Uzun zaman sonra bölüm atıyorum. Yeni bölüm gelmesini isterseniz yorum kısmından belirtin hepinize keyifli okumalarr.🔥💕
🎡
Bilet dükkanına önüne vardığımızda dükkanın içindeki adam bize doğru eğildi."Kolay gelsin dönme dolaba ve hızlı trene iki ayrı bilet alabilir miyim?"
Adam kafasını sallayıp elimdeki bilet kartımı aldı. Cüzdanımı çıkartmak için esilaya döndüğumde Esila elimi bırakmış diğer aletlere bakınıyordu. "Yanımdan uzaklaşma çok kalabalık!" Diyerek seslendim ona bakarak. "Tamamm!!" Dediğinde dükkana geri döndüm parayı ve kartımı cüzdandan çıkarıp uzattım. Karti ve bilet kartimi aldığımda cüzdana koydum. "Esila işimi bitirdim şimdi binebiliriz." Dedim ve arkamı döndüm, fakat esila durduğu yerde yoktu. İçime bir soğukluk oturmuştu olduğum yerden uzaklaşmadan dükkanın etrafını gezdim fakat Esila yine ortalıklarda gözükmedi.
Ellerim titremeye başladığında eski anılarım canlandı. Sakince nefes alıp vermeye çalıştım aklımı başımı kaybetmemem gerekiyordu. Fakat elimde değildi gözlerimi her kapattığımda İdilin kaybolma zamanı aklıma geliyordu durmaksızın.
"Esilaa!!" Bağırmaya başladığımda etraftakiler bana bakıp önlerine dönüyorlardı. En sonunda önümden geçen insanlada tek tek sormaya başladım. Yanımdan geçen bir kadını durdurup bana dönmesini sağladım.
"Buralarda küçük bir kız çocuğu gördünüz mü bal köpüğü renginde saçları var?"
Sorduğum endişeli soruya karşı anlamsızca kafasını olumsuz yönde sallamaya başladı. Sonra zaman kaybetmeden bir kac insana daha sordum fakat ümidim tükenince yere tekrar comeldim sakin kalmam gerekiyordu bir canavar olmama rağmen nasıl bu kadar korkuyordum bilmiyordum.
Kafam yere bakarken bana doğru gelen adım sesleri duymaya başladım.
"Kardeşinin elini bırakırsan böyle olur."
Duyduğum sesle başımı kaldırıp baktım. Esilayı Ata'nın parmağını tutarken gördüm. Bunu görmemle esilaya ani bir hamleyle sarılmam bir oldu. Gözlerim dolu doluyken kokusunu içime çekerek sarıldıkca aynı zamanda sıktığımı fark ettim.
"Özür dilerim sözünü dinlemediğim için." Dediğinde yavaştan geri çekildi.
Gözlerimin dolduğunu görmemesi için gözlerimi sildim başka yere bakarak. "Beni çok korkuttun miniğim." Dedim.
Her ne kadar sesim titresede. Kafamı Ataya çevirdiğimde elini uzattı yerden kalkmam için. "Oturmaya devam edecek misin?" Sorduğu soruyla yüzüne ters ters baktıp kafamı başka yere çevirdiğimde elini tutmayı red ettim.
"Tutar mısın diye sormadım zaten." Dedi ve ani bir hamleyle eğilip kucağına aldı. Daha ne olduğunu anlamadan kendimi onun kucağında bulduğumda afallamış'tım. Yüzümü inceleyen adamı varlığını bir anlık unutup farkında olmadan onun kokusunu içime çektim ne olduğunu çıkaramadığım çekici kokusunu tekrar soluduğumda Esilanın gülmesiyle kendime gelmiştim bunu fark ettiğimde ise yanaklarım ısınmaya başlamıştı. Boynundan destek alıp kulağına yaklaştım.
"Beni indirmezsen seni uykundayken öldürürüm." Onunla yüz yüze geldiğimizde tehtidkar bir gülümseme ortaya koydum.
"Bunu yapacağından şüphem yok fakat sen bana böyle bakarken onu düşünemiyorum." Dedi.
Şaka yaptığımı sanıyor olsada bunu yapabileceğimi bilmeliydi. Yüzümü incelerken sanki dediğimi herşeyi kenara atıp beni ciddiye almıyormuş ifadesiyle sırıtmaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN KANI
Mystery / ThrillerKaranlığın içine çekiliyordum kurtuluşum yoktu. Ne ben kabuslarımdan kaçabilirdim, nede onlar özgürlüğüne kavuşabilirdi ben kara deliğin ta kendisiydim oysaki..🌪️