" මේක එසේ මෙසේ කාරණාවක් නෙවෙයි කියලා මගෙ දැනුම, පියදාස උන්නැහැ. කොලුවා තනිපංගලමේ ගමේ රස්තියාදුවෙ යවන්ඩ එපා කියලා මං උබලට කිව්වානෙව. "
නෙලුම් කොට බිච්චියේ හිදගෙන වහලය උසුලා සිටි තේක්ක කොටයට පිට දුන්නේය. ඔහු තවමත් වෙවුලුවේය. ඉදහිට විමසූ දෙයකට වචනයෙන් දෙකකින් පිලිතුරු දුන්නේය. එහෙත් දණහිසක් පපුවට බදාගෙන අතේ ඇගිල්ලක නියපොතු සපමින් ඈත බලාගෙන වෙව්ලුවේය.
" අනේ.. මූ එපා කිව්වට අහන එකක් යැ ගුරුන්නාන්සෙ. මොකට කොහෙ ගියාද දන්නෑ. ගුරුන්නාන්සෙ මුණගැහිලා එද්දි ඇගට අමාරුයි කියලා ගෙට ගොඩවෙච්ච හැටියෙ ඇදට වැටුණා. කොයි වෙලේ කොහෙ ගියාද අපි දන්නෑ. "
" කොලුවගෙ වරදක් නෑ. ඌ නින්දෙන් ගියා වෙන්න පුලුවන්... මළගිය ප්‍රාණකාරයෙක් හීනෙකට රිංගලා අතින් අල්ලගත්තහම ආතුරයා නවතින්නෙ අරූ නවතින තැන. කොල්ලා පනපිටින් ඉන්න එක ගැන සන්තෝස වෙන එකයි කාරණාව..."
" මේකට මොකද කොරන්නෙ ගුරුන්නාන්සෙ? මේකා ඉලන්දාරියා නෙව. ගෙට කොටුකරලා තියන්ඩ අද ඊයෙ ගෙට වුණ ලමිස්සියෙක් නෙවෙයිනෙ. මූ එක තැන ඉන්න එකෙක් නෙවෙයි.. "
" එහෙම කියලා හරියන්නෑ. උබලා මූ ගැටගහල හරි ගෙයි තියාගන්ඩ ඕනැ. පොඩි සාත්තුවක් කොරලා හරියන්නෙ නෑ.. මේ ප්‍රේතාත්මය බලගතු වැඩී මට පේන්නෙ. කලමනා ලැහැස්ති කරගෙන හත් දොහක් පේ වෙලා මේ වැඩේට අතගහන්ඩ ඕනැ අපි."
" ...... ලොකු වියදමක්.. යයිද ගුරුන්නාන්සෙ? "
" වියදම් ගැන කලබල වෙන්න එපා අප්පච්චි. මං ඒව බලාගන්නං. " දර්ශනගේ මැදිහත්වීම ගැන අමා මුහුණෙන් අකමැත්ත පල කලත් ඈ කිසිත් නොකීවාය. ඒශ්වර් කිරි වීදුරුවක් අතැතිව විත් කොට බිච්චියේ නෙලුම් අහල හිදගත්තේය. ඔහුගේ අතට කිරි වීදුරුව පත් කිරීම ඊලඟ අභියෝගය විය. බැරිම තැන ඔහු එය නෙලුම්ගේ මුවට ලං කළේය. හිස පිටුපසින් මෘදුව අල්ලා ඔහුට එය පෙව්වේය. නෙලුම් ඒශ්වර්ගේ මුහුණ දෙස බැලුවේය. ඔහුගේ ඇස්වල ලොකු කතාවක් ලියෑවි තිබෙන බව පමණක් ඒශ්වර්ට කිවහැකි විය.
