บท 2 ย้อนอดีต

380 16 0
                                    

ย้อนอดีตตอนเยาว์วัย
ดวงอาทิตย์ที่ปลายขอบฟ้าสาดเเสงรำไรอยู่บนผืนทะเลมองไปเเล้วบอกไม่ถูกว่ารู้สึกดีหรือเศร้าอาจเพราะวันนี้มีเมฆครึ้มลอยปกคุมอยู่ทั่วท้องฟ้ากว้างเเละนั้นบอกเวลาว่าใกล้จะพลบค่ำ
ณ.ริมชายหาดมีบ้านหลังใหญ่ซึ่งเป็นบ้านพักตากอาศส่วนตัวเป็นสถานที่ๆตกเเต่งได้สวยงามเเละลงตัวรอบล้อมไปด้วยสวนเเละต้นไม้น้อยใหญ่ทำให้บ้านดูอบอุ่นเเละสงบในเวลาเดียวกัน
เสียงหัวเราะเจื่อยเเจ้วของเด็กๆที่วิ่งเล่นกัน ทำเอาคนผู้เป็นพ่อเเละเเม่ยืนดูลูกๆอย่างมีความสุข.
"นี่! เอาของเค้ามาน่ะ บอกให้เอามาไง" เด็กผู้หญิงตัวน้อยน่ารัก
กำลังตะโกนใส่เด็กผู้ชายตัวอ้วนที่มาดึงดอกไม้ที่เธอเก็บมาไปจากมือ
"ไม่ให้ ยังไงก็ไม่ให้ อยากได้ก็วิ่งไล่ให้ทันสิ" เด็กอ้วนพูดพร้อมทำท่าทีวิ่งหนีไปเพื่อที่จะเเกล้งคนตัวเล็กกว่า
"หน๊อย ได้เลยไอ้พี่อ้วนอยากเจอดีใช่ไหมห๊ะ ย๊ากกกก" เธอตะโกนออกมาด้วยความโกรธพร้อมวิ่งไล่ไอ้เด็กอ้วนที่มาเเกล้ง
" โบ๊ท เอาดอกไม้คืนให้เพียงดาว เดี๋ยวนี้" เด็กผู้ชายที่อายุโตกว่าเธอ5ปีหน้าตาหล่อตั้งเเต่เด็กคาดว่าโตขึ้นมาจะต้องเป็นที่หมายปองของสาวๆเป็นแน่ ตะโกนบอกให้เด็กอ้วนคืนดอกไม้ให้เธอ
"พี่จันทร์คะ ช่วยเพียงดาวเอาดอกไม้คืนด้วย พี่โบ๊ทเเกล้งหนู" เพียงดาวเด็กน้อยทำหน้าตาละห้อยร้องขอความช่วยเหลือจากเด็กชาย
"พวกเราเป็นพี่ยังเเกล้งน้องอยู่ได้" เขาบ่นอุบหลังจากได้ดอกไม้คืนมาเเละเดินเอาไปให้เพียงดาวที่ตอนนี้เหงื่อไหลเต็มหน้าผากมนเเละเปียกตามปรอยผมซึ่งผลเกิดจากการวิ่งไล่เมื่อครู่
"อ่ะ ดอกไม้ของเพียงดาว"
"ขอบคุณคะพี่จันทร์" เธอบอกพร้อมยกมือไหว้ท่าทางน่ารักกับเด็กชายที่เธอเเอบชอบเเอบรัก(แก่เเดดเเต่เด็ก) ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหนก็มีพี่จันทร์ลูกชายของเพื่อนพ่อค่อยดูเเลตลอด เธอจะเชื่อฟังก็เเต่เขาคนเดียวเท่านั้น
"เดี๋ยว พี่ใส่ให้" เขาพูดพร้อมเอาดอกไม้สวยมาทัดหูของเธอ
"ดอกไม้สวยๆก็ต้องคู่กับคนน่ารักๆ"
"ขอบคุณคะพี่จันทร์ คะ...คือว่า...ต่อไปนี้หนูจะไม่ให้ใครมาเเกล้งอีก หนูสัญญาว่าจะเข้มเเข็งเพื่อจะได้ปกป้องเเละดูเเลพี่จันทร์บ้าง"
"น้องเพียงดาวเป็นเเบบนี่พี่ก็รักเเล้ว โตขึ้นมาเป็นเจ้าหญิงของพี่น่ะ" เด็กชายพูดออกมาจากความรู้สึกเพราะพรุ่งนี้เค้าต้องไปบินไปอยู่ที่ต่างประเทศเเล้วไม่รู้เมื่อไรจะได้เจอกันอีก
"พี่จันทร์ อยู่ที่นี่กับเพียงดาวไม่ได้หรอคะ เพียงดาวไม่มีใคร น้องดาวอยากเล่นกับพี่จันทร์" เธอรู้ว่าเขาจะไปต่างประเทศพรุ่งนี้จากคุณพ่อ เพราะในวันนี้ที่ทุกคนมาบ้านพักตากอากาศเพื่อมาเลี้ยงส่งลา
"พี่ก็อยากอยู่น่ะเพียงดาว เเต่คุณพ่อพี่บอกว่าพี่ต้องไปเรียนต่อเพื่อกลับมาบริหารธุรกิจต่อจากพ่อพี่"
"งั้น...พี่จันทร์อย่าลืมสัญญาน่ะคะ หนูจะรอหนูจะเป็นเจ้าสาวของพี่จันทร์คะ" เธอพูดพร้อมเเก้มน้อยๆเเดงเปล่งด้วยความเขินอาย
"เกี่ยวก้อยลงตราสัญญากัน" ทั้งคู่เกี่ยวก้อยเเละหัวเราะใส่กัน
"พี่จะกลับมา..." เด็กชายก้มลงมากำลังจะหอมแก้มน้อยๆที่ตอนนี้สุกเป็นลูกตำลึง เขาค่อยๆก้มลงมาช้าๆ
คำมั่นสัญญาเเละความทรงจำตอนนั้นเพียงดาวจดจำมันได้ดีมันอยู่ในใจเธอ เธอรอมาตลอดถึงเเม้พักหลังมานี้จะไม่ค่อยได้ข่าวสารอะไรจากพี่จันทร์เลย เเต่เธอมีลางสังหรณ์ใจว่าพี่จันทร์ของเธอจะกลับในเร็ววันเเน่ๆ

Promise Love สัญญารัก พิทักษ์ใจМесто, где живут истории. Откройте их для себя