Uykunun verdiği zevke ekmek bandırıp yemek isterken sağ gözümün acısıyla biraz kıpırdanıp yatağın diğer tarafına döndüm. 2-3 saniye sonra tekrardan aynı acıyı gözümde hissettim. Tek fark bu sefer sol gözümün acıyor olmasıydı.
Huysuzca kıpırdandım ve uyku sersemliğiyle birşeyler mırıldandıktan sonra bu sefer yüzümü biraz aşağıya doğru eğdim. Aynı baskı sağ gözümde şiddetle artarken acıyla inleyip gözlerimi ovdum ve yatakta doğruldum.
İlk 10 saniye olayın şokundan etrafa boş boş baksam da biraz daha kendime geldikten sonra idrak ettiğim olay kaşlarımı çatmama sebep oldu.
Almila parmağını gözüme sokarak beni uyandırmaya çalışıyordu. Ve.. Bunu yaparken herşeyi videoya çekmişti. Şimdide yatağın yanında ayakta durmuş video hala açıkken bana gülüp el sallıyordu.
Sinirle dişlerimi sıkıp Almila'nın üstüne atlayacaktım ki biraz yana kaymasıyla kendimi yerde buldum. Düşüşümüde videoya çekmişti ve kahkalar atıyordu. Yerden kalkıp Almila'nın üzerine doğru yürümeye başladım. Gülüşü yavaş yavaş silinirken sırtını duvara vermişti.
Kaçamayacağını gördüğümde yüzümde oluşan sinsi gülüş Oscarlık filmlere konu olacak tarzdandı. Hızlı bir hareketle elinden telefonu aldım ve video açıkken ona doğru tutmaya başladım. Ardından tuvalet masasının üstündeki kremi alıp avucuma doldurduktan sonra Almila'nın suratına elimi sürmemle yüzü yeşil bir sıvıyla kaplandı.
Haline kahkahalar atarken elimle kremi yüzünde biraz daha yaydım. En sonunda videoyu kapatıp telefonunu yatağa fırlattım ve neredeyse uçarak banyoya girip kapıyı kilitledim. Almila çığlıklar atıp bana sövüyordu.
Kapıyı yumruklamaya başlayınca tuvalet ve duşakabinin bulunduğu yerleri ayıran örtüyü çekmemle hayatımın şokunu yaşadım.
Almila'nın babaannesi duş alıyordu! Ve tabii ki çıplak! Direk örtüyü kapatıp gözlerimi yumdum ve;
-"Özür dilerim Naciye teyze, Valla bilmeden oldu. Özür dilerim çok özür dilerim." hızlı hızlı konuşup kireç gibi bir ifadeyle banyo kapısının kilidini açarken Almila hala kapının önündeydi.
Surat ifademe şaşırmış olacak ki ;
-"Arya.. Ne oldu?" diye sordu tedirgin yüzüyle.
-"Ben.. Naciye teyze. Gördüm.. Banyoda. Çıplak." 10 saniye aralıklarla yutkunarak söylediğim kelimleri Almila hemen anlasa da gülmemek için dudaklarını birbirine bastırıyordu ki kendini tutamayıp ağız dolusu bir kahkaha attı.
Almila karşımda çatlayarak gülerken ona doğru yürüyüp omzuna 4-5 kere vurdum ve;
-"Hepsi senin yüzünden salak!" deyip Almila'nın odasına koşar adımlarla ilerledim.
Gördüğüm seyi hafızamdan silmeye çalışmam başarısızlıkla sonuçlandı. Sürekli o görüntü aklıma geliyor ve yüzümü buruşturmama sebep oluyordu. Bunu da atlatacaksın Arya!
Almila'nın dolabının karşısına geçip beyazlığını kirden kaybetmiş kazağımı, siyah taytımı üzerimden çıkardım ve bana uygun elbiseleri alıp üstüme geçirdim. Neyse ki bedenlerimiz uyuyordu amazon kızıyla.
Odadan çıkıp mutfağa gittim ve çoktan hazırlanmış kahvaltı masasına Almila'nın yumulduğunu gördüm. Ah, tabii ki beni beklememişti. Yüzünü kaç kere sabunladıysa artık kokusu burnumu doldurdu. Kendime çay doldurdum ve sandalyeyi çekip Almila'nın karşısına oturdum.
Paytak adımlarla gelirken başındaki örtüyü de düzelten Naciye teyze mutfağa girdiği gibi yüzündeki zilyon kırışıklığı önemsemeden samimi bir şekilde gülümsedi. Almila kalkıp babaannesine çay doldururken ben gülümsemekle yetindim.
Naciye teyze;
-"Günaydın kızlar." dedikten sonra Almila'nın yanındaki sandalyeyi çekip oturdu.
O görüntü yine kafamın içinde canlanırken yüzümü buruşturup Naciye teyzeye baktım. Tek tük olan dişleriyle ekmeği ağzında öğütüyordu. Aslında Naciye teyzeyi severdim. Onun da beni sevdiğini biliyordum. Almila neyse bende oydum onun için.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra Almila ile birlikte masayı topladık. Almila, Naciye teyzeye kaçırılma olaylarından bahsetmemişti. Yani kadıncağızın hiçbirşeyden haberi yoktu ve öylesine gelip burada kaldığımı sanıyordu.
Almila dün gece söz verdiğim gibi herşeyi anlatmam için beni odasına doğru sürüklemeye başladı. İçeri girdiğimizde kapıyı kilitleyip yatağın üstüne bağdaş kurarak oturdu. Kafasını sallayarak anlatmaya başlamamı istedi.
-"Hadi Arya, herşeyi en ince ayrıntısına kadar istiyorum. Neler oldu? Sonra karakola uğramamız gerek."
Ah, evet birde o konu var. Polisler hala beni arıyor ve kimsenin burada olduğumdan haberi yok. Almila'yı kafamla onaylayıp anlatmaya başladım.
-"Seni beklerken bir masaya oturdum. Sonra bir çocuk geldi ve bileğimden tutup beni sürüklemeye başladı. Bağırıp yardım isteyecektim ki sırtıma bıçak dayadı ve bende sesimi çıkartmadan yürüdüm. Alışveriş merkezinden çıkıp arabasına doğru gittiğimizde beni bir şekilde bayılttı..."
Almila yüzünü şekilden şekile sokarken konuşmama devam ettim.
-"Uyandığımda küçük bir odadaydım. Bir süre orada kaldım ve sonra Yalın, yani beni kaçıran çocuk... Odanın kapısını kilitlemeyi unuttu ve bende bulduğum maket bıçağıyla bağlı olan ellerimi ve ayaklarımı çözüp odadan çıktım. Aşağı indiğimde onu telefonda annemle konuşurken gördüm..."
Almila kaşlarını kaldırıp konuya odaklanmış bir şekilde beni dinlerken 'Eee?' diyerek devam etmemi istedi.
-"Ve, Annem..."
Aklıma annemin babamı Yalın'ın babasıyla aldatması ve Yalın'ın annesinin ölümüne sebep olması gelince birden gözlerim doldu. Almila kollarını boynuma dolayıp yatıştırıcı ses tonuyla;
-"Arya... Sakin ol canım. Anlat hadi ne oldu?"
Ağlamamı durduramazken kafamı kaldırıp konuşmaya başladım.
-"Annem, babamı Yalın'ın babasıyla aldatmış Almila... Ve kadın üzüntüsünden ölmüş! Babam da bu yüzden gitmiş. İnanabiliyormusun bunları benim annem yapmış! Benim!" hıçkırarak ağlamaya devam ediyordum.
Almila beni göğsüne bastırırken aynı zamanda parmaklarını saçlarımın arasından geçiriyordu. Bana beklentiyle baktığında devam etmem gerektiğini anladım.
-"Sonra... Yalın telefonu kapatınca bende yanına gittim ve bir anda bana sarıldı."
-"Ne, sarıldımı?"
Dediğimi anlasa da emin olmak için söylediğimi tekrarlayan Almila'ya başımı sallayarak cevap verdim. Sonra konuşmaya devam ettim.
-"Birde bana senden nefret ediyorum falan dedi. Ben de bayıldım sanırım. Sonra uyandığımda hava çoktan kararmıştı ama yine de odaya gelip bana birşey yapmayacağını ve toparlandıktan sonra gidebileceğimi söyledi."
Almila tek kaşını kaldırmış beni izliyordu.
-"Ne yani? Önce kaçırdı. Sonra da hiç birşey yapmadan gitmene izin verdi?"
-"Evet Almila. Aynen öyle... Pişman olmuştur belki. Bilemeyiz ki. Almila... Gözlerine her baktığımda gördüğüm saf öfke bana annemi hatırlatıyordu."
-"Bahar teyze bunu nasıl yapabilmiş anlamıyorum. Neyse hadi kalk. Gitmemiz gereken yerler var."
Hazırlanıp evden çıktıktan sonra karakola gittik. Malum hala aranıyordum. Birkaç gereksiz işlem yapıldıktan sonra annemi arayıp karakola çağırdılar. Oturmuş annemi beklerken onunla yüzleşmekten korkuyordum. Çünkü karşımda olursa bu sefer acımadan yakıp yıkacaktım. Yıllar önce onun yaptığı gibi.
