Mr.Rover | Jikook

accident

Bölüme başlamadan önce bir şeyden söz etmek istiyorum. Hatırlarsanız 'race' adlı bölümde Dohyun yarışı kaybettiği için, 3 aylık ceza gibi bir şey almıştı ve 'who is that alpha' adlı bölümde bölge yarışına hazırlanıyordular. Bu bölüm o yarıştan kesitler var unutan vardır diye hatırlatayım dedim. Yani bu bölüm 2,5 ay sonrasını kapsıyor.

Kontrol etmedim yazım hatam varsa affola ✨ iyi okumalar canlarım 🫶🏻

•2,5 Ay Sonra•

Jimin'den :

Tam 2,5 ay geçmişti... Jungkook ile Tokyo'da geçirdiğimiz güzel dakikalardan sonra, dediği gibi uçaktan indiğimizin ertesi günü, elinde doğum kontrol haplarıyla gelmesinin ve benim onları kullanmamın üstünden tam 3 aya yakın zaman geçmişti...

Ona kızgın mıydım belki biraz? Peki kırgın mıydım hemde çok.

Bana, bize güvenmemesi bir çocuğun sorumluluğunu alamayacağımızı söylemesi... Bu ister istemez hem benim, hemde omegamın gururunu incitmişti. Ben bir kırıldıysam omega'm bin kırılmıştı, annelik/babalık(?)onuru incitmişti.

(Buraya bir yazar notu eklemek istiyorum 'annelik/babalık (?)' yazdığım yerde soru işareti ve eğik çizgiyi kullanmamdaki amaç nasıl seslenilmesi gerektiğini bilmem. Yani aslında biliyorum, omegaverse evreninde doğuran Omega'ya anne deniyor -kız erkek farketmeksizin- ama siz rahatsız olur musunuz olmaz mısınız bilemedim. Size sormak istiyorum Jimin olurda ilerde hamile kalırsa anne diye mi hitap etmeliyim baba diye mi? Lütfen cevaplayın olur mu şimdiden teşekkürler 🫶🏻)

Jungkook'a elimde olmadan bazen soğuk yapıyor, bazen hiç konuşmuyor konuşuncada geçiştiriyordum. Zaten son 3 haftadan fazladır bölge yarışına hazırlandıkları için ortalıklarda görünmüyordular.

Jungkook bana kısaca bir kaç şey için tedbirli ve hazırlıklı olmaları daha sıkı çalışmaları gerektiğini söylemişti. İşte öyle 4. Haftayı da geride bırakırken 4 gün sonra olacak yarış için herkes heyecanlı olduğu kadar stresliydi de.

Dalmış bir şekilde televizyon izlerken kapının çalma sesiyle kendime gelmiş ve sakin adımlarla ilerleyerek kapıyı açmıştım. Karşımda Jungkook'u görünce şaşırmıştım açıkçası, kaç haftadır görüşemiyorduk.

"Jungkook?"

"Meleğim.."

Jungkook mırıldandıktan sonra sıkıca bana sarılmıştı. Kollarım iki yanımda öylece onun sarılmışına bırakmıştım kendimi.

"Çok özledim. Yemin ederim kokunu, sesini-" boynumu öpmüş "tenini.. en çok da seni."

"Kook-"

Sözümü bitirmeme izin vermeden beni kendinden ayırmış ev yanaklarıma ellerini yerleştirdiği gibi dudaklarını dudaklarımla buluşturmuştu.

Kısa bir öpücüktü ama derindi... sanki özlem, özür içeriyordu.

Jungkook yorgun bedenini tekrar bana yaslayarak benden güç alır gibi sıkıca bana sarılmaya devam etmişti.

Bir elim yavaşça saçına çıkarken sesimi yumuşatarak onunla konuşmaya başlamıştım. Her ne kadar kırgın olsam da onu bu şekilde bırakamazdım.

Elim yavaşça saçını okşarken Jungkook boynumda soluklanıyordu.

Hâlâ kapıda olduğumuzu fark edince ondan hafifçe ayrılmıştım. Bana soran gözlerle bakarken elim ile büyük elini kavramış ve kapıdan ayrılarak içeri doğru ilerletmiştim onu.