Zawgyi #
"မင္းေနရမယ့္အခန္းပဲ"
"အခန္းကမသံုးတာၾကာေတာ့ နည္းနည္းေတာ့႐ွင္းရမယ္ထင္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္"
"အကိုထယ္ေယာင္း ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ဂ်ီဟြမ္တေယာက္စစ္ေရးေလ့က်င့္ၿပီး အျပန္ ေဘးအခန္းက
စကားသံသဲ့သဲ့ၾကားတာေၾကာင့္ ေဝ့ဝဲကည့္လိုက္ေတာ့ အကိုထယ္ေယာင္းနဲ႔အတူ ဦးေလးကင္မ္နဲ႔ပါလာတဲ့ ဟိုလူကိုပါေတြ႔
လိုက္ရသည္။
"ဪ ဟိုအကိုလည္းရွိေနတာပဲ"
"သူကဒီမွာေနမွာေလ"
ထယ္ေယာင္းစကားေျကာင့္ ေဂ်ာင္ဂုကိုျကည့္လိုက္ေတာ့ ဂ်ီဟြမ္အားေခါင္း
တခ်က္ၿငိမ့္၍ျပံဳးျပလာသည့္ေဂ်ာင္ဂု။
"ယိုေလးကိုေတြ႔မိေသးလား ဂ်ီဟြမ္"
""အေနာက္ဘက္ၾကာပန္းရံုမွာေတြ႔ခဲ့တယ္ အကိုထယ္ေယာင္း"
"အာ ဟုတ္ၿပီ အကၱာဆို ငါသြားၿပီေနာ္ "
"မင္းလည္း ကိုယ့္အခန္းကိုျပန္ေတာ့"
ထယ္ေယာင္းဂ်ီဟြမ္းကို အမွာစကားဆိုရင္းထြက္သြားသည္။
ေဂ်ာင္ဂုကို႐ွိသည္လို႔ပင္မထင္။ေဂ်ာင္ဂုရင္ထဲခံစားခ်က္တခ်ိဳ႕ျဖတ္ေျပးသြားရသည္။
ဘယ္လိုခံစားခ်က္ႀကီးလဲ ရင္ထဲေအာင့္သက္သက္နဲ႔။
ေနပါဦး ဟိုေကာင့္ကိုအတင္းျပန္ခိုင္းေနရေအာင္
ငါကဘာလုပ္မွာမို႔လဲ
"ဟို ဒီက အကို...."
"ဂြၽန္ေဂ်ာင္ဂု"
"ဟုတ္ကဲ့ အကိုေဂ်ာင္ဂုက ဒီမွာေနမွာလား"
ဒီေကာင္လ်ွာေတာ္ေတာ္႐ွည္တာပဲ ဗနီလာကင္မ္ကိုယ္တိုင္
ဒီမွာေနမွာပါလို႔ ေျပာသြားတာကို နားမ်ားထိုင္းေနတာလား
"ဟုတ္တယ္ "
ေဂ်ာင္ဂုေဘာက္ဆက္ဆက္သာျပန္ေျဖလိုက္သည္။
ဗနီလာကင္မ္ရဲ႕လစ္လ်ဴလ်ဴ႕တာကိုခံရတာေၾကာင့္ ေဒါသက
ငယ္ထိပ္ေရာက္ေနေလၿပီ။ ဒါကိုမိေခ်ာင္းမသား ဝူဂ်ီဟြမ္က
လ်ွာ႐ွည္ေနေသး
ဒါေလးေမးတာကို အကိုေဂ်ာင္ဂုကဘာလို႔ေဒါသထြက္ေနရတာလဲ
ငါဘာလုပ္မိလို႔လဲဟ
"အကိုအခန္းသန္႔႐ွင္းေရးလုပ္မလို႔မလား က်ေနာ္ကူေပးမယ္"
"ေကာင္းသားပဲ"
