Ang Panget Mo

Panget 14 - Finally

Kayden's POV

4 years. 4 years na pero hindi ko parin siya malimutan. Nasan na kaya siya?

Pumunta ako ng mall para mag unwind.

Pero nagulat ako ng makita si Addison sa loob ng bookstore. Should I talk to her? But how?
Baka nga nalimutan na niya ako eh.

Pero this is my only chance para makausap ko siya. Kaya pumasok ako sa loob ng bookstore.

"Addison"

Nakita ko siyang natigilan sa pagpili ng libro. Dahan-dahan siyang humarap sakin at kitang-kita sa mukha niya ang pagkagulat.

"P-wede ba tayong mag-usap?"
Please say yes.

"Para san pa?" Sabi niya na dali-daling lumabas ng bookstore.

"Please just give me an hour"

Humarap ulit siya sakin at bigla niya kong hinila sa labas.

"Go"

Does that mean?
Oh shit.

"Sorry. Sorry sa lahat-lahat. Kailangan kong gawin yun kasi yun ang sa tingin ko ang tama.
Gusto kong makahanap ka ng iba na deserving ka. Kasi ako Addison sasaktan lang kita. Pero to tell you the truth I...i love you"

Huminto muna ako sa pagsasalita para tumingin sa kanya. Kita kong pinipigilan niyang umiyak dahil nakatingala siya at pinapaypayan ang mukha niya.

Napatawa ako dahil don.

"Anong nakakatawa?"

"Ah wala naman."
Sabi ko ng may ngiti sa labi.

"Y-ung... Letter"

Letter? Akala ko nawala na yun pero bakit napunta sa kanya?

"Binasa mo?"

Umiling siya.

"Basahin mo muna tapos kapag nakapagdesisyon ka na just call me."

I gave her my number and after that I leave.

Sana. Sana basahin niya. That's the only chance I have to make her mine.

At kung di naman siya tumawag ibig sabihin non she no longer loves me.

Haaay siguro kapag nangyari yun I need to move on. Kahit mahirap. I deserve it. Sa pagpapahirap sa kanya at sa pagpapaiyak sa kanya.