M.E.D.I.C.I.L.E [Completed]

Medicine 4

Zawgyi

"တို႔ ျပန္လာၿပီ ပတ္ခ်ယ္... တို႔ ျပန္လာၿပီ"
Jennie ကိုရီးယားဆိုသည့္ အမိေျမကို ေျခခ်မိသည္။
ေပ်ာ္သည္...စိတ္ခ်မ္းသာသည္ ခ်စ္ရသူကိုလည္း ကိုယ့္အပိုင္အျဖစ္ သိမ္းေတာ့မယ္...

အဟင္း..အဟင္း ေျပာရမယ္ဆို. နဂိုထဲက ကိုယ့္အပိုင္ပဲမလား။အခုက တရားဝင္ျဖစ္ေအာင္ပဲ ေၾကညာရေတာ့မွာေပါ့။

ေဒစီေတြရဲ႕ သခင္က ႏွင္းဆီသခင္မေလးကို အပိုင္သိမ္းေတာ့မည္။

"ဟယ္လို.. ေအး မင္းတို႔ ဘယ္မွာလဲ"
Jennieကို လာႀကိဳသည့္ အပါးတပည့္မ်ားကို ေျပာလိုက္ျခင္းပင္။
စိတ္႐ႈပ္တယ္ အၿမဲတမ္း jenမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနရသည္ ဆိုတာ မရိွ။
ဒီတစ္ခါေတာ့ အပါးကတိတည္မွ ျဖစ္မွာ... ကတိမတည္လွ်င္လည္း ဆန္႔က်င္ရမွာပဲ ကိုယ္မွ မဆန္႔က်င္လွ်င္ ပတ္ခ်ယ္ကို ဒီတစ္သက္ ကိုယ္ပိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။

"မမေလး. ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီမွာ.. မမေလး ကြၽန္ေတာ္တို႔ သယ္ခဲ့ပါ့မယ္"
Jennie ေဘးနားကို ေရာက္လာသည့္ အက်ႌအမဲေရာင္ ဝတ္ထားသည့္ လူႏွစ္ေယာက္လက္ထဲ luggageအိတ္ကို ေပးလိုက္ၿပီး ခပ္တည္တည္ပဲ ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
.
.
.
ႀကီးက်ယ္လွသည့္ ၿခံထဲသို႔ ၅မိနစ္ေလာက္ပင္ ေမာင္းမွ အိမ္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ေလသည္။
"jen အိုမား သမီးေလး လာလာ ေခ်ာလာလိုက္တာ အိုမား သမီးေလးက"
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ jenအား ႀကိဳဆိုေနသည့္ အိုမားေၾကာင့္ အေမာေလးေတာ့ ေျပရပါေသးသည္။

"အိုမား ေနေကာင္းတယ္မလား"
ဟု jennie Kim အိုမားကို ၿပံဳးကာ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

"ေအးေအး ေကာင္းတာေပါ့ကြယ္ လာလာ အိမ္ထဲဝင္ၾကမယ္ သမီးအပါး ဧည့္ခန္းမွာ ေစာင့္ေနတယ္"
အပါး.. အပါးက အဲ့လိုပဲ.. ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္တိုင္ မလုပ္တတ္ဘူး တစ္ခုခုဆို ခိုင္းပဲ ခိုင္းတတ္တာ... အခုလည္း ကိုယ့္သမီးကို အိမ္ေရွ႕ေလးေတာင္ ထြက္မႀကိဳႏိုင္။

"အပါး"
ခမ္းနားလွသည့္.. Jennieတို႔ မိသားစုပံု ပန္းခ်ီကားမ်ားကို တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနသည့္ အပါးကို jennie ေခၚလိုက္သည္။

"jennie Kim  ျပန္လာၿပီေပါ့.. အခုေကာ ေမ့သြားၿပီလား"
ေမ့သြားၿပီလား... အပါးရဲ႕စကား ဘာကို ရည္ၫႊန္းလဲဆိုတာ jen ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့.. ။
ဒါေၾကာင့္ အပါးကို ၿပံဳးျပၿပီး.. .....