8. sembol

4 1 0
                                    

Medyada Emma igna varrr🤍

" Kız uyann!"

Betty beni sarması ile gözlerimi araladım

Ne oluyordu be sabah sabah

"Ne oldu?"

Betty uyku sersemi olan bana bir tane geçirmesi ile yatakta doğruldum

"Birde ne oldu diyo bugün ilk defa elementlerimi kullanmayı öğreneceğiz sen yatıyordun geç kalacaksın kalk!"

Bunun içine Bella falanmı kaçmıştı neydi bu ses dur dur bir dakika elementlerimi kullanmayı öğrenecektik

Yataktan hızla kalktım aklıma gelen Emma ile başımı onun yatağına cevirdim

"Dün akşam gelmedi"

Bu kadarmı sinirlenmişti bana gönlünü ve başımdan geçenleri anlatmam gerekti emmanın beni anlayacağını biliyordum ama yinede onu üzdüğüm için kendime kızıyordum.

"Kuşum bugün anlatacaksın değil mi ne olduğunu ve şu müdire amandayı?"

Başımı usulca salladım anlatacaktım beni buraya gelmem bile planlıydı müdire Amandanın aklından daha ne geçtiğini bile bilmiyordum ama bana yönelik bir şey olduğu kesindi

Düşüncelerimden sıyrılıp dolabıma doğru ileredim kendime siyah bir kot şort ve bol bir tişört alıp banyoya girdim

Suyu en sıcağa ayarlayım altına girdim dün ki olanlar gözlerimin önünden bir film şeridi gibi geçti o yaratığın müdire Amanda ile konuşması ormanın ruhuna ulaşmam ve beni yaralaması

Sıcak suyu kapatım suyun altından çıktım bize ayrılan minik aynanın önüne geçtim dün ki yaralandığım yere baktığımda bir iz bile yoktu

Thom beni nasıl iyileştirdi bilmiyordum ama bir şey olduğu kesindi

Üzerimdeki havludan kurtulup aldığım kıyafetleri üzerime geçirdim.

Saçlarımı kendi haline bırakıp banyodan çıktım.

Emma odaya gekmişti ama yüzüme bile bakmıyordu usulca yanına doğru ilerledim

"Emma"

Sakin sesim emmanın kulaklarına ulaştı ama cevap vermedi

"Emma anlatmama izin ver lütfen"

Emma kızarık gözler ile bana döndü o an anladım ağladığını görmemi istemiyordu

Kollarımı hızla emmaya doladım.

"Ağlama lütfen "

Emma gözlerindeki yaşları silip yüzüne içten bir gülümseme koydu

"Özür dilerim Elenor biraz fazla abarttım sadece çok korktum seni kanlar içinde görünce ve sen sonra hiç bir şey olmamış gibi ayağa kalktığında delirdim"

Öfkesini anlaya biliyordum haklıydı bende onu o halde görsem bende öyle tepki verirdim .

"Haklısın emm asıl ben özür dilerim "

Uzun bakışlarımı yere eydim Betty bu durumdan sıkılmış olakki konuşmaya başladı

"Acıktım ben acıktım yemek istiyorum hadi kahvaltıya çıkalım ya"

Bakışlarımı emmaya cevirdiğimde usulca başını salladı

Kapıdan çıkacağım sırada emmanın kolumu tutması ile tekrar ona döndüm.

"Anlatacaksın degilmi sana bunu kimin yaptığını ?"

Gözlerimdeki öfke tekrar belirdi bense cevap vermeden başımı salladım anlatacaktım tabi onlara güveniyordum kimseye guvemediğim kadar güveniyordum.

AY'ın VÂRİSİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin