AŞKIN KANI

5.❤️

Selammlar bayadır bolum atmıyordum yeni bölümü attım haydi bismillah.💗

^Misafir^

Hayattan en çok ne isterdim biliyormusunuz? Sanırım masum olmayı isterdim ,saf ve işinde düzgün bir kız olmayı, hatta belki düzgün bir ailem olmasında isterdim etraftaki aileleri görünce kıskançlık duygusu hissediyordum. peki bu bencilliğemi giriyordu bilmiyorum ama madem bu hale geldim geri dönüşüde yoktu artık kabullenmiştim ve bu halimi sevmeyede başlamıştım zevk verici hisler yaşıyordum. Dıştan nasıl göründüğümü bilmiyorum ama herkes kendini yaşadığı gibi görür bende gördüğüm gibi yaşıyordum.

Güneş ışığı gozlerime yansıyınca gozlerim hafiften aralayıp açtım. Kendimi evde buldum en son ne oldu ne bitti hatırlamıyorum. Zorlayıncada beynim zonkluyordu bir dakika ya ben eve nasıl geldim onu bile anlamış değilim her ne kadar kalkmak istemesem de üstümde ki battaniye'yi çekip ayağa kalktım ama ayağa kalktığım gibi baş dönmesi yaşamıştım dunkunun etkisi olmalı kim bilir ne kadar içmiştim.

Kendime geldikden sonra duşa girsem iyi olacaktı sonrada bir kahve ve işe devam etmeliydim dolapdan üst çıkartıp dusa giricektimki mutfaktan sesler gelmeye başladı.

Evde benden başka kim olabilirdi Allah aşkına yabancının teki evimde dolaşıyor olmazdı herhalde.

Belkide kedi girmiştir bi gidip baksammı?

Aklimdan geçenleri uygulayıp hızlıca aşağı indim mutfak sesleri çoğalıyordu bu bir kedi yada herhangi bir canlı değildi. Salona girdiğimde kahvaltı masasının dolu olduğunu gördüm kim hazırlamış olabilirdi abimdi herhalde.

"Abi sana kaç kere haber vermeden girmemeni söylemiştim değilmi?"

Diye soylene soylene yaklaşırken sözüm bittigi halde cevap gelmedi. Bu kesinlikle abim değildi abim olsa 'iyilik de yaranmıyor' diye bu seferde o söylenip dururdu. Hızlıca mutfağa girip kahve dolduran bir adam gördüm arkası dönüktü bu adam kimdi ve evime nasıl girmisti anlamıyordum ve bu cok sinir bozucuydu.

Aniden çatılan kaşlarımla bi muddet donmesini bekledim. Ama dönmedi onu seyretmeye devam ettim ama insan hicmi bi dönmezdi. Beni ciddiye almadığımı düşünüp konuştum.

"Sen ne cüretle evime girersin it!"

Duymuyordu yada duymamazlıktan geliyordu sinirden tek elimle omzuna götürüp kendime çevirdim.

"Sana diyorum bak bur-"

Bir dakika bu dünkü barmendi ama evimde ne işi var nasıl girmişti ve neden kahvaltı hazırlamıştı..görende yıllarıdır aynı evdeyiz sanıcaktı..

"Kusura bakmayın biraz sert giriştim seni hatırlıyorum siz dünkü kişisiniz değilimi?"

İlk önce yüzünde ufak bir sırıtış belirdi ve sonra tek kaşını kaldırıp gözlerimin içine keskince baktı.

"Evet, sizde dün aniden kucağıma bayılan kişisiniz. Ne yapacağımı bilemedim bende evinize getirdim."

"Ha anladım teşekkür ederim.. BİR DAKİKA NE!?" Diye aniden sesimi yükselttim.

"Bir sorun mu var ,Asena?" Diye sordu.

"Aslında iki sorun var. İlki kucağınıza bayılmam onun icin kusuruma bakmayın. İkincisi ise evimi nereden buldunuz?" Dedim kehve çekirdeklerinin en güzel tonunda olan gözlerine dik dik bakarak.

"Telefonunuzdan haritalara girip ev konumuzunudan takip ettim kilit olarakta parmak izinizi kullandım." Dedi sanki hiç birşey yokmuş gibisine.