmüştü.
"Bakmayın öyle tek olsam kalırım ama, yanımda deniz varken olmaz." Dedi.
"İzin işini hallederiz dedi Ege."
Ve dediği gibi başarmıştı. Hiç usanmadan Bora'ya 20 dakikalık yalvarmıştı. Ve Bora'da artık pes etmişti. Ve sürekli dikkat etmeleri gereken şeyleri söylemişti.
