AŞKIN KANI

8.❤️

Nerdeyse 20 dakika sonra eve varmıştık abimler arabadan inmişti ben ise tek başıma arabayı garaja park ediyordum. Abimle esila beraber cok iyi anlaşıyor gibiydi şimdiden. Bir sorunda çıkmamıştı şuana kadar.

Telefonum aniden çaldığında çantamın kilidini açıp telefonu elime aldım. Kaşlarımı kaldırıp kimin aradığına baktığımda sesli bir nefes verdim. Bu seferde başka bir yabancı numara tarafından aranıyordum.

"Şaka mı ya tekrar mı yabancı numara. Sanki bir tanesi yetmiyor." Diyerek ne kadar mırıldansam da aramayı açıp kulağıma götürdüm.
" Kimsiniz?" Dedim karşı tarafın cevap vermesini bekleyerek.

"Benim." Diyen bir ses duymuştum tanıdık olan ama çıkaramadığım şekilde. "Tahmin etmeme çok yardımcı olduğunuz için sağ olun." Dedim. Tam elim kapatma butonuna gidicekken karşı tarafın gülme sesini duymuştum. sinirlerime hakim olamayıp, "Beninle uğraşmak için aradıysansanız çok yanlış kişiye denk gelmişsinizdir!" Diyerek tersledim. "sakin ol gecenin kadını." Dediğinde aniden susmuştum. Bir dakika bu o olabilir miydi? TABİKİ YA OYDU!

"Ata sen misin telefonun başındaki kişi?" Dedim hafiften öksürüp bilmemezlikten gelerek. "Ürküttüm mü seni." Diye sordu. "Hayır, Sadece gizli numaralar tarafından aranmakdan hoşlanmaz oldum. Bir rahat vermez oldular. sen arayınca da onlar sandım kusura bakma birden tersledim. Ha birde numaramı nereden buldun?" Diye konuştum hızlı hızlı. "Bir nefes al be kızım." Dedi.

Nerdeyse 15-20 dakika boyunca eve girene kadar konuşmuştuk. Sonrasında telefonu kapattım ve eve girdim. Eve girdiğimde abimi hic görmediğim bir şekilde bulmuştum. Üstünde gri ayıcıklı bir gecelik takımı vardı. Elindeki hikâye kitabı ve dizinde uyuya kalan kızı görünce içim ürperdi. Abimle ayni geceliğin pembesini giyip uyuya kalan esila'yı gördüğümde elim direkt telefonuma gitti ve onların gizlice fotoğraflarını çektim. Telefonumu kabanımın cebine attıp sessiz adımlarla abimin yanına gittim.

"Hayırdır bakıcı mı oldun ajanlıktan sonra?" Dedim gülmemek icin kendimi tutarken.

"Çok ısrar etti hikaye okumam için." Dedi dizinde uyuyan kıza bakarak. "Tabii canım görüyoruz onu." Dedim bende baktığı yere bakıp Sonra birden bire abime baktığımda birşey fark ettim. "Hayırdır ne oldu birden sana." Dedim.

"Birşey olmadı ne olmasını bekliyorsun abim." Dedi oda aynı şekilde ama ilk defa abimin evde bukadar uzun durduğunu görüyordum. "Esila geldiğinden beri yanından ayrılmadın kendi çocuğunmuş gibi?" Dedim tek kaşımı kaldırarak sorgulayıcı bakışlarımı atıp. "Bilmem ısındım birden." Dedikten bir kaç saniye sonra "Abim aslında seninle bir konu hakkında konuşmak istiyorum." Dedi yüzüme bakarak.

"Bencede abi konuşman gerek, çünkü babamız öldüğünden beri bu evde yarım saatten fazla durmazdın." Dedim bende direkt merak ettiğimi sorup. Abim nefesini birden verdiğinde onun ne söyleyeceğini bekliyordum.
"Gökçe hamile." Demesiyle gözlerimi fal taşı gibi açmam bir oldu. "Hamile mi?" Dedim şokumu yaşarken. Ne ara a*
Amına koyayım! Daha evliliklerinden 3 hafta mı ne geçmişti. "Şaka yapıyorsun." Dedim ağzım açık şekilde dinlerken. "He abicim şaka yapıyorum o yüzden esilayla bir baba sevgisiyle bakıyorum dimi." Dedi ama bu sefer önceki hali gibi ciddi değildi. "Abi seni anlamıyorum. Doğru düzgün açıklar mısın." Dediğimde sanki gayet normal birşeymiş gibi kafa salladı. "Hemde 6 aylık." Dediğinde iyice abime garip bakışlar atıyordum.
"Seni aldatma olasılığı olabilir mi acaba." Sustu ve sonrasında ne dediğimi yeni algılamış olacak ki kaşlarını aniden çattı. "Hayır, tabiki benden!" Dediği an dizinde ki kızı unutmuş olacak ki direkt ağzını kapattı. Şimdi niye bağırdı ki alt tarafı düşüncemi söylemiştim. Esila'ya baktığımda mışıl mışıl uyumaya devam ediyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra dizinde uyuyan kızı kucağına alıp ona göre ayarlanmış olan odasına götürdü. Bense hala ne zaman Gökçe ablanın hamile kaldığını anlamaya çalışıyordum. 5 dakika sonra abim geri geldiğinde hala aradığım cevabı bulamamıştım.