"Ben geld-"
Kapıyı açtığında annesinin bağrışlarıni duydu. Koşarak yanlarina gittiğinde iki kadının annesinin kollarını tuttuğunu gördü, annesi çıpınıyor babasına bağırıyordu.
"A-anne bunlarda kim burada neler oluyor?!"
"Oğlum! Oğlum durmalarını söyle ben deli değilim."
"Üzgünüm ama öylesin Martha sonuçlar çıktı. Belgelere göre tımarhaneye yatırılmalısın lütfen artık zorluk çıkarma."
"Baba! Annem deli değil!"
"Beyfendi üzgünüm ama babanız haklı. Buyrun belgeler. Biz belgelere göre annenizi almaya geldik sadece işimizi yapıyoruz. Anneniz daha iyi olacak."
Ray belgenin sayfalarını inceledi
"Hayır hayır burada bir yanlışlık olmalı bu doğru değil!"
"Siz Marthayı götürün ben onunla konuşacağım."
"Oğlum oğlum bir şeyler yap gitmek istemiyorum! Ben deli degilim"
"Annemi bırakın!"
Arthur Ray in kolundan tuttu
"Annen her seferinde kendine zarar veriyor bunu sende biliyorsun."
Kadınlar annesini çekiştirip götürmeye çalışıyordu.
"Hanımefendi lütfen direnmeyin daha iyi hissedeceksiniz"
"Ben deli değilim diyorum size! Ah peki peki durun geleceğim ama son kez oğluma sarılmak istiyorum"
Kadınlar onu bıraktı, Martha Ray e sımsıkı sarıldı ve kulağına fısıldadı.
"Babanın çöpe attığı şeyi bilmek istiyorsun değil mi?"
"Anne.."
"Hayır beni dinle oğlum onu bulman gerekiyor eğer hala hayattaysa o"
Arthur konuşmalarını böldü.
"Bana da sarılmayacak mısın sevgili karıcım"
"Peki.."
Arthur Martha yı kollarına aldı ve yavaş yavaş sıkmaya başladı.
"C-canımı acıtıyorsun"
"Seni seviyorum biliyorsun o yüzden sende bana olan sevgini göster ve o çeneni kapalı tut. Tıpış tıpış tımarhaneye gidiyorsun"
"T-tamam lütfen bırak"
Arthur Martha yı bıraktı
"Sevgili karıcım mutlaka ziyaretine geleceğim hepsi senin iyiliğin için"
Arthur arkasından öpücük gönderdi.
Onlar evden uzaklaşırken Ray boş bakışlarla annesinin gidişini izledi.
"Sen ne kadsr pislik bir herifsin ya"
"Teşekkür falan mı etmeliyim" güldü
"Gülmeyi kes!"
"Ben sadece başımdan bir tantanayı göndermiş oldum. İyi tarafından bak hala nefes alıyor"
"Senden nefret ediyorum berbat bir şeysin!"
"Şhh ,"
Dolaptan şarap şişesi çıkarıp bir kadeh doldurdu. Kadehi kaldırdı
"Kızıl kurdun gidişine" şeytani gülüşü tüyler ürperticiydi.
Ray odasına çıktı kapısını kilitledi.
"Bu iğrenç yaratığın yüzünün yanında anneminkini görmek bi nebze de olsa bana iyi geliyordu. Onu benden aldı.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ağlama Diyorum(Katılım Bitti!)
Fanfiction00.00' "Seni gördüğünden beri gözlerinin içi gülüyor" Sende bir söz bıraksana tutamayacağını bilmene rağmen~