O günün ardından 2-3 gün geçmişti. Akşam oluyordu. Chan'ın işi çoktu bugün o yüzden geceye bile kalabilirdi.
"Chan hyung, Changbin hyung kalacak bugün seninle. Biz çıkıyoruz. Görüşürüz." dedi Jeongin.
"Tamam görüşürüz Jeongin."
Diğerleri çıkmıştı Chan ve Changbin baş başa kalmışlardı.
Sessizlik vardı. Birkaç dakika sonra Changbin sessizliğü bozdu.
"Chan acıkmadın mı?"
"Biraz."
Changbin hazır ramen ve içecek alıp gelmişti ofisin mutfağından.
"Yorgun düşeceksin zaten uyumuyorsun." dedi Changbin.
Chan gülümsedi. "Teşekkür ederim."
Chan yemeye başlamıştı. Changbin kendi ramenini hazırlarken Chan'a baktı. İştahlı bir şekilde yediğini görünce gülümsedi. İyileştiği için mutluydu.
"Bak acıkmışsın." dedi Changbin.
"Çok hızlı yedim galiba."
Changbin güldü.
"Hâlâ birnden hoşlanmıyor musun Chan?"
Chan duraksadı. "Hayır."
"Hadi ama olmadı mı hiç?"
Chan bir şey demedi. İşine devam etti.
Changbin gülümseyip ramenini yemeye başladı.
- - -
Chan'ın işleri neredeyse bitmişti. Birkaç şey kalmıştı. Changbin'in gözlerinden uyku akıyordu.
Chan işini bitirdi.
"Changbin çıkabiliriz bitti işlerim."
"Uyumak istyorum hemen."
Chan gülümsedi.
İkisde eşyalarını alıp çıktılar. Changbin arabayı çalıştırırken Chan ise ofisi kapatıyordu.
"Changbin sen direkt git çok uykun var."
"Hayır bu saatte tek başına gidemezsin."
"Sorun olmaz."
"Hadi Chan gel."
Chan ısrar etmeyip bindi.
Yol boyu sessiz geçmişti. Chan'ın atölyesine gelmişlerdi.
"Chan beraber uyuyalım mı eskiden olduğu gibi?"
Chan bu soruyla şaşırmıştı ama sevinmişti hafifçe gülümsedi. "Uyuyalım."
Changbin arabayı park etti. Arabadan indiler ve Chan atölyeyi açtı. Changbin girdikten sonra geri kilitledi. Changbin'e kıyafet verdi. İkiside üstündekileri değiştirp yatağa geçtiler.
Chan'ın yatağı büyüktü o yüzden sorun olmadı. Hava soğuk olduğu için bir yorgan daha getirdi Chan. Sonunda yattılar Changbin direkt Chan'a sarıldı. Bu Chan'ın kalp atışının hızlanmasına neden olmuştu.
Chan çok heyecanlanmıştı. Kafasını Changbin'in boynuna gömüp gözlerini kapadı. Bir süre sonra uyuya kaldı öylece. Changbin hâlâ uyuyamamıştı o kadar uykusu olmasına rağmen. Chan'ın saçlarını okşuyordu.
"Hâlâ çok güzelsin..." dedi Changbin.
Changbin Chan'a bir şeyler demeye devam etti. Güzel şeyler. Sonra uyuya kaldı.
Sabah olmuştu Chan erkenden kalkmıştı. Kendine geldikten sonra Changbin'e baktı, hâlâ uyuyordu. Onu izlemeye başladı. Changbin'in kolları Chan'ın belindeydi.
Chan onu izlemeyi kesip tekrar gözlerini kapattı. Changbin ile olmak huzur veriyordu.
- - - -
coook guzeller
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
