บทที่ 8 ชุดคู่

256 14 0
                                    

"คุณจันทร์เสร็จหรือยังค่ะ" เพียงดาวซึ่งตอนนี้ได้เเต่งตัวอยู่ในชุดทำงานเรียบร้อยเเล้ว กำลังยืนรอเค้าอยู่หน้าประตูห้อง
เเต่งตัว ตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณจันทร์ให้เธอมานอนในห้องด้วยเหตุผลที่ว่ามันเป็นห้องของเธอ กว่าเธอจะยอมมาได้ก็พูดกันจนยาว ข้างเตียงใหญ่มีผ้านวมหนาๆปูอยู่ที่พื้น เนื่องจากว่าเธอก็ยังไม่อยากนอนบนเตียงเเล้วให้เค้านอนพื้น เเล้วกว่าที่จะขอให้ตัวเองนอนบนพื้นได้นั้นก็เล่นเอาซะลำบากเพราะคุณจันทร์ไม่ยอม
"ครับ ครับ เสร็จเเล้วครับ" เค้าเปิดประตูออกมา เค้าจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า จนเธอมีท่าทีเขินอาย เธอช่างดูสง่ากับชุดกางเกงขายาวพอดีตัวพร้อมกับเสื้อคอปก เเละสูทตัวสีเทา พวงมาด้วยรองเท้าส้นสูงสีดำที่เสริมความสูงให้เธอ เเละเครื่องสำอางบางๆเเต่ลุคนี้ทำให้เธอดูเป็นสาวที่ทะมัดทะเเมง เเล้ววันนี้ทั้งคู่ก็ดันใจเดียวกันหยิบสูทสีเทามาใส่
"เอ่อ คุณจันทร์ เราไปกันเลยคะ รถมารอเเล้ว" เธอรู้สึกเขินอายกลับสายตาที่เขามองมา
เดินลงมายังหน้าตึกมีรถ คู่ใจที่ผ่านมรสุมครั้งที่เเล้วมา เเต่สภาพตอนนี้ดูดีทั้งเปลี่ยนทั้งขัดสี บนรถมีสาวสวยนั่งอยู่ตรงที่คนขับ
"อ้าวลูกพี่ เเพรเอารถมาส่งเห็นพี่โบ๊ทบอกว่าจะไปทำภารกิจ" เเพรไหม ตะโกนออกมา
"ขอบคุณมากน่ะ นี่คุณจันทร์ ส่วนนี่เเพรไหมน้องสาวฉันคะ" เธอเเนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกัน
"สวัสดีครับ/คะ" ก่อนที่เเพรไหมจะพูดต่อว่า "นี่นะหรือพี่จันทร์ที่พี่เล่าให้ฟัง ตัวจริงหล่อน่ะเนี่ย"
"เเกรีบเอากุญเเจรถมาเเล้วก็รีบกลับไปเลยป่ะ"
"โถ่พี่ งั้นแพรไปเเหละ เเล้วเจอกันจุ๊บ" เเพรไหมยื่นกุญเเจรถให้ก่อนจะจุ๊บที่เเก้มเพียงดาวหนึ่งที ถ้าเป็นคนนอกอาจเข้าใจผิดว่าทั้งคู่เป็นเลสเบียน ขนาดคุณจันทร์ยังตกใจกลับภาพที่เห็นเมื่อกี้
รถบีเอ็มขัดเงา เข้ามาจอดอยู่หน้าบริษัท TNC สาขาประเทศไทยมียามรีบวิ่งมารับกุญเเจรถพร้อมกับเลขาที่รีบเดินมาต้อนรับ
"เชิญคุณจันทร์ ทางนี้เลยคะ" เลขาได้นำทั้งคู่ไปชั้นบนสุดซึ่งเป็นห้องทำงานใหญ่ พวกเค้าทั้งสามมาหยุดที่หน้าประตูห้องืก่อนเลขาสาวจะเคาะประตู
"เชิญ" เสียงตอบรับจากภายในห้อง
"สวัสดีครับคุณอาเชิดชัย " พอชายหนุ่มเห็นอาตัวเองก็รีบยกมือไหว้ทัก
"สวัสดีหลานรัก มามาดูนี่ ชอบไหมอาให้คนจัดห้องไว้ให้ ชั้นนี้เป็นของเราทั้งชั้น วิวดีน่ะ" เขาพูดกับหลานด้วยรอยยิ้มใจดี
"คุณอาไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลยครับ"
"ไม่ได้ๆ ผู้บริหารมาเองไม่ดูเเลได้ไง" ชายแก่พูดก่อนจะหันไปพบกลับหญิงสาวหน้าสวยที่มาด้วย เขามองเธอด้วยสายตาพิจรณา
"เอ่อลืมเเนะนำครับ เธอชื่อเพียงดาวเป็นเลขาส่วนตัวของผม ส่วนนี่คุณอาเชิดชัยผู้ดูเเลสาขาประเทศไทย"
"สวัสดีคะคุณเชิดชัย"
"สวัสดี อานึกว่าหลานยังไม่มีเลขา อาว่าจะหาให้สักคน"
"ขอบคุณครับ"
"งั้นอาไปเเหละ มีอะไรก็ถามเลขาอาได้คุณวิภา ยินดีตอนรับทั้งคู่" ก่อนที่อาจะเดินจากไปพร้อมกับเลขา
"เฮ้อ " เธอถอนหายใจออกมา ก่อนหน้านี้เธอพยายามซ่อนพิรุธไม่ให้คุณเชิดชัยรู้ว่าเธอเองก็กำลังพิจณาอีกฝ่ายอยู่เหมือนกัน
"คุณโอเคไหม" เค้าถามเพราะรับรู้ได้ว่าเธอกำลังอึดอัด
"ฉันโอเค คะ"
"คุณมาดูวิวตรงนี้สิสวยไหม"
"สวยคะ" เธอมองลงไปเห็นถนนเเละผู้คนขนาดหยั่งกะมดใช่ชีวิตวุ่นวายพอถอดสายไปบนท้องฟ้าวันนี้อากาศชั่งดีน่าออกไปรับลม
"ใช่สวยเเต่วันนี้คุณก็สวย" ชายหนุ่มนึกยังไงก็บอกตัวเองไม่ถูก พลั้งปากพูดออกไป
เพียงดาวได้เเต่ยืนตัวเเข็ง เค้าจะรู้ไหมไอ้คำพูดที่เผลอหลุดจากปากมันทำให้หัวใจดวงน้อยๆเต้นเเรงขนาดไหน
"ขอบคุณค่ะ" เธอพูดก่อนจะหันมาหาชายหนุ่มซึ้งทั้งคู่สบตากันก่อนที่ต่างคนต่างหลบสายตา
พี่จันทร์น่ะ พูดอย่างงี้เดี๋ยวคืนนี้ไปนอนที่เตียงด้วยหรอก อร้ายยยยยเขิน
---------------❤️❤️----------------
ขอโทษที่หายไปนานจร้า
วันนี้นางเอกหื่นคะ อิอิ
พี่จันทร์มาบทหวาน
ติดตามต่อบทหน้าเน้อ

Promise Love สัญญารัก พิทักษ์ใจOù les histoires vivent. Découvrez maintenant