Yohan's POV
Papasok na ako sa coffee shop.
"Americano and choco moist."
"VIP room sir?" tanong ng kahera.
Bumuntong hininga na muna ako bago sumagot.
"No, at pag dumating ang asawa ko, call me Mr. Castro."
"At bakit naman sir?"
"Wag ka na magtanong nagkakaintindihan ba tayo?"
"Yes sir."
"Dun ako uupo." sabay turo sa table kung saan kami first nagkita.
"Okay po."
Dala ko ang laptop ko. Tahimik akong naghintay sa kanya. Pasado alas tres y media ng hapon ng dumating siya.
"Excuse me, 1 caramel frappe and 1 slice of sweet vanilla."
Nagpalinga-linga si Levi at napahinto ang mata niya ng makita niya ako.
Papalakad siya sa kinaroroonan ko. Atsaka siya umupo.
"Ano ba title ng research niyo? How phenomenal it is? At hindi mo mahanap ang RRL na pinapahanap sayo?" tanong ko.
"Ganyan ka ba ka talino?" tanong niya.
"Sabi ko naman kasi sayo na ket papano may pinag-aralan ako." sabay higop ng kape.
"So bakit mo nga ako pinapapunta dito?"
"Ano nga title ng research niyo?"
Hindi siya sumagot kaya I hold her hands.
"Let me help you my wife. Husband mo ko. Problema mo, problema ko na rin."
"Okay fine." aniya. "It's about Math Anxiety among SHS students."
"Math Anxiety?" tanong ko.
"Yes!" sagot niya. Sabay inom niya ng caramel frappe niya.
"Well, anyway siguro naman phenomenon ang Math Anxiety para makahanap tayo ng maraming references."
"Alam mo, kung hindi ka lang guard iisipin kong isa kang professor."
"Well, nagkakamali ka."
"Alam ko. Kasi isang kang guwardiya at hindi professor."
"Well, let's just say hindi nga ako professor pero may pinag-aralan ako."
"Anong pinag-aralan mo naman?"
"Kung paano ka mapa-ibig at kung anong pwede kong pag-aralan para mahalin mo din ako."
"Tumigil ka nga."
Tahimik lang ako. Habang nakatitig lang siya sa akin while umiinom ng kape niya. Pa simple akong humihigop ng coffee ko.
I look at my phone.. 4:30 na pala almost 1hr na kami.
"Nagmamadali ka ba?"
"Hindi naman." sagot niya.
"Excuse me miss."
Lumapit sa amin ang isang waitress.
"Bigyan mo nga kami ng 2 slice caramel taps with chocolate top filling. And then 1 Americano and maybe...." sabay tingin ko sa kanya. "1 vanilla chocolate mix frappe."
"Teka, Caramel ang paborito ko. So caramel frappe po.!"
"No vanilla chocolate mix frappe. Its time for you to try new. Kaya please sumunod ka na lang."
"Okay sir. Noted." wika ng waitress.
"Just stay 30 mins more. Matatapos ko 'to. Ine-edit ko pa kasi at the same we need to paraphrase each references para naman iwas plagiarized. And isa pa ini APA format ko pa every references."
"Ang talino mo naman."
"Kaya dapat proud kang asawa mo ako."
"Baliw ang bata ko pa kaya."
"So kung matanda ka na? Papayag ka din?"
"Kyoot ka po." sambit niya.
Natigilan naman sa sinabi niya.
"Kyoot po talaga ako. Aminin mo nga." sabay lapit ko ng mukha ko sa kanya.
"Na ano?"
"Kaya moko nilapitan last time dito sa shop dahil crush moko?"
"Huh!?"
"Ano?"
"Ahhh ehh kasi..."
"Kasi...?"
"Slight lang naman po. Pero hindi ko naman alam na bibigay ka agad at sasabihin mong asawa mo ko."
"Gusto mo ba akong maging asawa?"
"Ehhh..-ehhh"
"Okay wag mo muna sagutin yan. I'm almost done." sambit ko habang sinisave na ang file.
Ineject ko na ang ko USB atsaka ko ito ibingay sa kanya.
"You better print it today para hindi ka na bungangaan ng leader mo."
"Here is your order sir." ani ng waitress.
"Thank you."
"Guard ka lang pero asta kang mayaman." hirit niya.
"Ganun talaga. Minsan dapat proud ka pa rin."sagot niya.
"Thank you dito." sabay kuha niya sa USB.
"You're always welcome my wife."
"Should I call you husband na din po ba?" hirit niya sabay ngiti.
While umiinom ng kape napahinto ako bigla.
"Oh I see, kung gusto mo kong tawaging husband mo why not?" ngiting sagot ko.
"Thank you again." sabay kuha niya sa baso at ininom ang coffee na inorder ko.
"Hmmmm... Ang sarap... pala nito.!" sabay subo ng cake. "Hmmm ang sarap."
"That is one of my favorite." ani ko sabay higop ulit ng coffee.
"Ibabalik ko sayo ang flashdrive tomorrow."
"No need sayo na yan."
After our coffee moment..
Pumara ako ng taxi sa labas ng shop.
"Naku naman nag para ka pa ng taxi?" iling niya.
"I want you to be safe." sagot ko atsaka ko pinatong ang kamay ko sa ulo niya.
"Thank you." sagot naman nito.
"You're always welcome."
After makaalis ng taxi ni Levi I grab my phone and call my Dad.
"Hello dad?"
"Yes Yohan?"
"I want to get married!"
"What?? With whom?"
"Levi Harrison."
"Harrison?????"
"Yes Dad."
"Okay let's plan it next week if I'm already there." excited na sagot ni Daddy.
"Pauwi ka na pala ng Pilipinas Dad? Guwardiya pa din po ako."
"Shut-up son."
"Hehehehe miss you dad."
"Miss you much."
"Bye dad."
"Ibabalita mo lang pala na magpapakasal ka na? Miss you too big boy. Babye."
End of conversation.
Nasa papalayong taxi parin ang mata ko.
YOU ARE READING
That School Guard Is My Husband
RomanceSi Yohan Grainger ay nagpapanggap na school guard sa isang paaralan na pagmamay-ari mismo ng kanyang ama. Tanging ang mga graduating college students lamang ang may alam ng lihim niyang iyon. Hanggang sa isang araw ng magtagpo ang kanilang landas ni...
