Çingene Aşka yürek gerek anlasana Her defa yanıyorum ama gitmeliyim Yaranı sarıp acını dindiremem Bak bana ben acının ta kendisiyim
Kaç kere kırık hayallerin peşine düştüm ben Kaç kere bile bile yenik savaşa girdim ben
Korkma çok sürmez Aşk bu öldürmez Kimseler duymaz Yine de ağla istersen çare olmaz
Altay'ım Engel kalkmış Ama trip yiyorum. Doğru muyum?
Çingene Ewt.
Altay'ım Yuh nokta mı o?
Çingene Neye benziyor?
Altay'ım İş ciddi Nasıl affettirebilirim kendimi Cidden seni üzmek değildi amacım
Çingene Rahatsız mı oluyorsun benden?
Altay'ım Yoo ne alaka? Bayağıdır konuşuyoruz ve alıştım sana O yüzden arkadaşlarımla nasıl konuşuyorsam Samimi olduk gibi gelmişti Bir anda öyle gelişti yani Başımdan atmak falan değildi amacım Öyle anlaşıldıysam özür dilerim
Çingene ↪️Bayağıdır konuşuyoruz ve alıştım sana Farkındayım bunun Noktalama işaretlerine o kadar dikkat etmiyorsun artık
Altay'ım Cidden mi Yuh ya Nasıl fark ettin bunu? LAN HARBİDEN ÖYLEYMİŞ OHA
Çingene HJLSGCAŞJGCİAKGCŞGAJF Platonik adamız olm İşimiz bu
Altay'ım Sen prof olmuşsun Başka bir seviye bu 👏👏
Çingene Aynen öyle canım ne sandın Bu arada Trip atmaya da devam edicem Random attım diye affettim falan sanma Haberin olsun önden söylim
Altay'ım Tamam Dikenine de katlanalım bakalım
---
Kerem kargalar daha kahvaltısını etmeden başına dikilen Ferdi ve Miha'yı sorguluyordu. Her sabah uyandığında boşluğa gözlerini dikip hayatını sorgulayarak ayılma ritüelini gerçekleştirememiş onun yerine arkadaşlarının yüzünden odanın içinde bir oraya bir buraya sürükleniyordu. Hâlâ ayılamadığı için karşı da çıkamıyordu.
Ferdi'nin kafasına attığı gömlekle irkilirken tıslamıştı. "Sikicem, belanı sikicem Ferdi."
"Sana da günaydın sevgılım. Hadi giyin daha saçını yapıp kahvaltıya geçicez."
Kerem asılı olan okul formasınım yanına ilerlerken bu sefer konuşan Miha'ydı. "Gömlekle pantolonu almayı unuttun."
"Ne gömleği amına koyim? Formamı giyicem işte."
"Kaç saattir ne yapıyoruz biz burada? Seçtiklerimizi giyeceksin."
"Lan okula formasız mı gidicem? Sabah sabah siktirtmeyin feriştahınızı."
Miha bundan adam olmaz der gibi kafasını sallarken konuşma sırası Ferdi'ye geçti bu sefer. "Olm biz dün grupta ne konuştuk? Doğru düzgün bir giydirelim seni de Altay etkilensin demedik mi?"
"Ne alaka ya? NE ALAKA!? HEM OKULA FORMASIZ NASIL GİRİCEM AMINA KOYİM?"
"Formaya en çok benzeyen pantolonu seçtik. Üstüne de benim okul polarını giyeceksin sınıfta çıkarıp bana verirsin."
Kerem yatağın üstündeki gömleğe gözlerini çevirirken "Ferdi sorması ayıp poları sana verirsem götüm donar benim en ince gömleğimi niye giyiyorum kışın ortasında güzel kardeşim? Cekete henüz karar vermediniz diye ceket göremiyorum di mi ortalıkta?"
"Yoo kombin bu kadar."
"Allahım sabır ver şimdi sikecem belasını."
"Uzatma da giyin gel aşağı. Açız kahvaltı edelim."
---
Altay, Kerem'i incelerken hâlâ şaşkınlığını tam olarak üstünden atamamıştı. Kerem'i ilk kez okula forma harici bir kıyafetle geldiğini görmüştü. Son derece kurallara bağlı olan sıra arkadaşı için bu bir ilkti.
Kısa kollu beyaz bir t-shirtün etekleri siyah kumaş pantolonun içine sokulmuş, üstüne de düğmeleri iliklenmemiş açık mavi bir gömlek giymişti. Saçları da alnına dökülmüş perçem gibi duruyordu. Kerem zaten tatlı bir çocuktu ama gözüne böyle çok şirin gözükmüştü.
Kerem yanındaki çocuğun şaşırdığının farkındaydı ve bakışlarını üzerinde hissediyordu. Vücudunu ona çevirdiğinde Altay'ın yakalanmış yüz ifadesi onu mutlu etmişti. Sormak yerine mimikleri ile kıyafetlerini işaret etmişti.
"Ben de bilmiyorum. Sabah bir anda başımda Ferdi ve Miha'yı buldum. Bunları giyeceksin diyip zorla giydirdi şerefsizler."
"Ferdi mi? Ferdi ne alaka sabahın köründe sizde? Hem o dedi diye giymek zorunda değildin."
"Ferdi yakın arkadaşım ve Miha ile geldiler. Ayrıca yakışmamış mı?" Kerem o cümlelerin arkasında kıskançlığı hissetmişti ama uğraşmak istemedi. Sadece uzun olandan yakıştığına dair bir şeyler duymak isterken kedi gibi bekliyordu oğlanın ağzından çıkacakları.
"Öyle bir şey mi dedim ben şimdi? Yakışmış." Kerem cevap olarak sadece gülümserken kısa süreli bir sessizlik oluşmuştu aralarında.
Altay'ın gözlerini tekrar üstünde dolaştırırken sordu bu sefer. "Üşümüyor musun böyle? Çok ince duruyor o gömlek."
"Üşüyorum ama kombin böyleymiş, bozamazmışım."
Kendi ceketini çıkarıp Kerem'in omuzlarına bırakırken konuştu bu sefer Altay. "Aynen ondan sonra da üşütüp ateşlenirsin bir kombin uğruna."
Kerem küçük teşekküründen sonra aydınlanan telefon ekranı ile ilgisini Altay'dan çekmişti.
Elti Mission completed 👌
Pezevenk
Elti Ayıp
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alican elendi çok mutsuzum :( Alın o Sergeninizi başınıza çalın
