Aşka Sar | Yarı TEXTİNG

Bölüm 17

İyi okumalar...
Medya da Nazlı nın kolyesi var

(10 Gün sonra)

Hastaneden çıkalı 10 gün olmuştu.10gün içerisinde okulumuzu değiştirmişlerdi ve bugün yeni okul hayatımın ilk günü.Luna ile aynı okula yazmışlardı.Kızlar la yani Ecrin ben ve Luna ile baya iyi anlaşıyorduk benden küçük olamalarına rağmen güzel bir iletişim vardı aramızda.

Emir  Su'ya olan biteni anlatmıştı.
Su yaptıkları için pişman olmuş  özür dilemişti.Bende aramızda küslük olmasın diye  kabul etmiştim.Abim bu ara beni hiç takmıyordu ve bu benim canımı sıkmaya başlamıştı.Eve geç saatlerde geliyor ve kendini yatağa atıp uyuyordu sabah zaten ben uyanmadan önce evden gidiyordu.

Yine ve yine öyle bir günün sabahına uyandığımda ofladım.Yataktan kalkıp boy aynasından kendime baktım.Saçlarım yağlanmış ve pis görünüyordu.Tipim zaten maymun gibiydi.Uzun zamandır bakım yapmıyordum.Yaylana yaylana odamdan çıkıp banyo ya gittim.Duş almam gerekiyordu.

Hızla duşumu aldım ve okul formalarımı ütülemek için ütüyü çalıştırdım.Formamız güzeldi gri bir etek ve üstüne beyaz gömelek gerçekten çok hoş duruyordu.Hemen ütüleyip üstüme giydim saçıma da bir beyaz bandana taktım.Annem den kalan kolye yi taktım babam almıştı ona ama hiç takmamıştı eskimesin diye.Onlar öldükten sonra da ben taktım.

Gayet güzel görünüyordum.Hemen çantamı hazırlayıp azıcık ya parfüm sıkıp evden çıktım.Telefonumdan kızlara mesaj attım.

Güzelimler💅

Nazlı:Kızlar okula geçtiniz mi?

Ecrin:Yok daha geçmedik okulun önündeki parktayız çekirdek kola yapıyoz.

Furkan:Kız Nazlı çabuk gel yoksa sana kola kalmicak^^

Luna:Tabi kalmaz Furkan bütün kolayı bitirdi nerdeyse.

Furkan:Sen ne atlıyon ordan kızıl kafa.Nazlı ben içmedim hepsini Bulut içti.

Bulut:Lan Furkan döverim seni hem ben yanınızda bile değilim ki ne konuşuyon.

Nazlı:Nerdesin?

Bulut:Markete çikolata almaya gittim.

Furkan:Ooo çifte kumrularr.

Nazlı:Döverim seni!Ben otobüse biniyorum hadi okulda görüşürüz.

Telefonu kapattım okulun başlamasına 45 dk vardı.Otobüse kartı okuttuktan sonra hemen yer bulup oturdum.Aşırı kalabalık değildi.

Durakta indim ve azıcık olan yürüme mesafesini yürümeye başladım.Park zaten çok yakındı durağa bu yüzden hemen çocukların olduğu yere gittim.Furkan'ın arkadı bana dönüktü bu yüzden ensesine vurup hemen Ecrin'in yanına oturdum.
"Lann Nazlı bak yemin ederim sen vurma bana ya vurma ensem çürüdü ahh."dediğinde herkes kahkaha attı."Ödeştik"dedim ve göz kırptım.Furkan bana hala ters ters bakıyordu.
Masa ya göz atınca Emir'in olmadığını fark ettim.
"Emir yok mu?"dediğim an arkadan ses geldi "Burdayım" dedi Emir.O sırada telefonum çaldı.Abim arıyordu.
"Alo?"
"Alo N-nazlı bak abicim ben seni çok seviyorum bunu hiç unutma tamam mı?"
"Abi n'oluyo iyi misin sen senin kötü geliyo."dememle bir silah sesi ve acı bir inilti.
"Abi alo!Alo abi ses ver."dedim.Herkes bana döndü.
Emir ne olduğunu anlamaya çalışırken telefon yüzüme kapandı.
"Bişey oldu ama ne oldu bilmiyorum s-silah sesi geldi sonra telefon kapandı abim saçma saçma şeyler söyledi."dedim.
Emir hemen telefonu elimden aldı."Aldım telefonu nu babam a atarım o bulur yerini."dedi bende başımı salladım.

Elimden başka bişey gelmiyordu.
Acaba birisi abimi vurmuş muydu?Hayır eğer öyle bişey olursa tek benden olanı da kaybetmiş olacaktım.
Gözlerim acıyor ama ağlayamıyordum.Göz pınarlarımda artık göz yaşı kalmamıştı.Herşey üst üste geliyordu.
"Nazlı üzülme bulucaz abini."dedi Ecrin benim boş gözlerime bakarak.Arkadana bir ses
"Nazlı bulduk abini hadi gel"dedi Emir.
Hemen kalktım çünkü şuan tek amacım abimin yanına gitmekti ve bu yüzden Emir e güvenmem gerekiyordu.

Bölüm Sonu
Çok hızlı oldu ve az yazdım yine kusuruma bakmayın Okullar açıldığı için zar zor yazabiliyorum.
Alttaki yıldızı parlatırsanız sevinirim 💗