Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Théodore'
...
25.12.1984
Theodore,
Eski mektuplarımın her birinde size böyle hitap etmişim. İstisnasız her birinde. Neden size böyle hitap ediyordum ki? Hatırlamıyorum bayım, özür dilerim. Özel bir anlamı vardı değil mi? Her şeyi batırdığım gibi bunu da batırıyorum baksanıza.
Size yeniden böyle seslenmek istesem dahi eskiden ne için bunu söylediğimi bilemediğimden, şimdi kullandığımda da samimi olmayacağını düşünüyorum.
Hatırlayana kadar sabredebilir misiniz? Ben kendimi toparlayıp, size yeniden gelene denk, sabredin bayım, lütfen.
Size yeniden böyle hitap ettiğimde, hatırladığımı bilin efendim. Zira şu an hatırlamak için can çekiştiğimi de..
Bu hitap şeklini hatırlamıyor olabilirim fakat bana olan bakışlarınızı hatırlıyorum. 'Kır çiçeğim, ne de güzelsin öyle' her sevişmemizde bunları söylerdiniz. Ben fısıltılarınızı yanı başımda duyuyor, nefesinizin sıcaklığı ile bedenimde gezinen ellerinizi ise hâlâ hissedebiliyorum. Yemin ederim, aylar değil de saatler geçmiş gibi üzerinden.
Siz hâlâ buradaymışsınız gibi bayım.
Bir kaç açılmamış mektup buldum. Bir sene öncesine ait. Üzerinde Theodore yazıyor. Size ait olmalı, ben yazmış olmalıyım. Hatırlayamıyorum ve üzerinde adres yazılı olmasına rağmen neden burada durduklarını da anlamıyorum. Diğer açılmış mektupların da burada ne işi olduğunu sorguladığımda Bayan Claire ile ufak çaplı bir kargaşa yaşadık.
Nedense ilk defa böyle telaşlı görünüyordu. Bilmemem gereken bir şeyi öğrenmişim gibi. Ama mektuplarımı şu andan itibaren ona bırakmamaya karar verdim. Adresinizi hatırlayamadığım için her daim O adresi yazar ve ben aylardır evden çıkmadığım için benim yerime postaya da verirdi. Artık eskiden gönderdiğim mektupları bulduğuma göre, adresi ben yazabilir, sırf size ulaştığından emin olmak adına evden dışarı çıkabilirim.
Bu gün yazdığım bu mektubu ancak yarın teslim edebilirim zira şu an bir hayli bitkinim. Bayım, yılbaşı yaklaşmak üzere. Eskiden yaptığımız gibi yeni yıla girerken beni şehirin orta yerinde öpemez misiniz? Size en sevdiğiniz tatlılardan alırım. Yanı başınızda okumamı istediğiniz romanı eskiden sırf utancımdan yapmayı şiddetle reddetsem bile eğer gelirseniz söz okuyacağım.
Sonra yeni yıla girdiğimiz sırada, insanların bize olan tuhaf bakışları eşliğinde ayaklarımız ağrıyana denk dans ederiz. Söz bu defa dans etmeyi bilmediğimden mızmızlanmayacağım. Söz veriyorum istediğiniz kadar dans edeceğim sizinle.
Söz veriyorum, şayet gelirseniz, bir daha gitmenize izin vermeyeceğim.
...
'Même si tu pars, les choses que tu me fais ressentir sont avec moi.'
