Taehyung
Aniden çalan kapı üzerine irkildim. Ailem çalışıyordu, abim ise okuldaydı, yani bu saatte buraya kimsenin gelmesine imkan yoktu. Instagram'ımın açık olduğu telefonumu öylece kapattım ve ayaklandım. Odamdan çıktıktan sonra kimin geldiğini bilmediğim için tedirgin adımlar eşliğinde kapıya yöneldim. Kapının önüne vardığımda kapı deliğinden dışarı baktım. Gelen beklemediğim bir şekilde Yoongi'ydi. Son mesajlarında oldukça net görünüyordu, ters köşe yaparak geleceğini düşünmezdim. Yine de dışarıda kalmaması adına kapının kulpunu kavrayıp aşağı doğru çektim ve kapıyı açtım. Kapıyı genellikle geceleri kilitlediğim için açmam gereken bir kilit yoktu, bu yüzden kolayca açmıştım.
Bana bir şey demeden içeri girecekken elimi onun göğsüne koyarak hafifçe ittirdim. Suratıma bakmamasını anlardım fakat sanki kendi mekanıymış gibi içeri girmeye çalışması saçmaydı. Ben tam dudaklarımı aralamış ona laf edecektim ki derin bir nefes vermesi üzerine bu hareketimden vazgeçtim. Bir şey demek üzere gibi duruyordu ve sözünü kesmek istemiyordum. Kapının kenarına yaslanıp kollarımı kavuşturdum ve bana söyleyeceklerini kafasında hazırlamasını bekledim. Dolu olduğu belliydi fakat mesajlarda olduğu kadar cesaretli görünmüyordu. Normalde sert takılan birisi olmasına rağmen neden karşımda süt dökmüş kedi gibi durduğunu bilmiyordum, belki de yaşadıkları ona ağır gelmiş ve onu uysallaştırmıştı. Fakat bana kızgın değil miydi? Neden buna rağmen kendisini tutuyordu?
"Ben... Dayanamadım." Dayanamadığını anlıyordum zaten, sadece sözünden dönmesini anlayamıyordum. Dışarıda uzun süre kalmak ona iyi gelmemişti belki de. Bana baktığında tek kaşımı kaldırarak devam etmesini istediğimi belirttim. "Sikeyim, daha fazla sokakta kalamazdım işte!" Sinirlendiğini belirtir şekilde kaşlarını çatarak söylendiğinde yüzüme alaycı bir sırıtış yerleştirdim. Şu an bana muhtaçtı, bu ise hoşuma gidiyordu.
Adımlarımı geri çekerek içeri girmesi için ona yer açtım. Bir şey dememe gerek yoktu, çoktan mesajı alıp içeri girmişti bile. Arkasından kapıyı kapattıktan sonra önüne doğru geçtim. "Burada sizin evde olduğu gibi misafir odası falan yok, koltukta yatmak zorundasın. Fakat eşyalarını odama dizebilirsin, izin veriyorum." Yerdeki bakışlarını bana kaldırmadan usulca başını salladı ve eşyalarını koymak adına yanımdan geçip giderek odama doğru ilerledi. Pekala, Yoongi'yle ev arkadaşı olmak beklediğim en son şeydi fakat Hoseok'a haber vermem gerekiyordu. Bu düşünceyle birlikte halen elimde tuttuğum telefonumu açtım ve beni ilk karşılayan Instagram ekranından ekranımdaki orta tuşa basarak kurtuldum. Doğruca WhatsApp'a girip Hoseok'un olduğu kısma girdim.
.
Taehyungie: HOSEOK
Hoseokie: N'OLDU
Taehyungie: Yoongi evimde kalmaya başladı artık.
Hoseokie: NE NASIL?
Taehyungie: Bildiğin.
Hoseokie: E bu en son kabul etmedi demiştin.
Taehyungie: Bilmiyorum, bayağı da uysaldı.
Taehyungie: Artık ne olduysa.
Hoseokie: Onu görmem lazım, of.
Taehyungie: Enayisin :)
Hoseokie: SUS.
Hoseokie: Yarın geliyorum oraya.
Taehyungie: İyi, seni kandıran herif için gel ama arkadaşını umursama.
Taehyungie: Sen bilirsin.
*Taehyungie çevrimdışı*
Hoseokie: Ya senin için de geliyorum bir yandan.
Hoseokie: Yah Taehyung.
Hoseokie: TAEHYUNG.
Hoseokie: İMDAT GEL BURAYA.
Hoseokie: AAAAA.
~🕯☁️🌈🕯~
Bunlar harici toplam 402 kelime.
Dönek Yoongi.
Okullarınızın ilk günü nasıldı bu arada?
Oy sınırı: 10
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Renkli, Çok Renkli | Taegiseok
Fiksi Penggemar"Neden ikinizin birden bana sahip olma şansı varken tartışıyorsunuz ki?" ~ Edebiyat öğretmenleri sınıfa bir proje ödevi vermişti, Hoseok ve Taehyung da bunu yapmak zorundaydı. Yardım olsun diye de üst sınıflardan birisini aralarına katmıştı, ve şans...
