7. ormanın ölü ruhu

3 1 0
                                    

medya Elenor Leon bırakıyorum.😁

"Elenor sen kafayı mı yedin ormana gireceğim de ne demek?"

Resmen Thom deliye dönmüştü yaklaşık on dakikadır girmem gerektiğini anlatmaya çalışıyorum ama beni dinlemiyorlar dinlemedikleri yetmiyor gibi susmuyorlar da!

"Thom "

Yine beni duymadı diğerlerinde sanki film çekiyormuşuz gibi izliyorlar abi ben bunları ne yapacağım Emma ve Adios nerden bulduklarını anlamadığım elmaları kemiriyorlardı

"Orman tehlikeli ne girmesi gitmeyeceksin duydun mu beni gitmeyeceksin nerden geliyor bu cesaret anlamıyorum"

Bir dinlese  ana yok dinlemiyor

"Thom!"

Yeter ama bende sabır taştı resmen

Thom en sonunda sert bakışlarını bana çevirdi ama o an anladım bu adamın gözlerindeki öfke değil saf korkuydu

Korkuyordu hemde o kadar çok korkuyordu ki bunu her dakikada daha çok hissediyordum.

Bedenim bir kez daha benden bağımsız Thom a doğru ilerledi kollarımı boynuna sardım

O ise ilk bedeni kasıldı sonra ise benim gibi kollarını belime yerleştirdi

Bir iki dakikada sonra ondan ayrıldım.

"Artık beni dinleyecek misiniz?"

Thom derin bir  nefes aldı ama dinlemek zorundaydı bunu o da biliyor olacakki seri adımlar ile diğerlerinin yanına geçti

"Bakın çocuklar ormana girmem lazım çünkü "

Gözlerimi kapattım anılar tekrar zihnime nüfus etmesine izin verdim

"Ben ruhlar ile konuşa biliyorum onları görüyorum hissediyordum."

Sessizlik

"Bu orman böyle değildi biri bir şey bu hale getirdi ormanın ruhunu öldürdü ve orman karanlığa boğuldu o şey hala içerde ve bizi izliyor günden güne güçleniyor hissediyorum ."

Gözlerim buğlanmıştı

Buğlu gözlerimi arkadaşlarıma çevirdim

""Orman yavaş yavaş ölüyor acı çekiyor onlar acı çektikçe kalbim sıkışıyor çocuklar lütfen gelmek istemiyorsanız gelmeyin fakat bana engel olmayın yakalanırsam da cezasını çekmeye hazırım."

Beklenti dolu gözler ile baktım belki gelirler diye kararım ne kadar kesin olsam da korkuyordum başaramamaktan

"Her daim seninleyim "

Thom bir iki adımlar yanıma geldi  yüzünde bir gülümseme oluşmasına engel olamadım

"Bana bak çiyan sakın ölmeyelim valla hortlarım ben"

James her zamanki gibi espirisini yapıp yanıma adımları " valla bak seni gebertirim çok oldun geliyom ben"

Betty resmen koşar adım yanıma geldi

"Adrenalin mi doğru adres"

Adios her zaman ki egosu ile resmen salına salına yanıma geldi

Gözlerim emmaya kaydı içim burkuldu gelmeyeceğini düşündüm.

"Bakma yüzüme aval aval geleceğim tabi"

Yüzümde kocaman bir gülümseme belirdi tabi bunun kısa süreceğini bilmiyordum.

"Sevgilim !"

Bella ayağındaki topukluları yere vurarak yanımıza geldi

Zorda olsa bakışlarımı Thomas a çevirdim halinden hiç de memnun olmamış gibi durmuyordu

AY'ın VÂRİSİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin