-
-
-
-
-"Chan hyung kalemler nerede?!"
"Dolapta Felix."
"Teşekkürler!"
Chan, Hyunjin, Felix ve Jeongin ofiste bir proje üzerine çalışıyorlardı. Dördüde mimarlık okumuştu. Küçük bir ofisleri vardı. Chan işini yapar hemen çıkardı. Kendi atölyesi vardı. Kafa dağıtmak için gider resim çizerdi. Genelde kimsenin girmesine izin vermezdi. Jeongin ofisten hızla çıkmış ve Chan'ın atölyesine gelmişti.
"Hyung!!"
"Hyung acil kapıyı aç!"Chan Jeongin'in sesini duyunca kapıyı açtı. "Ne oldu Jeongin?!"
"Su verir misin?" Jeongin nefes nefese kalmıştı.
Chan içerden su getirdi ve verdi. Jeongin suyu içti.
Heyecanla konuşmaya başladı Jeongin. "Changbin hyung Kore'ye taşınıyormuş!"
Chan Changbin ile çocukluktan arkadaşlardı. Chan ondan hoşlanıyordu liseden beri. Lise bittiğinde Changbin taşınmıştı Kore'den. Chan bu duruma çok sevinmişti. Sevincini belli etmedi sadece gülümsedi.
"Hyung hâlâ hoşlanıyorsun değil mi?"
"Belki."
"Hadi ama.."
Chan cevap vermedi işine devam etti. Jeongin biraz söylendikten sonra oradan çıkmış ve eve gitmişti.
Chan genelde atölyede kalırdı kendisine oda yapmıştı oraya. Ailesiyle sürekli kavga ettiği için eve gitmeyi istemiyordu. Zaten içine kapanıktı anksiyetesi çok etkiliyordu hayatını.
-
-Neredeyse gece yarısı olmuştu Chan hâlâ ağlıyordu, babası yanına gelmiş onu sebepsiz yere azarlamıştı yine. Şiddette görüyordu... Yorulmuştu.
Bunları nasıl atlatacağını düşünüyordu.
Ya evlenecekti ya da... Ağlamanın verdiği yorgunlukla uyuya kalmıştı atölyede.Sabah gözlerini açtığında Changbin'i
görmeyi beklemiyordu. Jeongin 2-3 gün sonra geleceğini söylemişti. Hızlıca kalktı yatağından."Hoşgeldin Changbin bugün geleceğini bilmiyordum!"
"Sorun değil. Hoşbuldum çok özledim seni." Changbin Chan'a sıkıca sarıldı.
"Ben de özledim.."
"Her şey yolunda mı? Hayatın nasıl?"
"Şu an iyi her şey yolunda." Yalandı.
"Sen yine geç yatmışsın gözlerin şişmiş. Yoksa ağladın mı?!"
"Geç yattım sorun yok niye ağlayım." Chan gülümsemişti.
"Benim eve geçmem lazım temizlik yapacağım."
"Yardım edeyim! Eşyalarını burada bırak şimdilik bugün bitmezse burada kalırsın."
"Atölyede mi kalıyorsun?"
"Evet."
"Neyse bunları sonra konuşalım."
Changbin eşyalarını koymuş ve çıkmışlardı. Changbin'in evi çok yakındı atölyeye bu yüzden yürüyerek gittiler.
Eve girdiklerinde baya bir iş olduğunu fark ettiler.-
-
-
-
-
yeni ficim umarm seversiniz