Bir Tatil Meselesi ~afram ~

18 . Bölüm

Hiy guyssss yeni bölüm yazmaya karar verdim . Lütfen bu benim için koca bir adım alkışları alayım . Teşekkürler teşekkürler portakallarim nesseeee çok uzatmayıp bölüme geçelim....

Yazardan

Afra ve Mert kaza yapmışlardı . Kazaya bakılırsa Afrayi çok zorlu bir süreç bekliyordu . Çünkü Mert bu kazadan o kadar da sağlam çıkamayabilirdi , ölebilirdi , veya Afrayi biricik sevdiceğini unutabilirdi .

Kaza olduktan 5 dakika sonra yoldan geçen bir aile hemen ambulansı aradı . Afra kolay çıksa da Merti çıkarırken çok zorlanmışlardı . Çünkü tır Mert'in tarafindan geldiği için o taraf çok kötü olmuştu kapı sıkışmıştı .

Arabanın üstünü sökerek çıkarmışlardı Merti ancak bu da bir hayli çok zaman kaybettirmisti . Doktorlar bile kan kaybından ölmediği için şükrediyorlardı .

Hastaneye getirildiklerinde Afra da pek birşey yoktu . Kolları sıyrılmıştı . Ve kafasını sert bir şekilde vurduğu için bayılmıştı . Afra 2 saat sonra uyanmıştı . Ancak Mert hala ameliyattaydı .

Afradan

Gözümü açtığımda karşımda annem vardı . Etrafıma baktığımda hastanedeydim . Tam bana neler oldu diyecektim ki birkaç saat önce Mert ile yaptığımız o feci kaza geldi aklıma ve acı ile yüzümü buruşturdum .

Daha sonra vücudumu endişe kapladı . Merte ne olmuştu ? Tır onun tarafından gelmişti . Anneme dönüp " Anne Mert nasıl? " dediğimde annem ilk yutkundu .

Daha sonra ağzını açtı ama söyleyeceği şeyden vazgeçip tekrar ağzını kapatmıştı . Annem kafasını kaldırdı . Bana baktığında gözlerinin dolduğunu gördüm . Gözlerini kaçırarak " Mert iyi " dedi . Ona inanmadım çünkü hep yalan söylediğinde gözlerini kaçırırdı .

Sertçe yutkunup anneme " Anne bana lütfen doğruyu söyle" dedim . Annem ağlamaya başladı . O zaman anladım ki Merte kötü birşey olmuştu . Bu ihtimali düşünmek bile bütün vücuduma hızla acı yaymisti bir hayli gözlerim dolmuştu .

Titreyen sesim ile " Anne Merte ne oldu ?" Diye sordum . Annem ise derin bir nefes alıp " Mert'in durumu kötü 3 saattir ameliyatta hala çıkmadı . Arabadan çıkarmakta zor olmuş çok kan kaybetmiş . Doktorlar baya ümitsizdi . " dedi .

Kafamı kaldırıp serumla baktım . Bitmesi umrumda değildi dirket kolumdan söküp çıkardım . Annem " Napiyorsun kızım senin dinlenmen gerek " dedi . Şok olmuş bir biçimde kafamı anneme çevirdim .

" Anne Mert o haldeyken benim nasıl dinlenecegimi düşünürsün Mert benim yaşama sevincim nefesim gülüşüm mutluluğum o olmadan ben sadece hareket eden bir ceset olurum . O yüzden benim Mert'in yanına gitmem gerek " deyip ayaklandım.

Odadan çıkıp ameliyathaneye doğru ilerledim . Mert'in ailesi de burdaydı . O piç babası olacak adamda gelmişti. Sahte bir üzüntü ile bekliyordu . Bu adamdan nefret ediyordum . Bunu şimdilik bir kenara bırakıp ameliyathanenin kapısına odaklandım .

Yaklaşık 2 saat daha bekledikten sonra doktor ameliyathaneden çıkmıştı . Doktorun çıkmasıyla arkadan bir sedye çıktı . Sedyede yatan kişinin baştan sona heryerini beyaz çarşafla örtmüşlerdi . İnsanlar ölünce böyle yapmazlar mıydı ?

Merti kaybedemezdim henüz yeni birbirimize kavuşmuşken bu kadar aşıkken bu kadar seviyorken beni bırakmazdı . Ayrıca her sevişmemizden sonra beni asla bırakmayacagina dair sözler verirdi . Şimdi bu sözleri tutmayacak mıydı ?

Evet hayat çok kahpeydi . Ama bana bunu yaşatacak kadar yüreğime koca bir ateş boğazıma koca bir düğüm olamazdı . Hayır bu kadar düşemezdi. Mert'in ölmesi demek benimde ölmem demekti .

Keşke onu bol bol öpüp koklasaydım . Vaktimizi kavgaya harcayacagimiza sürekli onu kiracagima birbirimizi hep sevseydik .

Anladım ki bu hayatta keşkelerimiz değil iyi kilerimiz olmalıymış .

Galiba toprağa girecek o iken asıl ölecek olan bendim .

Hiyyyy guyssssss ben ve kaoslar bugün anlaşmış gibiyiz .

İki gündür aktifliğimi şaka midur

Bölümü yazarken ağlamam şaka mıdır ?

Nasıl buldunuz bölümü

Var mı istekler

Kısa oldu sorryyyyy

Yeni kurgum prens ve prensesin masalına destek olmayı unutmayın portakallarimmm ❤️

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın sizleri seviyorum 💗