Bu gün etraf deprem haberi ile çalkalanıyordu ama fazla takmamıştım.
Sıramızda oturmuş dersi dinliyorduk ki yer birden sallandı ve masalar kaydı, herkes bağırarak sınıftan çıktığında kalktım ve namjoon ve jungkook'un kolunu tuttum.
"Sandalyeyi alın"
Hoseok'un yanına giderek kucağıma aldığımda sıkıca boynuma sarıldı, diğerleri de sandalyeyi aldığında çıktık, bahçeye geçtik ve derin nefesler aldık.
İlk depreme yakalanışımız değildi ama ilk defa bu kadar büyüktü.
Müdür bize döndü.
"Evlerinize gidin, iki gün okul yok, kontrol için birilerini getiricez"
Onayladığımızda dağıldılar, hoseok' un derin nefesler aldığını duyunca ona eğildim.
"Hoseok"
Burnunu çekerek kafasını kaldırdığında yere oturdum, ileride diğerleri duruyordu, elimi ıslanmış yanağına koydum.
"Neden ağlıyorsun?"
"Siz olmasaydınız"
Ağladığında sıkıca sarıldım, kolları sıklaştığında belini okşadım.
"Geçti tamam mı, ağlama"
"Yük oldum, özür dilerim, zorunda değildin"
"Yük olmadın, özür dilenecek bir şeyde yok, sakin ol, yine olsa yine yapar seni bırakmazdım, tamam mı?"
Kafasını salladığında yutkundu, taehyung bize baktığında kafamı salladım, hoseok geri çekildiğinde gülerek yanaklarını sildim.
"Ağlama artık"
Kafasını salladığında jungkook bağırdı.
"Yoongi"
Gelmelerini işaret ettiğimde sandalyeyi alarak geldiler, hoseok t-shirt ümün ucunu tuttu.
"Teşekkür ederim"
Saçlarını okşadığımda yanakları kızardı ve gözlerini kaçırdı, diğerleri yanımıza gelerek oturduğunda jin hoseok' a eğildi.
"Ağladın mı?"
Hoseok kafasını çevirdiğinde jimin güldü.
"Ağlamana gerek yok ki, biz senin yanındayız"
Hoseok yutkunarak kafasını salladı.
"Teşekkür ederim"
Elini tutarak okşadım, biraz daha rahatladığında elimi sıktı, ileride any'i gördüğümde hoseok' a döndüm.
"Any geliyor"
Kafasını çevirdiğinde sıkıca onu tutarak kalktım, sandalyeye oturtarak saçlarını anlından çektim, any gelerek hoseok' a baktı.
"Çok özür dilerim hoseok, markete gitmiştim"
"Sorun değil, yoongi, jungkook ve namjoon yardım etti"
Any bize minnet ile baktığında güldük, any sandalyenin arkasına geçtiğinde hoseok' a eğildim.
"Görüşürüz hoseok"
Kafasını salladığında any sandalyeyi ilerletti, yere oturduğumda taehyung kafasını salladı.
"Çok zor olmalı"
Kafamızı eğdik, yaşamadan bilemezdik ama düşündüğümde bile ne kadar zorlanacağımı tahmin ediyordum, bir de bunu yaşamak bam başka bir acıydı.
/
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sope : tekerlekli sandalye
Fanfiction"Her zaman olmayacaksın, bir gün sende gideceksin" "Söz veriyorum gitmeyeceğim"
