Can We Be More Honest [ Myanmar Translation ]

Chapter - 7

အခန္း ( ၇ ) : ခ်စ္သူေကာင္မေလး [ လုထန္ ]

ရႈရႈ ႏွင့္အတူစားေသာက္ဆိုင္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာသည့္အခ်ိန္တြင္ လုထန္က တံခါး၀ႏွင့္နီးေသာတစ္ေနရာကိုၾကည့္၍ သက္ျပင္းခ်လာ၏ ။

" ဘာျဖစ္လို႔လဲ ?"

လုထန္က ေထာင့္စြန္းရိွခံုဝိုင္းတစ္ခုကို လက္ညိုးထိုးျပရင္းေျပာလိုက္သည္ ။

" လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးရက္တုန္းက ကိုယ္ဒီေနရာမွာပဲအျငင္းခံခဲ့ရတာေလ ... အခုရုတ္တရက္ႀကီးဒီနားကျပန္ျဖတ္သြားရေတာ့ စိတ္ထဲမွာခံစားသြားရလို႔ "

" ဘယ္လိုခံစားရလို႔လဲ ?"

" အလကားသပ္သပ္အခ်ိန္ႏွစ္ရက္ျဖဳန္းခဲ့မိတယ္လို႔ခံစားရတယ္ ..."

ကားထဲသို႔၀င္ၿပီးေနာက္ လုထန္က လံုၿခံဳေရးခါးပတ္ပတ္လိုက္ကာ ငံု႔ကိုင္း၍ ရႈရႈ၏ နဖူးထက္သို႔ခပ္ဖြဖြတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ အသံနိမ့္နိမ့္ျဖင့္

" ဒါပါပဲ "

ရႈရႈ၏ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ားတုန္ရီသြားရၿပီး လုထန္အားစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။ လုထန္က သူမေခါင္းကိုပြတ္၍ ညင္ညင္သာသာဆိုလာ၏ ။

" မင္းကိုယ့္ကိုလက္ခံမယ္မလား ?"

ရႈရႈက မ်က္လႊာခ်၍ အသာေခါင္းလိမ့္ျပလိုက္သည္ ။

—

လုထန္၏ အလုပ္ခ်ိန္မွာ ပံုမွန္လူမ်ားကဲ့သို႔မနက္ကိုနာရီမွညေနငါးရီအထိမဟုတ္ဘဲ အေတာ္ေလးသက္ေတာင့္သက္သာရိွလွသည္ ။ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းစုေဆာင္းသူမ်ား၏ ျပပြဲရိွေသာအခါမွသာလ်ွင္ရက္အနည္းငယ္အလုပ္မ်ားေလ့ရိွသည္ ။

ရႈရႈႏွင့္သူ၏ ၾကားမွဆက္ဆံေရးကိုအတည္ျပဳျပီးေနာက္ ပဲရစ္ၿမိဳ႔သို႔အႏုပညာျပပြဲတစ္ခုစီစဥ္ရန္အတြက္အလုပ္ခရီးသြားေရာက္ရေလ၏ ။ မေမ်ွာ္လင့္ထားစြာ အခ်ိန္တစ္လခြဲေက်ာ္ၾကာျမင့္သြားရၿပီး ရႈရႈက သူမေျပာခဲ့သည့္အတိုင္းသာမန္မိန္းမမ်ားကဲ့သို႔ တက်ီက်ီလုပ္၍ အရာအားလံုးေမးကာကပ္တြယ္မေနခဲ့ေပ ။

ညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးအခ်ိန္တြင္အျပန္အလွန္ႏူတ္ဆက္ၾကသည္မွလြဲ၍ ရႈရႈက သူမဘက္မွ အေၾကာင္းျပခ်က္ေရေရရာရာမရိွဘဲ ဆက္သြယ္ျခင္းမရိွသျဖင့္ လုခြၽမ္ရွန္း ပင္ လုထန္အားေလွာင္ေျပာင္ေနေတာ့၏ ။