HIDDEN : Amestris High - On going

Chapter 18

Asty's POV

"Where am I?" I asked Mr. Hirom as he invited me to his little home. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin magawang lapitan siya hindi dahil sa rude ako but because I can't trust someone that quickly. Hangga't maari, kailangan kong dumistansya at makiramdam.

"Eat first before I answer that question of yours. " he replied. Napatingin ulit ako sa pagkaing kanina pang nakahain sa harapan ko na nasisiguro kong malamig na buhat sa pagkakaluto.

Still, I just looked at it, doing nothing.

"Problem?" he asked

"Poison?" I answered with an another question. Masisisi niyo ba ako na prangkang magtanong tungkol sa bagay na yun? I'm just worried.

"Give me that."

"Give you what?"

Sa halip na sagutin niya ako ay kinuha niya ang pagkaing nasa harapan ko at bumawas ng kaunti para kainin. He smirked at me then offered me the food na binawasan niya.

"Did I die?"

"What?"

"There's no poison Asty. Hindi ko magagawa yun." he replied. Well, he's right, bumawas na nga siya at sa harapan ko pa mismo kinain, wala namang nangyari sa kanya so? Should I take it?

" Please eat Asty, maraming lakas ang nawala sayo because of Princess Sophane. You're not yet full trained tapos prinsesa na agad ang nakasagupa mo." he said. Oo nga pala, the freaking princess of this world almost killed me. Quotang - quota na siya sa'kin. Nakuha ko ba inis niya? May kasalanan ba ako sa kanya?

Like? Una, ayaw niya akong mag-stay sa mundong ito at muntikan ng mapatapon sa labas ng barrier. Kung hindi dahil kay Erina, baka patay na ako ngayon. Pangalawa, dahil nga sa ayaw ni Erina, muntikan din akong maging taga-silbi sa palasyo dahil dun, but then again, because of Erina, namuhay naman ako ng mapayapa. And lastly, itinuturo niya ako ngayon sa kasalanang hindi ko naman nagawa. Those things na ginawa niya sa'kin, sa kanilang dalawa ni Erina, baka si Sophane pa ang pagdikitahan kong patayin pero hindi eh? Paano ko naman magagawa yun sa taong kaisa-isang meron ako sa mundong ito?

"So? Where am I? Bakit dito ako dinala ng phoenix na yun?" I asked after I started to eat some. Dahan-dahan pa ako to make sure but then as far as I can feel, wala naman akong weird na nararamdaman.

Probably, he's telling the truth.

"To be honest, hindi ko rin alam kung bakit dito ka dinala ni Feriz."

"Feriz?"

"Yeah, that white phoenix. His name is Feriz. All I know, binabantayan niya si Erina and since you came to her life, he started to know you. " he replied, napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

I'm expecting some straight answers cause' he said, he's the Eye of Amestris, kaso naalala kong propecies nga lang pala ang nakikita niya.

Hindi past and possible future events.

My bad.

"And to answer your question, we're here at the Atriaz Forest, farthest one from the main city, a short travel to thr gatekeepers." he added. Yung walang interes na tenga ko ay biglang nagpantig, nang marinig ko ang sinabi niyang iyon.

"Malapit tayo sa gatekeepers?" I asked.

"Yeah. I feel that you're worried cause' you're a mortal, no paths, no gatekeepers." he replied na sinang-ayunan ko.

Of course, alam niya din ang tungkol sa bagay na yun.

A mortal from a normal world who just died, should walk to the path of heaven. The Amestris World is in the center of normal world and heaven, if the gatekeepers detect that a mortal's soul who walks through the path, possesses enchants, they'll put you here.