Promise Love สัญญารัก พิทักษ์ใจ

บทเเรก ฝันไป

"พี่ๆ พี่ชายอย่าไปน่ะ อย่า!" เสียงตะโกนร้องดังมาจากหญิงสาวผมยาวใบหน้าคมที่ตอนนี้มีเหงื่อชุ่มอยู่ตามไรผม ดวงตาสีดำคลับน้ำตาลที่เคยมุ่งมั่นณ.ตอนนี้กลับดูกลัวสับสนเเละห่วงหา
"นี่เราฝันไปอีกเเล้วหรอเนี่ย เเต่ทำไม...โอ้ยยยช่างมันเหอะ กี่โมงเเล้วเนี่ย" มือบางเอื้อมไปหยิบนาฬิกาที่อยูบนหัวเตียง
"9 โมง 35 น.ห๊ะ!สายเเล้วตายเเน่ตาย พ่อกับครูต้องฆ่าเเน่ๆ" หญิงสาวลุกออกจากเตียงเเล้วรีบเข้าห้องน้ำไปจัดเเจงธุรส่วนตัวก่อนจะไปสาย
บรื้น บรื้น เสียงท่อเครื่องยนต์ย่านพาหนะคู่ใจ ที่มีเจ้าของรูปร่างเล็กบางกว่ากำลังบิดมันอยู่ด้วยความเร็วที่จะไปให้ถึงจุดหมาย
ก๊อก ๆ "จ๊ะเอ๋คุณพ่อ หนูมาเเล้วคะ" เดินเข้ามายกมือไหว้พร้อมรอยยิ้มหน้าบานๆ "อ้าวสวัสดีคะครู ก็อยู่ด้วยหรือค่ะ" ผู้เข้ามาใหม่ตกใจที่ผู้ใหญ่ใจดีดี๊ทั้งคู่อยู่ด้วยกันเหมือนรออะไรบางอย่าง
"ไม่ต้องมาจ๊ะเอ๋เลย ยัยลูกตัวเเสบ นี่มันกี่โมงเเล้วห๊ะ!!" คุณประวิทย์พูดด้วยอารมณ์หงุดหงิด
"เหะ เหะ ขอโทษทุกคนที่ทำให้รอคะหนูจะไม่ปล่อยให้เกิดเรื่องเเบบนี้อีก"เพียงดาวยกมือขึ้นไหว้ขอโทษพร้อมบ่นในใจ(ถ้าเมื่อคืนไม่ได้เลี้ยงส่งเพื่อนซี้สุดเลิฟจนโต้รุ่งคงไม่เป็นเเบบนี้หรอก)
"อ้าว รออะไร มาเเล้วก็รีบไปซ้อมสิ ฉันขอคุยกับพ่อเธอก่อนเดี๋ยวลงไป" ครูฝึกสั่ง พร้อมแอ๊บหน้าเคร่งครึมบอกไล่เป็นนัยๆ
"รับทราบคะ มิสเตอร์ จอนห์ ^^\" น้อมรับพร้อมยกมือมาที่เหนือปลายคิ้ว
ณ.ห้องฝึกซ้อมชั้นใต้ดินขนาดใหญ่ ห้องที่มีอุปกรณ์ครบครันนี่เป็นชั้นฝึกซ้อมสำหรับบอดี้การ์ดรุ่นใหญ่เพราะมีเเต่การฝึกที่มหาโหดเเละทารุณมาก เพื่อที่จะได้ไปดูเเลปกป้องอีกหนึ่งชีวิตของคนสำคัญหรือนายจ้าง
ในห้องเปลี่ยนชุดหญิง เพียงดาวกำลังจัดเเจงเปลี่ยนชุดให้เข้ากับสิ่งที่เธอกำลังจะเจออีกในข้างหน้านี้
อยู่ๆก็นึกถึงเรื่องเมื่อเช้าอดีตก็หลั่งไหลเข้ามาในความคิดเธอ...
ย้อนกลับไปตอนเยาว์วัย
...ต่อบทหน้า