Herkese Merhaba! O kadar uzun zaman oldu ki bu mecrada bulunmayalı... Artık bir yerden başlamak gerektiğini düşündüm ve buradayım. Umarım keyfile okursunuz.
"Nehir Sultan, Aynen öyle işte! Keşke gelseydin..." Yüzümdeki sırıtış arttı. Karşılıklı koltuklara uzanmış, bir yandan kahvelerimizi yudumluyor, yarışmayı çekiştiriyorduk.
Hüzünle suratıma baktı. "Kuzum biliyorsun... Nazmiye Teyzen balkondan düştü." Duraksadı. "Evet, farkındayım kulağa çok absürt geliyor ama öyle!" Atmak üzere olduğum kahkahamı yuttum. Hafifçe doğrularak duruşumu dikleştirdim.
"Allah aşkına, nasıl düşmüş bir daha anlatsana yahu.. Vallahi inanasım gelmiyor."
"Sen oğlu Kerim'e beğendiği kıza laf atacağım diye sarkıt kendini balkondan..."
Eyvahlar olsun, bu hikaye hiç iyi başlamadı. "Sonra kız hızla adımlayıp elin oğluna sarılıverince sen şoktan dengeni kaybet!" Sırıtışı genişledi.
"İnanamıyorum... Gerçekten mi ya," Duraksadım. "Günümüzdeki şu gelin bulma telaşını anlamıyorum gitti. Hani ne gerek var görücü usulüne?" Aniden ciddileşmemle sırıtışı soldu.
"Beni biliyorsun, ben de öyle evlendim. Bak... Evlenmesem Ahmet doğmazdı." Hafifçe yerimden kalkarak ona doğruldum. "Biliyorum Nehir Sultan... Bak orası ayrı konu. Sana çok çektirmiş ama... Kimse bunu hak etmez." Elini avuçladım.
"Doğru diyorsun... Aptal kafam işte! Nedir yani 17 yaşında kaçmak elin oğluna?" Sırıttım. "Aaa, ama bak.. Kendimize kızmıyoruz, hem ne dedin.. Ahmet Abi olmazdı?" Kollarının arasına girdim. Sıcacık sarılışıyla beni sarmaladı.
"Nasıl yani Ahmet Abi olmazdı?" Salonun bir ucundan gelen sesle, ikimiz de irkildik.
"Ahmet? Oğlum?" Oğlunun sesini duyunca hemen gözleri doluvermişti. Hızla yerinden doğrularak ona doğru koştu ve kollarını oğlunun geniş omzuna doladı.
Ahmet Abi buradaydı... Hem de aylar sonra. Aniden görev çıkıyor, bizi bırakmak zorunda kalıyordu. Telefonla dahi zar zor konuşabiliyorduk. Dün yarışmamın olacağını biliyor, sırf bu yüzden napıp edip bir telefon bulmuş, bana mesaj atabilmişti.
"Niye haber vermiyorsun eşek sıpası seni?! Benim yüreğim ağzımda zaten her an, böyle yaparak hiç yardımcı olmuyorsun!" Sıkı sıkı sarılmasının ardından bana bakış atarak sırttı Ahmet Abi. "Ama böylesi daha çok zevk veriyor."
Nehir Teyze kendinden geçmiş bir şekilde oğluna sarılıyor, sürekli ağlamaklı cümleler mırıldanıyordu. "Burada beni unuttunuz." Şakayla karışık söylediğim bu cümle, biraz da olsa sitemkardı.
"Doğru diyor, izin ver bakayım Nehir Sultan..." Hızla annesinin kollarından çıkarak bana doğru adımladı, büyük adımları sayesinde bir iki adımda kollarını bana dolamıştı bile.
Başımı boynuna gömerek mırıldandım. "Çok özledim..."
"Ben de güzelim, Ben de..." Bir süre sarıldıktan sonra nihayet ayrıldık. Nehir Teyze gözyaşları içinde bizi izliyordu. "Bir oğlum, Dünyalar tatlısı bir kızım var. Daha ne isterim..."
"Beni daha çok duygulandıracaksın ama..."
"Grup sarılması?" Ahmet Abi sırıttı. Bunu duyan Nehir Teyze iki kolunu da hızla açarak bizi sarmaladı.
-
-
-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğimdeki Notalar
RomanceYasemin Sönmez, başarılı bir çellist olma yolunda gitmektedir. Katıldığı yarışmanın ona açacağı kapılardan, aniden değiştireceği hayatından haberi yoktur. Nefesimi tuttum, gözlerimi kapattım ve ilk nota için yayımı çellomla buluşturdum. Hızlı bir gi...
