Mr.Rover | Jikook

to wake up

Kontrol etmedim yazım hatam varsa affola

İyi okumalar canlarım 🫶🏻

♡₊˚ 🦢・₊✧⋆⭒˚｡⋆

Sessizlik.... Hastanede sadece sessizlik vardı kimse çıtını bile çıkaramıyordu. Hepsi öylece durmuş ameliyathane'nin önünde bekliyordu.

Geçirdiği kriz sonucu Jimin'e sakinleştirici vererek uyutulmuştu. Ambulansa binerken bile, bir saniye dahi elini Jungkook'un elinden çekmemişti.

Evet Jungkook yaşıyordu ama durumu kritikti. Acil ameliyata alınmıştı ve yaklaşık 4 saattir ameliyattaydı.

Doktorun söylediği tek şey ise sadece ağır hasarları olduğuydu. Bel omurunda olan kırık yüzünden ameliyata alınmıştı Jungkook...

Jimin gözlerini açtığında ilk önce beyaz tavanla karşılaşmıştı. Başında feci bir ağrı vardı ve vücudu çok yorgundu. Kafasını yan tarafına çevirince Taehyung'u ve Jin Hyung'unu görmüştü.

Bir kaç dakika kendine gelmek için çabalarken hafızasına tek tek düşen görüntülerle uzandığı yerden hızla doğruldu. Kolunda olan serumu çekerek çıkarmaya çalıştı.

Bu hareketle kafasını elleri arasına almış olan Taehyung hızla bakışlarını Jimin'e çevirmişti.

"Hey hey Jimin! Ne yapıyorsun!?"

"Ne demek ne yapıyorsun! Ne işim var benim burda J-jungkook nerde?"

"Sakin ol öncelikle-"

Taehyung ellerini uzatarak Jimin'e yaklaşmaya çalışmıştı. Jimin ona uzanan elleri ittirmiş ve bağırmaya başlamıştı.

"Bana sakin ol deme! J-jungkook o haldeyken nasıl sakin olmamı bekliyorsunuz?! Nerde o?"

"A-ameliyatta."

Jimin duyduğu şeyle gözleri dolarken titreyen bacakları ayakta durmasını zorluyordu.

"N-ne? Ne k-kadar süredir?"

"Yaklaşık 4 saat oluyor..."

Jimin duyduklarıyla daha fazla durmadan odadan çıkmıştı.

"Jimin bekle!"

Jimin ameliyathaneyi ararken arkasından bağıran arkadaşlarını duymuyordu.

Jimin sonunda gördüğü tanıdık yüzler ve çete üyeleriyle o tarafa ilerlemeye başladı.

Hızlı hızlı adım atarken birkaç ksz tökezlemişti fakat bunu umursamadı.

Sonunda vardığı ameliyathaneye gözünden akan yaşlarla baktı. Hoseok içli içli ağlarken Namjoon ve Yoongi sadece boş duvarı izliyordu. Çete üyelerinden kimse konuşmuyordu.

"Bi-bir şey mi oldu J-jungkook'a?"

Herkesin sessiz olması onu korkutmuştu.

"Hayır hâlâ aynı haber bekliyoruz."

"Tanrım... lütfen ona bir şey olmasın."

Sonrası yine sessizlikti Jimin ve Hoseok birbirlerine sarılmış bir şekilde öylece dururken diğerleri, göz pınarlarında parlayan yaşlarla onlara bakıyordu.

Birkaç dakikanın ardından açılan kapıyla Jimin hemen ayağa kalktı. İçerden çıkan doktorun yüzündeki ifadeyi anlamak zordu.

"Jeon Jungkook'un yakınları sizsiniz sanırım?"

Kalabalık olan topluluğu görünce şaşırmıştı açıkçası doktor.

"E-evet ben kardeşiyim. Abim iyi mi?"