TAMAMLANDI.
Soğuk kışlara hapsolan bir köyde yeni Atanan bir öğretmen ve köyün delisi olarak bilinen genç bir adam.
"ben deli değilim insan fazla normal"
"kaçamazsın" dedi karanlıktaki bir ses. gözlerim kapalıydı ya da burası fazla karanlıktı. neredeydim ben ?
" sen kimsin burası neresi "diye bağırdım fakat ses yoktu. her yer simsiyahtı. ne bir ışık vardı ne de bir renk.
üstümde beyaz bir gömlek ve beyaz bir pantolon vardı. burada ne oluyordu.
"kaderinden kaçamazsın "diye aynı ses etrafta duyulduğunda kaşlarım çatıldı.
"kim kaderinden kaçıyor be"diye bağırdım. sonra uzaktan bir ışık parladı .
"oan yardım et "diye aynı ses konuştu. gözlerimi ışıktan alamıyordum. sadece parlak bir ışık hüzmesi vardı.
"kime "dediğimde sesim bana yabancılaştı. kalbim birden hızlı atmaya başladı gözlerim ağırdı.
"sana ihtiyacı var "dediğinde bedenimdeki bütün güç çekildi ve ben bedenimi taşamadan yere serildiğimde aynı ses kulaklarımda çınlıyordu. "ona yardım et sana ihtiyacı var onun sesi ol "dedi ve bilincimi kaybettim.
gözlerimi açtığımda gün ağrımıştı sabah 6 olmuştu. yatığım yataktan kalkarak önce eski banyoya girip sıcak su elimi yüzümü yıkadıktan sonra kalın kıyafetler giyinerek aşağı indiğimde yine kar vardı.
ne zaman bitecekti bu kar diye düşünerek mutfağa girip kahvaltılık bir şeyler atıştırdım. saat yediye doğru geldiğinde çantamı alarak evden çıkmadan önce pervaza bıraktığım demirin kazağını aldım. geçerken ona veririm.
yolda giderken platoma sımsıkı sarıldım. kar fazla yağmıyordu ama soğuk derece yağış vardı.
mezarlıkta teröristi gördüğümde yanıma gelen demir sayesinde kurtulmuştum ve karakola gidip ifade vermiştim. onlarda söylediğim yerlerde arama yapacaklarını söylemişlerdi.
umarım onları yakalarlardı. çok kötü insanlardı onlar. köyleri gezip daha gencecik çocukları ailelerinden zorla koparıp kendi menfaatlari için kullanıyorlardı.
iki katlı evin bahçesinden içeri girip kapıyı çaldığımda bir ka dakika sonra kapı açıldı. karşımda saçları kısa sakalları eşit uzunlukta burnunun yanında küçük bir beni olan demir ile göz göze geldim.
"ben kazağını getirdim teşekkür ederim "dediğimde elimdeki kazağı ona uzattığımda aldı.
"rica ederim "parmaklarını oynatarak cevap verdi. gülümsedim. arkamı dönecektim ki "karakoldan haber geldi bazı teröristler yakalanmış " dedi bana bakarak gülümseyerek "çok güzel bir haber bu inşallah diğerleri de yakalanır "dediğimde başını salladı.
"ben seni tutmayayım "dediğimde gözlerimin içine baktı. ben baktım ikimizde konuşmadık. sonra okulu hatırlayınca "sonra görüşürüz "dedim kendime gelerek. başını salladı.
okula vardığımda çocuklar gelmişti. gülümsedim. önce sobanı yakarak odanın ısınmasını sağladıktan sonra ders işlemeye başladık.
gün boyu eğlenmiştik gerçekten. ikindi olduğunda okul biterken bende mezarlığı geç tikten sonra eve doğru giderken birden etrafta toplanan kalabalık etrafta koşuşturan insanlar gördüğümde aslında ne olduğunu acı bir şekilde öğrenmiştim.
evim yanıyordu. "evim "diye bağırıp koşarak kalabalığı geçtiğimde evim çayır çayır yanıyordu. köylüler su hortumu ile söndürüyor insanlar yanan evi izliyordu.
gözlerimden yaşlar geliyor yanıma gelen insanların beni yatıştırmasını dinliyordum.
hangi vicdan yoksunu bunu yapar ki benlik bir sorun yoktu. köylülerin söylediğine göre bir kaç adamın evimin etrafında dolandığını görmüşler.
karakoldan gelen askerler yanan ev hakkında zabıt tutup gittiğinde dört saat sonra yangın sönmüştü ama evim küle dönmüştü. içindeki eşyalar kömür karası olmuştu.
eşyaların çoğu benim değildi ev de ama kıyafetlerim vardı içerde önemli eşyalarım taşıdığım çantadaydı.
insanlar yavaş yavaş dağılırken omuzuma dokunan ele başımı arkaya çevirerek baktığımda bana bakan demiri gördüm.
"geçmiş olsun "dediğinde gözyaşlarımı elimle silerek başımı salladım. "sağ ol "dedim.
"benim evimde kalabilirsin istediğin kadar "dediğinde ona şaşırarak baktım.
"gerçekten mi "dediğimde gülümseyerek başını salladı. buruk bir şekilde gülümsedim. "teşekkür ederim."dedim. başını sallayarak elini 'hadi gel 'anlamından sallayarak arkasını dönüp evine doğru giderken bende çantamı alarak onu takip ettim. gidecek bir yerim yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
UZUN ZAMAN OLDU HA ONLARI YAZMAYALIM DİĞER KURGULARA YETİŞMEYE ÇALIŞIRKEN BUNU İHMAL ETTİM BİRAZ AMA DEVAM EDİYORUZ OLAYLARI BİRAZ DAHA İLERLETECEĞİM. BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ YORUM ALAYIM. KAPAK NASIL?
