-
-
-
Çift birbirlerine en güzel şekilde teşekkür etmişlerdi.
Chan ağladığını fark etmemişti Changbin'i öperken. Changbin ondan ayrıldığında göz yaşlarını sildi.
"Şimdi bana anlat her şeyi."
Chan, Changbin'e sarıldı ve ağlamaya başladı. Bir yandan anlatmaya başladı. Baştan sona kadar, ona olan hislerine kadar...
Changbin donmuştu duyduğu şeylerle, onun saçlarını okşayıp öptü.
"Chris bana bunları önceden söylemeliydin. Beni sürekli arayabilirdin. Önceden gelirdim. Çok özür dilerim bu kadar olduğunu bilmiyordum."
"Özür dileme.."
"Bundan sonra hep koruyacağım seni. Asla zarar görmeyeceksin."
Changbin, onun saçlarını öpüyordu küçük küçük. Daha dikkatlı olmasının farkındaydı.
Chan biraz daha sakinleşmişti. Changbin'in göğüsüne yaslanmış dinlenmeye çalışıyordu. Changbin kendisine iyi geliyordu, huzur veriyordu.
"Çikolata ister misin? Senin sevdiğinden almıştım."
Chan, Changbin'e baktı ve gülümsedi
"İsterim."
Changbin de gülümseyip poşetten çikolatayı çıkarıp Chan için paketini açtı.
"Changbin onu yapabilirdim."
"Olsun kendini zorlama."
Chan çikolatasını yerken Changbin ile konuşuyordu.
-
-
Belki gece yarısına kadar konuştular, beraber vakit geçirdiler.
Sabah olmuştu. Chan yağmurun sesine uyanmıştı. Sevgilisine baktığında hâlâ uyuyordu. Dağılmış saçları, şişmiş yanakları ile çok güzel gözüküyordu.
Chan, onun yanağını okşadı.
Yatmaktan sıkılmıştı. Yatakta doğruldu ve sandalyesinin yatağa yakın olduğunu fark etti. Ayağına dikkat ederek kalkmaya çalıştı ve sandalyesine oturdu.
Sandslyesini sürerek salona geçti. Bugün parmağının acısını daha çok hissediyordu. Ayağıda öyleydi. Canı yanıyordu. Kendini kötü hissetmişti.
Babasından daha da nefret etmişti. Gözleri yine acımaya başlamıştı. Ağlamak istemiyordu ama kendini tutamıyordu.
Sandalyesinden kalkmaya çalışıp koltuğa oturdu. Eline ve ayağına baktı. Nasıl bu hâle geldim diye düşünüyordu.
Changbin uyanmıştı. Gözlerini açtığında Chan'ı görememişti. Korkup hızlıca kalktı yataktan. Eve bakınmaya başladı.
"Chan!"
"Salondayım Changbin."
Changbin rahatlamıştı sesini duyunca. Hızlıca Chan'ın yanına geldi.
"Chan nasıl geldin salona ayağını zorlamaman gerekiyordu."
"İyiyim ben merak etme."
Gülümsemeye çalıştı.
Changbin sevgilisinin yanına oturup elini tuttu ve yanağını öptü.
"İyi misin sevgilim..?" dedi Changbin Chan'ın gözlerine bakarak.
