Zawgyi#
ေဂ်ာင္ဂုတေယာက္ ဒီေန႔အလုပ္ေလးပိုလုပ္ရတာေၾကာင့္ ေငြစမ်ား
အနည္းငယ္ပိုရခဲ့ကာ မ်က္ႏွာထက္မွာလည္း အျပံဳးေလးမ်ားနဲ႔
ေပ်ာ္ရႊင္ေနေလသည္။သူသိပ္လိုခ်င္ေနတဲ့စက္ဘီးေလးကိုဝယ္
ႏိုင္ဖို႔ ပိုက္ဆံဟာ ျပည့္လုနီးနီးျဖစ္ေနေလၿပီ။ သူငယ္စဥ္ကတည္းက
သေဘာက်ခဲ့တဲ့စက္ဘီးေလးကို ပိုင္ဆိုင္ရေတာ့မည္ေလ။ အေတြးစ
တို႔ကိုျဖတ္ကာ အငွါးစက္ဘီးေလးအား ျခံေ႐ွ႕သို႔ရပ္လိုက္ၿပီး ျခံထဲ
သို႔ဝင္ရန္ လွမ္းလိုက္စဥ္လွမ္းေနေသာေျခလွမ္းတစ္စံုဟာ ရပ္တန္႔
ၿပီး မ်က္ႏွာထက္ကအျပံဳးမ်ားဟာလည္း ႐ုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္
သြားခဲ့သည္။
"အင္း ငါက ေဘာင္မဝင္ေတာ့ဘူးပဲ"
အိမ္ေ႐ွ႕ကြတ္ပစ္ေလးဠ္ ေဂ်ာင္ဆူး ေဂ်ာင္ေဟး နဲ႔အေဖက ညစာ
ေတာင္မိသားစု စံုစံုလင္လင္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္လက္စံုစားေနေလၿပီ။
အေဖ့မ်က္ႏွာထက္ကအျပံဳးေတြက အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုကို
အလြန္သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ေနပံုေပၚသည္။
ေဂ်ာင္ဂုတေယာက္ ျခံဝင္းထဲဝင္လာၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာစားေသာက္ေန
ၾကတဲ့ထမင္းဝိုင္းေလးနံေဘးဠ္ မက္တပ္ရပ္ရင္း
"က်ေနာ္ျပန္ေရာက္ပါၿပီ အေဖ"
က်ေနာ္ ႏႈတ္ဆက္အသိေပးလိုက္ခ်ိန္ အေဖ့မ်က္ႏွာထက္ကအျပံဳး
ေတြက ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။ထိုေနာက္ ဝတ္ေက်တန္းေက်ဆိုရံုမ်ွ ျပန္ေျဖေသာစကားတခြန္း
"အင္း"
အေဖဟာ က်ေနာ့္အေပၚ မိသားစုဝင္တေယာက္လို ဘယ္ေသာအ
ခါမွ မဆက္ဆံခဲ့ဖူးပါ။ ေဂ်ာင္ဂုဟာ စကားတခြန္းမွထပ္မဆိုပဲ ဒီေန႔ရ
လာသည့္ လုပ္အားခ ေငြစေလးေတြကို အေဖ့ေ႐ွ႕သို႔ကမ္းလိုက္
သည္။ ေဂ်ာင္မင္းတေယာက္ မ်က္ႏွာေဂွ့သို႔ကမ္းလာေသာလက္
တစံုကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဒီေန႔ လုပ္အားခပါအေဖ"
ေဂ်ာင္မင္းတေယာက္ ေဂ်ာင္ဂုလက္ထဲမွ ေငြသားမ်ားအား လွမ္း
ယူလိုက္သည္။ ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ ခ်ိဳသည္ ခါးသည္
ဘာစကားတခြန္းမွဆိုမေနပါ။ ေဂ်ာင္ဂုထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္စဥ္မွာပဲ
အေဖဟာ စကားတခြန္းဆိုသည္
