Onsra | Texting

33

adım adım finale doğru gidiyoruz. son 7🥺
🔗

anonim: Ne arıyorsun güzelim?

Devin çevrimiçi.
Devin: nasıl ne arıyorum

anonim: Yerlere bakarak yürüyorsun, bir şey arıyor gibisin.

Devin: he
Devin: bilekliğimi arıyorum

anonim: Okulda mı düşürdün?

Devin: bilmiyorum
Devin: ya kütüphanede ya da okulda düşürdüm
Devin: yolda da düşürmüş olabilirim
Devin: OF

anonim: Nasıl bir bileklikti?

Devin: gri boncukları vardı
Devin: ucu da çiçekliydi

anonim: Görürsem söylerim sana.

Devin: olur

Devin çevrimdışı.

anonim çevrimdışı.

Ders bitince yanımda uyuyan Faruk'u dürttüm. Homurdansa da kafasını kaldırıp "Ne var yine?" diye sordu.

"Kalk, bahçeye iniyoruz."

"Niye?"

"Bileklik arayacağız." Ben kalktığımda o da arkamdan kalkmıştı ama soruları bitmemişti.

"Kimin bilekliği ya?"

Kulağına yaklaşarak kısık sesle konuştum. "Devin'in."

"Şimdi anlaşıldı senin karın ağrın."

"Evet, evet."

Son basamağı da indiğimde yüzüme rüzgar çarptı. Şubat ayında olduğumuz için gayet normaldi havanın soğuk olması. Sağa sola bakarak ilerlediğimde Faruk omzumu dürttü. "Nasıl bir şey arıyoruz?"

"Griymiş. Bir de çiçek varmış ucunda." Göz ucuyla baktığımda kafasını salladığını gördüm. Dikkatle etrafa bakarak öğrencilerin arasına karıştım.

Attığım sekizinci adımın altında bir şey olduğunu hissettiğimde neye bastığımı görmek için ayağımı kaldırdım. Gri boncuklu bilekliği gördüğümde eğilip elime aldım. Ucunda çiçek olup olmadığını kontrol ettim, aradığımı bulup bulmadığımı anlamak için. Çiçek vardı. Aradığımız bilekliği bulduğumuz için Faruk'a seslendim.

"Buldum!"

"Bakayım,"

Bilekliği ona uzattığımda bir kaç saniye inceledi ardından kafasını salladı. Bilekliği ona uzatmaya devam ettiğimde bana boş boş bakmaya devam etti. "Ne uzatıyorsun oğlum? Anladım işte o olduğunu."

"Hayır gerizekalı, bilekliği vermen için uzatıyorum."

"Niye ben veriyorum lan? Sen ver işte."

"Ben nasıl vereyim?" Beyinsizce verdiğim yanıta koca bir kahkaha attı.

"Sen harbi mal olmuşsun. Git ver işte salak. Ayağına kadar gelmiş fırsat."

"Lan nasıl vereceğim? 'Al senin' dersem 'nereden biliyorsun benim olduğunu' diye sorar."

"Oğlum aklın götüne mi kaçtı? Bileklik kaybeden var mı diye sor sınıfa."

"Mantıklı."

"Tabii mantıklı kafasına koyduğum." Onu umursamadan merdivenlere ilerledim. İkişer ikişer çıktığım merdivenler bittiğinde koridorda sola döndüm. Normalde upuzun olan yol iki saniyede bitivermişti.

Anormal görünmemeye çalışarak derin bir nefes aldım ama anormal kelimesinin anlamı gibi tepkiler veriyordum. Kapının camından görebildiğim kadarıyla öğretmenleri sınıfa girmişti. Boğazımı temizleyerek kapıyı iki kere tıklattım. Onayı aldığımda kapıyı yarım açarak kafamı uzattım ve "Hocam bölüyorum ama, bileklik kaybeden var mı?" diye sordum. İç organlarımın yer değiştirdiği o süre zarfında ,yani iki salise falan, onun sesini duydum.

"Ben kaybetmiştim. Bakayım bilekliğe."

Bir kez daha derin bir nefes almak istedim ama bu isteğimi geri çevirerek elimi cebima attım. Cebimdeki bilekliği çıkarıp havaya kaldırdığımda göz göze geldik. Odağı benden bilekliğe kaydığında yüzünde bir şaşkınlık belirdi. "Benim bilekliğim!"

Evet, diye geçirdim içimden. Senin bilekliğin. Sırasından kalkarak yanıma kadar geldiğinde nabzım boğazımda atıyordu. "Abartısız dünden beri bu bilekliği arıyordum."

Matematik öğretmenlerine karşı kurduğu bu cümleden sonra bana dönüp bilekliği almak için elini uzattı. Saliselik bir temas bile mahvolmama yetmişti. Tek kelimeyle, mahvolmuştum.

"Teşekkür ederim."

Kafamla onayladım ve öğretmenlerine dönerek "İyi dersler." diledim ve geri çekilerek kapıyı kapattım.

anonim: Bulabildin mi bilekliğini?

Devin çevrimiçi.
Devin: buldum
Devin: yani başkası bulmuş
Devin: sınıfa sordu
Devin: falan filan işte

anonim: başkası bulmuş (silindi)
anonim: Anladım.
anonim: Bulabilmene sevindim.

Devin: tsklr
Devin: derse dönüyorum
Devin: sana da iyi dersler diliyorum

Devin çevrimdışı.

anonim: İyi dersler.

anonim çevrimdışı.