Kırmızının altındaki beyaz yumak - Kazuha x Reader

XVII

Bugün tekrardan evimde, y/n'in ılık nefesi göğsüme çarparken uyanmıştım. Onun huzur içerisinde uyuyan yüzünü gördüğümde aklıma gelen ilk şey uzun süredir bambaşka biriymiş gibi hissediyor oluşumdu.

Travmalarım öyle olmasa bile etkileri aslında hâlâ taze sayılırdı benim için. Kendi içimde beni duvardan duvara çarptıran tüm o korku neredeyse tamamen dağılmıştı, sis gibi. Hayatım boyunca y/n'i beklemişim, farkında bile olmadan.

Küçüklüğümden beri ebeveynlerim başta olmak üzere kimseden bulamadığım sevgi, şefkat ve daha onlarca şeyi y/n bana sadece birkaç ayda verebilmişti. Sahip olduğum en değerli varlığımdı. Benimdi, başkasının değil.

Ona her baktığımda Tomo gözümün önüne geliyordu. Onu kaybettiğim gün bedenini şimdi y/n'i kollarımda tuttuğum gibi tutuyordum. Hayatımın sonuna kadar Tomo'yu koruyamamış olmamı içimde büyük bir yara olarak saklayacak, y/n'i ise önüme çıkan her şeye karşı koruyacaktım.

Şimdiye kadar hiçbir şey başaramamış olsam bile onun incinmesine fırsat vermeyeceğim, yemin ederim.

Düşününce, y/n...
y/n benim kız arkadaşımdı.
y/n benim sevgilim.
y/n l/n ile çıkıyoruz.
inanılır gibi değil.

öpüştük biz.
birden fazla, hatta defalarca.

düşünürken bile utanıyorum.

Dudaklarını emdiğim her an az önceymiş gibi. Nefeslerimizin bir olduğu saniyeler zihnimin bir köşesinde taptaze.

Ona karşı aşkımı uzun süre içimde tutmuştum, tutmaya da bir bakımdan devam ediyordum açıkçası. O gün sabaha karşı beni ilk öpüşünde konuşmadan anlatmıştım içimdekileri. Ancak yine de hiç dile getirememiştim onun için canımdan bile vazgeçebileceğimi. Şimdiye kadar ona bir 'seni seviyorum' dememiştim. Resmi olarak çıkma teklifi bile etmemiştim. Düşündükçe kalbim hızlanıyordu sanki.

Geriliyordum ama neden bilmiyorum. Öpüşmüştük. Öpüştük. Aşıklar öpüşür. Y/N bana aşık, çıkma teklifi etsem reddetmez herhalde?

Neden geriliyorum o zaman?

Ellerim buz gibiydi, heyecanlanıyordum ve biraz da titremeye başlamıştım.

Ben hareketlendiğim için y/n de uyandı. Yavaş yavaş açtı gözlerini, bana sıkıca sarıldı. Nefeslerimin hızlandığını fark edip yüzünü bana bakmak için hafifçe yukarı çevirdi.

"iyi misin, zuzu?"

Ah.. zuzu... ne tatlı..
kesin bana aşık.

Söyleyip kurtulmak en iyisi.

"y/n.."

"noluyor?"

"çık benimle, y/n."

.

.

.

Sessiz kaldı sadece. Korktuğum için gözlerimi kapamıştım. Sonra tatlı, minik bir kahkaha duydum. Eliyle yanağımı okşarken gözlerimi açtım, gülümsüyordu. Niye cevap vermemişti?!

Başımı hayal kırıklığı içinde önüme eğdim. Sevmiyor muydu beni?

Bunun üzerine bir daha güldü, tatlı tatlı.