4.bölüm

1.5K 70 9
                                    


Lanet diye bağırmak istedi fakat o bağıramazdı ki sesi bir sesizliğe tutsaktı.

Ruhu karanlık bir dolabın içine hapsedilmiş bir çocuğun ruhuydu.

Gözlerinde korku bedeninde annesinin özlemi vardı.

Bu seferde gelecek diye kendini tatmin etmeye çalıştı fakat annesi gelmedi.

O annesiz, kimsesiz kalmıştı.
O gece bir fırtına ile birlikte kalbi yaralı bir çocuk sesizliğe hapsoldu yüreği en derin sızılarında zihninde bir enkaz oldu.

Günümüz..

Okula doğru evden çıkarken Elimdeki poşet kutuda demir denen Adamın beni evine aldıktan sonra giydirdiği kıyafetler vardı.

O günden sonra onun hiç görmemiştim görmekte istediğimi sanmıyordum.

Evet belki evine izinsiz girmem yanlıştı fakat ona bir şey olduğunu zannetim.

Peki onun için endişelenmem bunu kendime açıklayabilir miydim pek sanmıyordum.

Hisslerim hiç bir zaman bana fayda verecek kadar güçlü değillerdi.

Ama demire baktığımda kalbim göğüsümden çıkacakmış gibi atıyordu.

Bu normal değildi.

Eski bahçenin içine girerek kapıyı çaldığımda bir kaç dakika geçtikten sonra kapıyı açan kimse yoktu.

Derin bir nefes alarak camlardan kimse var mı diye baktığımda kimse yoktu.

arkaya bahçeye baktığımda da kimse yoktu acaba bu adam neredeydi.

neredeyse bana neydi.

bahçeden çıktığımda elimdeki poşeti dönüşte veririm diyerek okul yolunu tutarak okula doğru yola çıktığımda mezarlığın oradan geçerken mezarlığın içinde oturan tanıdık beden ile durdum.

bu demirdi.

tam göremiyordum ama bir mezarın başında dikilmiş öylece mezar taşına bakıyordu.

acaba o kimdi?

kimse kim bana ne  derin bir nefes alarak yoluma devam ederken birden ileride gördüğüm yüzü puşi ile kaplı olan adamı görünce "imdattt"diye bağırarak arkamı dönerek koşmaya başladım

arkamdan bana doğru koşan teröristten kaçarken havaya sıkılan kurşun ile kendime gelerek yere düştüğümde bir kez daha kurşun sıkıldığında gözlerimi sımsıkı kapatmış beklerken kolumdan tutulduğunda "yardım edin "diye bağırdığımda çırpınıyordum fakat yüzüme dokunan eller ile gözlerimi açtığımda karşımda bana bakan adam demirdi.

"sakin ol geçti "dediğinde parmaklarını hareket ettirdi.

"çok korktum "dediğimde nefesim boğazıma tıkalı kalıyordu.

"tamam sakin ol gitti o "dediğinde birden ona sarıldığımda bir kaç saniye durduktan sonra beni kendisine çekip sardığında gözlerimi kapattım.

*****************************************************

BİLİYORUM KISA OLDU FAKAT BENDEKİ ZAMAN ANCA BU KADAR MİLLET 2 HAFTA SONRA YKS VAR O YÜZDEN ŞIMDILIK BEN AĞLAYARAK DERS ÇALIŞMAYA GIDEYIM SINAV DAN SONRA FUL BURADAYIM GÖRÜŞÜRÜZ.


DELİ-BXBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin