Yukarıda James etta(o bir kurt adam)
Gözlerimi James in alanada yankılanan sesi ile açtım.
"Sizi pire torbaları kalkkk!"
Yerimden resmen sıçradım.
"Olm gerçeketen korkacağınızı düşünmemeiştim.!"
Ardından kahkaha atmaya başladı ben ise hala ayılmaya çalışıyordum dün ben nöbet tutmuştum ve akşama kadar yürümüştük resmen pestilim çıkmıştı
Gözlerimi bir ikikez açıp kapattıktan sonra ayağa kalktım.
"Evet çocuklar gitsek iyi olacak ama hazırlanın ilk yemeklerimizi yiyelim."
Beni onaylayan mırıltılar çıkardıktan sonra battaniyemi katlayıp çantama koydum. Gözlerimi çantamdan çekip ekipe çevirdim. Thom ve Emma çoktan yemekleri hazırlamış lardı
"Hadi çocuklar yemek hazır"
Emmanın çağırması ile çantamı sırtıma takıp onlara doğru ilerlemeye başladım.
"Evet kaptan şimdi ne yapacağız?"
Betty sorusu ile yere eydiğim başımı kaldırdım Betty e döndüm.
"Ormanın derinlerinden çıkışa ulaşmamız gerek çünkü öbürtürlü ulaşmamız haftalar sürer!"
Derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim.
"Ve ormanın girişinde hiç birşey ile karşılaşmadık ama bu değildir ki karşılaşmaya ağız ormanın derinleri üst kısımlarına göre çok daha tehlikeli size bir şey olursa bu dünyayı yakarım!"
Benim son lafımla kapalı olan ağızları beş karış açıldı buna evet gülmek isterdim ama olacak olan buydu
"Yakar valla!"
Betty kendine gelmiş olackki beni ilk doğrulayan o oldu
" Ben bu gıcık tan her şeyi beklerim."
Adiosun son sözü ile gülmeye başladım
"Haklı!"
Ne kadar güldük bilmiyorum ama kendime zorda olsa gelip ayağa kalktım
"Gitmemiz gerek çocuklar hadi!"
Ekipte benimle birlikte ayaklandı çantamı saırtıma alıp ormanın derinliklerine ilerlemeye başladık
...
Yaklaşık olarak iki saattir yürüyorduk ama sanki ormanın derinlerine indikçe orman karanlığa mahkum gibi daha da çok kararıyordu karanlık o kadar baskındı ki içime işliyordu resmen
"Burası nasıl bir yer böyle karanlık bizi yutacak gibi hissediyordum!"
Betty isyan dolu sesini görmezden gelip ilerlemeye devam ettim.
Yaklaşık bir saat daha yürümenin ardından ağacın arkasında gördüğüm karanlıkla yerime çivilendim.
"Ne oldu?"
Thom un sesi ile sanki dilim tutulmuş gibi sadece ağaçın arkasına bakıyordum.
"O!"
Diyebilirim sadece çünkü ağacın arkasında olan şey gözleri ekibin üzerinde gezdirdi srdından gözlerini Betty üzerinde durdu
Boğazıma sanki bir yumru oturdu konuşamıyordum uyaramıyordum.
"Sana bakıyor!"
Zor bela ağzımdan çıkan kelimeler ile gözler benim baktığım yere döndü
"O şey bana bakıyor!"
Betty sözleri ile ağacın arkasındaki şey yerinden fırlar gibi Betty üstüne atlaması bir oldu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY'ın VÂRİSİ
Science FictionKendinden emin olmayan bir kız ve onu hayata bağlayan arkadaş ve aşkı Elenor bir gün önce normal bir hayatı varken ertesi gün kendini bir bilinmezliğin içinde bulmuş hem kim olduğunu öğrenmeye çalıyor hemde annesini bulmaya çalışıyordu
