Yalnızlık oldukça karanlık bir kavramdır.Çünkü yalnızlık insanın onu nasıl yaşadığına
bağlıdır.Yalnızlık bazen huzurdur insan için bazense hüzün.Bazen
korkudur,korktuğudur,kaçtığıdır.Bazense insanın kendi kendini arayışıdır tüm hayatı
boyunca.Yalnızlık öğretir insana bilmediklerini,başka insana nasıl muhtaç olduğunu çünkü insan
sosyal bir varlıktır istesede kopamaz diğer insanlardan,muhtaçtır onlara.Nedeni de
basittir,yaşamı değerli kılan şey onu paylaşabilmektir.İnsan yalnız kalmak istemez
çoğunlukla,çünkü yalnızlık rahatsız eder insanı,insanın kendisini yarım hissetmesine neden olur
yalnızlık.Ne mutluluğu tam olur,ne de hüznü.PAYLAŞAMAZ bunların hiçbirini ve paylaşamayınca
da hiçbir şeyin anlamı kalmaz.
Merhaba arkadaşlar bu metni ben yazdım kitaplarınızda kullanabilirsiniz kullanınca beni etitketlerseniz sevinirim.Metni beğendiyseniz oy verebilirmisiniz sizden ricam.
istek metin isterseniz dm den yazabilirsiniz yada yorumlara yazabilirsiniz...
Görüşürüz bebişler ...
Sağlıcakla kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSESİZLERİN SESİ
ChickLitSesini duyuramayıp denize haykıran,her sabah hastane tavanlarını odasını anımsatan tavanlarıyla bakışan, ağlaması belli olmasın diye yağmur yağdığında ağlayan,kendi ayaklarının üstünde durabillmek toplum tarafından ezilip hor görülmemek için dersler...
