Her acı,yeni bir yaş almakmış,olgunlukmuş,yaşadığım şeylerden,yaptığım hatalardan en büyük dersim bu olmuştu.
Büyümüştüm,artık eski çocuk yoktu istedikleri olmiyinca ayaklarını yere vuran,kaşlarını çatan Belinay yoktu son zamanlarda yaşadıklarım bana bunu öğretmişti.
Çok üzülmüştüm,çok ağlamıştım,çokça da yara almıştım kalbim kanamıştı ama pes etmemiştim.İnadım çok güçlüydü ve vazgeçmemiştim ama "kalbim" gidince gözündeki perde kalkınca insanın,gerçekleri görünce vazgeçmek zorunda kalıyordu.
Terazinin sağ tarafında sana olan sevgim,inancım sol tarafında acılarım,acılarım daha ağır basıyordu sana olan sevgimi ne kadar haykırsamda sağır olan ne anlayabilirdi ki , tıpkı senin anlamadığın gibi savaştım çok mücadele ettim ama sonra baktım ki ortada bir savaş yokmuş sadece ordan oraya debelenen ,dilini boş yere yoran , kalbinin acısını fiziki bir acıyla dindirmeye çalışan ben vardım ne kadar da komik ama
Sen bir gemiydin ve ben senin limandan haraket ettiğini göre göre o limanda bekledim,sonunda kavuşmak varsa beklemeye razıyım dedim ama 250 gündür gelmeyen ,insan beklenir mi?Günlerce,aylarca,haftalarca gelmeyen biri gelir mi?
İnancım,güvencim,sevgim,aşkım,
kalbim paramparça sen beni hayata bağlarken aynı zamanda düşüşü de gösterdin ben senle öğrendim nefes alırken aslında içinde birini öldürmeyi sen en büyük tecrübemsin
Şimdi bir yaprak gibi ordan oraya savrulurken "ne zaman bu fırtıba dincek" diye düşünüyorum.
Konuşmuyorum,konuşamıyorum çünkü konuşursam hıçkıra hıçkıra ağlıyacağımı da biliyorum.
Susuyırum çünkü konuşursam "ben yanındayım herşey geçicek" cümleleriyle avutulmak istemiyorum biliyorum ki sende gitmiycem,seni ömrümün sonuna kadar sevicem diyip arkana bile bakmadan kaçıp gidensin.
İçimdeki çiçekleri sulamıyorum çünkü tek kelime de yeşereceklerini biliyorum.
Bilmek istemediğim ne varsa biliyorum,omuzlarımda taşıdığım yükler çok ağır,nefes alamıyorum ama Susuyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİMSESİZLERİN SESİ
ChickLitSesini duyuramayıp denize haykıran,her sabah hastane tavanlarını odasını anımsatan tavanlarıyla bakışan, ağlaması belli olmasın diye yağmur yağdığında ağlayan,kendi ayaklarının üstünde durabillmek toplum tarafından ezilip hor görülmemek için dersler...
