*İyi okumalar*
An'a bırakmıştım kendimi. Onun gözlerinin çekimine. Aceleci ama bir o kadar da yavaş şekilde yakınlaşıyorduk. Benim durduğum konum onun ve kapının arasıydı. Kendimi durduramıyordum. Her geçen saniye dudaklarımız bir az daha aralarındaki mesafeyi kapatıyordu. Bir an kalbimin firar edeceğini zannetmiştim. Hatta öyle bir atıyorduki, Muratın kalbimin sesini duyduğundan emindim. Ve o an dudaklarımızın birleşeceği an, cadı Edanın sesi duyuldu. Ne vardı canım, bir kaç dakika geç gelseydi.
"Abic-" neye uğradığını şaşıran kız öksürmeye başladı. Benim ise takıldığım yer 'abic-' sözünün devamı. Ne yani şimdi Eda, Muratın kız kardeşimiydi? Bir de tam biz öpüşücekken gelmesi! Hemen Muratın ve kapının arasından çıktım. Peki benim onu öpmeye yeltenmem doğrumuydu? 𝐻𝑎𝑦ı𝑟 𝑡𝑎𝑏𝑖𝑘𝑖 𝐿𝑢𝑛𝑎! Tanıştırayım iç sesim! Bazen onu desteklerdim. Ve onu desteklediğim nadir anlardan biriydi. Yani yeni tanışmıştım, onu öpmeye yeltenmek doğru değildi. Ş𝑖𝑚𝑑𝑖 𝑜𝑟𝑎𝑑𝑎 𝑏𝑖𝑟 𝑑𝑢𝑟 𝐿𝑒𝑛𝑎 𝑜 𝑀𝑢𝑟𝑎𝑡 𝑘𝑜𝑘𝑢𝑛𝑢𝑛 𝑠𝑎𝒉𝑖𝑏𝑖!Aslında iç sesim asla yanılmazdı. Ama... bu düşüncelere dalıp giderken. Eda abisini kenara çekip bir şeyler söylemeye başladı. Her ne dediyse, Murat bir az sinirlenmişti. 𝐵𝑖𝑟 𝑎𝑧 𝑚ı? 𝑁𝑒 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑧ı? 𝐴𝑑𝑎𝑚ın 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑧𝑑𝑎𝑛 𝑎𝑔̆ı𝑧ı𝑛𝑑𝑎𝑛 𝑎𝑡𝑒𝑠̧ 𝑐̧ı𝑘𝑎𝑐𝑎𝑘! Offf! Tamam be her şeyi en iyi sen biliyorsun! O yüzden kes sesini! Ben sesizce yanlarından uzaklaşdım. Salona girip yerime oturdum. Bir kaç bir şey atışdırdım. Ama hala Murat gelmemişti. Çay aşamasına geçmiştik. O yoktu. Acaba ne dedi? Cadı ya resmen cadı! 'Cadı Eda' onun lakabı bu artık. Qapının önünde bir gölge gördüm ve sonra 'Cadı Eda' bana doğru gelmeye başladı. Ailem de dahil her kes sohbete dalmıştı. Onu fark etmediler bile.
Yanıma oturup, kulağıma doğru "Abimden uzak duracaksın!" Anlamadım!
Gözüne bakarak "Neden böyle bir şeyi yapayım?!" Gerçekten neden!
Oda aynı benim gibi yaparak, "Sevgilisi olan biriyle flört edemezsin demi?! Ya da edersin sen seviyyesiz bir şeysin!"
"Pardon! Kimin seviyesiz bir şey olduğunu istersen burada sana gösteririm! Ayrıca abinin sevgilisi olduğunu bilmiyordum." Yutkunamamıştım. Boğazımda sanki bir yumru oluşmuştu. Sevgilisimi vardı? Peki neden beni öpmek istemişti. 𝐿𝑢𝑛𝑎 𝑏𝑒𝑛 𝑏𝑖𝑟 𝑀𝑢𝑟𝑎𝑡𝑎 𝑠𝑜𝑟𝑎𝑙ı𝑚 𝑑𝑖𝑦𝑜𝑟𝑢𝑚. 𝑂𝑛𝑎 𝑔𝑢̈𝑣𝑒𝑛𝑒𝑠𝑖𝑚 𝑔𝑒𝑙𝑚𝑖𝑦𝑜𝑟. Saçmalama istersen! Kardeşi böyle bir şey için neden yalan söylesin! O zaman o yoluna, ben yoluma hem onun kokunun sahibi olduğu ne malum? Evet inanmıyordum. Evet kokusu ona benzer. Ama aynı kokudan baya bir vardır diye düşünüyorum.
Aynı şekilde, "artık biliyorsun! Uzak dur abimden!" Dururuz artık ne yapalım! Babam ayaklanınca, annem ve bende kalktık. Kapıya doğru yürüyüp, her kesle vedalaşıp villadan çıktık. O hala gelmemişti. Arabaya binip uzaklaştık. Sevgilisinin olması beni üzmüştü. 𝐵𝑒𝑛 𝒉𝑎𝑙𝑎 𝑀𝑢𝑟𝑎𝑡𝑎 𝑠𝑜𝑟𝑎𝑙ı𝑚 𝑑𝑖𝑦𝑜𝑟𝑢𝑚! Ne sorması be! Gidip ne diyeceğim? Senin sevgilinmi var? Diyim. Bana biri böyle soru sorsa 'sana ne?!' Derim. 𝐵𝑎𝑛𝑎 𝑛𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑘ı𝑧ı𝑦𝑜𝑟𝑠𝑢𝑛?! 𝐵𝑢 𝑖𝑠̧𝑖𝑛 𝑎𝑙𝑡ı𝑛𝑑𝑎 𝑏𝑜𝑘𝑙𝑢𝑘 𝑣𝑎𝑟! 𝐵𝑎𝑘 𝑏𝑒𝑛𝑐𝑒 𝐸𝑑𝑎 𝑎𝑏𝑖𝑠𝑖𝑛𝑖 𝑘ı𝑠𝑘𝑎𝑛ı𝑦𝑜𝑟, 𝑣𝑒 𝑏𝑖𝑧𝑒 𝑏𝑢 𝑦𝑎𝑙𝑎𝑛ı 𝑠𝑜̈𝑦𝑙𝑒𝑑𝑖. Daha neler! İç sesim resmen delirmiş. 𝐷𝑒𝑙𝑖 𝑑𝑒𝑔̆𝑖𝑙𝑖𝑚 𝑏𝑒𝑛! Tamam, tamam.
Yanımda oturan annemin sesiyle irkildim. "Lena! Ne düşünüyorsun?!" Al işte bu ailede düşünce özgürlüğü bile yok!
"Hiç anne! Düşünüyorum işte. Onudamı yapmıyım!" Gerçekten ne istiyorlardı benden!
Arabayı süren babam "Düzgün konuş annenle!" diye bağırınca oturduğum yerde küçüldüm. Al işte en ufak şeye kızıyorlardı. İyi ki o evde Lara var o olmasa hiç çekilmezdi. O evin kasveti. Bir an önce eve gitmek istiyordum.
Babam, "Önce bir şirkete uğrayalım ben işimi halledeyim. Siz beni arabada beklersiniz!" Al işte! Arabayı farklı yola girdi. Yarımsaat sonra büyük bir şirketin yanında durduk. Acayip sıkışmıştım. E tabi orada da lavaboya giremediğim için.
Babam tam arabadan inecekti ki, öne atılıp kolundan tuttum. "Baba lavaboya gitmem lazım!" Kafasını iki yana haraket etdirdi. "Hadi ama! Çok sıkıştım! Bu şirket de hiç lavabo yokmu?!"
"Düş önüme!" Diye isyan edince kıramadım. Kıkırdayarak arabadan indim. Şirkete girdik. Girer girmez bir ürperme hiss etmiştim. Sanki biri tarafından izleniyormuş gibi kafamı kaldırıp etrafıma baktı. Beni izleyen kimse yoktu. Ama emindim izleniyordum. Babam beni lavabonun önüne kadar eşlik etdi. Eee tabi bir zahmet. "Bana bak! İşini bitirdikden sonra doğru arabaya duydun mu?"
"Tamam." Dedip hemen içeri geçtim. İşimi halletdikten sonra ellerimi yıkadım. Ve lavabodan çıktım.
Koridoru yürüyüp bitirecektim ki, arkamdaki sesle duraksadım. "Gün Işığı!" Sesin sahibine döndüm. Bu oydu. Artık peşimi bıraksamıydı. Nede olsa sevgilisi var! "Oooo senin burada ne işin var?" Diye sordu. Hani rahatsız olduysa gide bilirdim. Her halde sevgilisi görürse diye rahatsız oluyordu. "Bir şeymi oldu? Soğuk gibisin!"
Tam cevap verecektim ki arkasında uzun boylu, mavi gözlü, kahve reng saçı olan kız. Murata yakınlaşıp yanağından öptü. "Murat! Neredesin sen? Seni arıyorum." Sinirden çatlamak üzereydim. Madem sevgilin var ne diğe bana yürüyorsun ya! Gerçekten yanılmamışım!
Son kes onlara bakarak "ben sizi bölmeyeyim." Değip oradan uzaklaştım. Arabayı açıp oturdum. O sırada aynadan kendimi gördüm. Kızarmışmıydım? Evet, evet kızarmıştım. Sevgilisi ola ola neden bana umut veriyordu peki, şerefsizmiydi?Galiba evet. Sevgilisi varken bana yürüyüp, flört etmişti. Bundan sonra ne o benim karşıma çıksın, nede ben!...
Not:
1270 kelime. Aaaa öyle deme! Sen öyle diyorsunda, Lenacım. Kader öyle demiyor! Ssjjsjsjs Evettt. Geldik bu bölümün de sonuna. Bölümler kısa diyenler olmuş. Evet bölümlerim baya kısa arkadaşlar ama ilerledikçe uzuyor. Mesela bu bölüm. Vallah sizi bilmem ama bu bölüm benim için gerçekten uzun oldu. Ne diğe bilirim ki, her kesin kendi fikri. Ve ben bu fikirlere saygı duyuyorum. Sizden istediğim ise sevmeseniz bile saygı duymanız. İnstada kitabım hakkında saçma sapan linç yazanlar var. Bu linçler benim hayatımla da alakalı, ve bu beni gerçekten üzüyor. Kitap hakkındakileri sevmesem bile kabul ediyor kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Ama hayatım hakkında olan linçler, sinirlendiriyor. Ve bu linçleri yapanlar haddini aşıyor! Sözüm linçleyenlere arkadaşlar! Neyse umut ediyorum ki, bölümü beğendiniz. Sizce Muratın sevgilisi gerçekten varmı? Yoksa Eda kıskandığı için yalanmı söylüyor! Son olanlara bakınca... sjsjsj neyse. Sizden ricam yıldıza dokunun. Ve fikirleriniz benim içim çok çok çok önemli. Gelecek bölümde görüşmek üzere...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Kaderin Anahtarları"
No Ficción"Benim hikayem galiba burada bitmişti..." (Gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmışdır.)