HIDDEN : Amestris High - On going

Chapter 6

Asty's POV

"Ate Asty! Ate Asty!" I heard Erina shouted kasabay ng pagbukas niya ng pinto ng dorm. I'm sitting on my bed kaya tumambad agad sa akin ang animo'y napalabang mukha niya, she's out of her breath and it looks like she ran a kilometer.

"Sabi na at dito lang kita makikita, bakit ka agad umalis? Hindi ka pa, I mean tayo tapos kumain ah?" she asked while she's drinking a bottle of water. I just throw her a towel to dry herself kasi pawisang-pawisan din siya sa ngayon.

I didn't know that souls can produce sweat also. Ngayon ko siguro napatunayang we are living just like humans too.

"Bigla kasi akong nakaramdam ng hilo, so I immedietely go here." I lied. Kunwari pa akong napahimas sa sintido ko at binuksan ang bintana para pumasok ang preskong hanging.

"You shoul've tell me, baka nakakalimutan mong healer ako?"

"I thought you're going to talk to Mr. Yrus so I let you, and decided to go here alone. But anyways, okay naman na ako." I replied, nakita ko namang tumango tango naman siya as a sign that she believes me. Pero yung sigh of relief ko ay para bang bigla na lang hinigop ng umupo siya sa harapan ko at hawakan ang mga braso kong nasunog dahil sa pagkakadikit ni Yrus sa'kin.

"Liar. Dahil siguro dito kaya ka umalis." she calmly said while checking my arms. Hindi ko naman na hinigit pa yun para bawiin kasi nakita niya na at wala na akong magagawa pa."Bakit?" she added.

"Anong bakit?" nagtatakang tanong ko pabalik. Nakita ko sa mga mata niya ang pagkabalisa lalong lalo na ang malalim niyang pag-iisip habang nakatitig pa rin sa braso ko.

"We have ten minutes gap when you got here and me na kakarating lang. Actually, hindi agad ako nakasunod sayo kasi after mong mag-walk out, I was about to follow you immedietely but lumapit agad sa gawi namin sina Ate Sophane, Rion and Selene and we noticed that Yrus' arms are burnt kagayang kagaya ng braso mo ngayon. I help him to heal him first and asked him saan niya nakuha yun and he said he don't know kaya pinabayaan ko na lang. After that I decided to follow you here agad-agad." mahabang salaysay niya habang kita ko ang pagre-release niya ng enchant niya patungo sa braso ko. Unti-unti namang nawawala ang dugong namuo subalit hindi tuluyang nawala ang maitim na peklat mula doon.

"Parehas nga kayo."

"Huh?" I asked her again.

"This is the first time that I can't heal someone completely. I can heal someone who is almost dying, but then yung simpleng paso lang na meron kayo ni Kuya Yrus bakit hindi ko maalis-alis ang bakas nito? Sa parehas na lugar at sa parehas na hugis ang bumakas sa mga braso niyo." she replied, dahil dun ay agad akong napatingin sa braso ko at nakita ang peklat na nasa perpektong hugis krus.

"He's a fire enchanter, maybe he burnt me."

"That can be, but the own enchanter of a specific element can't hurt him or herself. Hindi kayang sunugin ni Kuya Yrus ang sarili niya gamit ang sarili niyang enchant. Ang mas nakakapagtaka pa, bakit parehas na parehas kayo ng sunog na hindi ko maalis-alis?" pahayag niya pa kaya naman mas lalo akong nalito. I got here, thinking na napaso ako  because of him kasi alam kong fire enchanter din siya, pero yung palaisipang hindi pwedeng sunugin ni Yrus ang sarili niya kasi nga siya ang nag-release nun? Yeah it's plausible reason kasi imposible nga iyon na masunog siya ng sarili niyang enchant? Na masaktan siya ng pwede niyang tawaging defense enchant? So paano siya napaso?

"So ibig mong sabihin, may ibang nakapaso sa kanya? Paano mangyayari yun eh before akong umalis, I mean kaya ako umalis is because his arms touched mine and he burnt m—"