5. bölüm

19 3 4
                                    

Eve doğru yürümeye başladık...

İkimizde çok sessizdik . Tek yaptığımız şey karanlığın bize sunduğu ışığı görmek ...

Sonra bir mesaj geldi. Ama bu sefer gelen mesaj bana değil Ateşe idi.

Ateş telefonu çıkartıp baktı... benmi banane ben hiç merak etmiyorum...

Çok merak ediyorum...

"Arkadaşımdan motorumu ona bir günlük gezsin diye verdim. Oda motoru yarın getirecek miş onu yazdı"dedi Ateş sanki içimi okur gibi

İyide bana neden söylediki.

Bir saniye motormu dedi o!

"Sen motormu kullanıyorsun?"dedim şaşkınlık ile

"Evet"dedi gülümseyerek.

"Hangi model?"diye sordum çenemi tutamayarak.

"Rs200"dedi Ateş.

Ohaaaaaaaaaa!

Çüş ebeni ama...

"Bakıyorumda motorlara ilgin var galiba"
dedi Ateş.

"Evet bayılırım ama ailem karşı "dedim gülümseyen suratımı düşürerek.

"Neden?"diye sordu.

Sananeee!

"Bilmem kaza yaparmışmışım "dedim üzgünce.

Söylediğim şey üzerine ses çıkarmadı ve yolda yürümeye devam ettik.

                                  ...

Eve geldiğimizde annem gil dışarıda hâlâ konuşuyorlardı.

"Hah geldiler"dedi annem bize bakarak.

Yanlarına ulaştık ve ellerinden öptüm...

"Eh hadi artık biz gidelim "dedi Ateşin annesi.

Ateş bana elini uzattı... ve bende terettüd etmeden elini sıktım. Elim hala elindeyken bana yaklaştı ve kulağıma eğildi.

"Bunu sevdim... merak etme ben sana motor kullanmayı öğretirim... ha bu arada bunu ara ara yapalım"dedi ve çekildi sağ kulağımın yanından.

Ufak bir çapkın sırıtışyaptı dudağının sol yanında. Aaaa gamzesi belli oldu...

Sonra arabaya bindiler ve gittiler. Bense annemin bakışlarına marus kalmadan odama koştum. Kapımı kapattım ve yatağıma uzandım.

En iyi dostum olan tavana baktım...

Ayyyy...

3 gün sonra

"Oooofffff"dedim bitkinlikle...

"Ne of bak bu eteğini biraz daha kaldır"dedi annem.

Ya zaten etek iki karış daha nasıl kaldırayım....

Evet bugün Ateş ile tanışmamın üzerine tam üç gün geçti.

Ve babamın bana sormadan aldığı karar ile Ateşin okuduğu okula kayıt oldum.

Bu benim için iyi birşeymi yoksa kötü bir şey mi bilmiyorum.

"Sana diyorum gece"dedi annem.

"Hıh efendim?"dedim sersemleyerek.

"Diyorum ki orada asil davran"dedi annem.

Tek düşündüğü şey soy isimlerini iyi bir şekilde göstermek. Bazen diyorum ki bir an önce evlenip bu soy isimden kurtulayım diyorum...

SOKAK LAMBASI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin