2.0

280 18 2
                                    

"Anne Baba nerdesiniz"
"Abi nerdesiniz "
"Çok korkuyorum Lütven Çıkın "

Terleyerek uyandım nefesimi düzenlemeye çalışırken doğruldum.Koltuğun köşesinde duran abime sarıldım.

"Geçti abim geçti kabustu sadece" Daha çok ağladığımı görünce

"Gel bakalım bir yüzünü yıkayalım" beni kucağına alıp yere indirdi bir eliyle beni tutarken diğer eliylede yüzümü yıkamama yardımcı oluyordu salona geri geçtiğimizde camdan dışarıya baktım ve hala karanlık olduğunu gördüm.

"Abi saat kaç"abim bana su doldururken tezgahın üzerindeki telefonundan saate baktı.

"4.15 bebeğim"

"Senide uyandırdım abi ya özür dilerim"

"Dileme bebeğim" derken gelip koltuğun köşesine oturdu

"Anlatmak istermisin bitanem"

"Hepimiz evdeydik Sen Doruk abim Annem Babam......."duraksadığım an gözümden bir damla yaş düşmüştü.Abim bunu görünce elimi tuttu.

"S-sonra bir anda ışıklar söndü gülme seslerinizi duyuyordum ama hiç bir şey görmüyordum.Sonra kendimi bir ormanda buldum her yer birbirine benziyordu.Bağırdım "Anne Baba nerdesiniz" "Abi nerdesiniz " "Çok korkuyorum Lütven Çıkın " ama kimse duymadı sesimi"

"Abi ben annemle babamı çok özlüyorum"derken hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım ve kendimi yine abimin kollarına bıraktım.

"Bende çok özlüyorum bebeğim"

"Abi annem ve babam gibi sizde giderseni-"

"Şşşt sakin öyle bişeyi aklından bile geçirme her zaman beraber olucaz seni hiç bırakmıycam söz veriyorum"kendimi abimin kollarında uykuya bıraktım ve o şekilde uykuya daldık.

Bölümü nasıl buldunuz çok kısa oldu sanki ama diğer bölüm uzun olucak

ABİLERİM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin