Aşka Sar | Yarı TEXTİNG

Bölüm 18

Beklediğiniz an geldi
İYİ OKUMALAR
...

Nazlı'nın abisinden...

Hayattınız da sadece zaaflarınız tarafından ya vurulur ya da ölürsünüz.
Benim zaafım ailemdi.Anne ve babamı kaybettiğimde vurulmuştum.Zaaflarım tarafından.Bugün ise canım pahasına koruduğum kız kardeşim Nazlı için ölecektim.

Erkendi ölmek için ama ölüm erkeni geçi tanımaz kaderinde ne yazarsa onu uygulardı.
Benim kaderimde de kardeşim için ölmek varmış.

Onu suçluyormuydum?
Hayır.
Onu seviyormuydum?
Çok.
Peki o ben öldükten sonra ne mi yapacaktı?
Bilmiyorum.

1 hafta önce
Telefonu kapadıktan sonra Kerem'e döndüm.
"Bunlar bizim peşimizi bırakmıyacaklar Kerem
Nazlı 'yı ya da beni istiyorlar.
"Cem  bunların sizle derdi ne ben hala anlamadım."dedi
"Ben de bilmiyorum ki anlatayım.Ama tek bildiğim Nazlı'yı onlara vermem.Babama verdiğim sözü yerine getirmeliyim."dedim
"E o zaman sen kendini mi feda edeceksin Cem manyak mısın başka bir yolu vardır olmaz."
Başka bir yol yoktu.
Ama o an Kerem için var dedim.

Günümüz
Nazlı'dan

Emir ile arabaya bindik.
Emir şoföre gideceğimiz yeri tarif etti.Araba hızla yol almaya başladı.Konumu abimin beni aradığı telefon dan bulmuştuk.

Araba ani fernle durdu.Dağın başına gelmiştik ama abimin burada ne işi olabilirdi ki.

"Telefon  konumuna göre burası"dedi Emir ve siren sesleri yükseldi.

Ambulans srenleri...

   Ben daha abimi bile görmeden bir silah sesi patladı.Benim için artık hiçbirşey duyulmaz,görülmez bir hale gelmişti.Sadece koşarak kaçmak istedim.Yaşadığım duygu karmaşası olayı anlamamı engelliyordu.

   Etraf bulanıklaşamaya başladığında ise 2 silüet gözlerimin önünde canladı.

Annem ve babam...

***

Bazen rüya gördüğünü sanarsın gerçek olamayacak kadar güzel bir rüya.
Fakat uyandığında gördüklerinin rüya değil aslında çok güzel ama bir o kadar da acı bir gerçek olduğunu görürsün.

Gözlerimi bir hastane odasında açmıştım.
En son nerede olduğumu bile hatırlamakta güçlük çekiyordum.Ardından geriye film şeridi gibi akmaya başladı.

Abim...

Abime ne olmuştu?

"Uyandı uyandı." diye neşeli ama bir o kadar da buruk bir ses duydum.

Odanın kapısı aniden açıldı.Ve evet odaya bir sürü kişi girmişti fakat giren iki yetişkin ne kadar tanıdık bir yüz olsa da o kadar yabancıydı.Emir yanıma geldi.
"Nazlı iyi misin?"dedi gülümseyerek.
"Turp gibiyim" dedim kıkırdayarak.
Ardından o iki yabancıyı incelemeye başladım.
Ben onları incelerken kadın olan "Kızım" diye bir nida ile gelip sarılınca donup kalmıştım.

Bayılmadan önce annem ve babamı görmüştüm.
Bir dakika yoksa şuan bana şarkın kadın annem miydi?

Olamazdı benim ailem ölmüştü imkanı yoktu.Mezarlarının içinden çıkıp canlanmış olamayacaklarına göre rüya görüyordum.