Cherry Bomb Lipstick -Hyunin-

0.5

Jeongin Hyunjin'i bekletmemek için erkenden hazırlanmıştı bu kez. Yaklaşık 1 saattir camdan sokağa bakıyor, Hyunjin'in onu aramasını bekliyordu. Ara sıra da gözleri aynaya kayıyor, uzun uzun yüzünü inceliyordu. Dudaklarında her zaman sürdüğü kiraz aromalı koruyucu vardı. Hyunjin dudak koruyucusundan da, cilt bakım ürünlerinden de nefret ediyordu. Jeongin endişeliydi. Yine kızr mıydı ona? Yine dudaklarını kazağıyla silip onu ruj sürmekle ve kadın gibi davranmakla suçlar mıydı? Bakım yapmanın nesi yanlıştı ki?

Hiçbir şeyi.

Yine de Hyunjin'i kızdırmak istemiyordu. Sürmediği takdirde dudakları kuruyup çatlıyordu ve Hyunjin'in tepki göstermemesi için dua etmek dışında bir seçeneği yoktu. Belki kızmazdı bu kez? Hem onu çağıran da Hyunjin'di. Özür dilemişti, yapmayacaktı bir daha. Arkadaşlarıyla zaman geçirmeye davet etmişti üstelik. Hyunjin en çok arkadaşlarıyla beraberken rahatsızlık duyuyordu Jeongin'den. Bu artık sorun olmadığı anlamına mı geliyordu?

Jeongini düşüncelerinden çalan telefonun müziği kurtarmıştı. Hyunjin çoktan gelmiş, inmesi için Jeongin'i arıyordu. Meşgule attı ve telefonu çantasınıa koydu ağır hareketlerle, bir yandan da ayakkabılarını giyiyordu. İplerini sıkıca bağlayıp merdivenlerden indi hızlı adımlarla. Apartman kapısını ittirerek açtı, gözüne dolan parlak ışıkla gözleri kamaştı. Elini alnında siper edip Hyunjin'i aradı gözleri. Kendisine el sallayan sarışını fark edince gülümsedi hafifçe, yanına geldi.

"Bu kez beni bekletmedin fazla."

Gülen bir yüzle bakıyordu Hyunjin, taa ki Jeongin'in dudak koruyucusunu fark edene kadar.

"Tamam, bu kez seni anlamaya çalışacağım. Dudağına ne sürüyorsun."

Yutkundu siyahlı. Daha nazik bir tepki vermişti bu kez.

"Dudak nemlendiricisi bu, kullanmazsam dudaklarım çatlayıp kanıyor."

Tek kaşını kaldıp dinledi Hyunjin onu. Pek ikna olmuşa benzemiyordu ancak uzatmamaya karar vermişti.