Promise Love สัญญารัก พิทักษ์ใจ

บทที่11 ตัดใจดีไหม?

เช้าอีกวันของทริปนี้
"ทุกคนออกมารวมตัวกันทางนี้ค่าาาาา" เสียงเรียกดังมาจากเเพรไหม เพื่อให้ทุกคนมาถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก
"อะไรเเต่เช้าเหอะยัยเเพร" พี่โบ๊ทเดินหาววอดๆออกมาจากบ้าน
"มาถ่ายรูปกันเร็ว"
"ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระทึกหรอไงจ๊ะ" อีกหนึ่งสาวเดินตามออกมาด้วยท่าทางอารมณ์ดี
"อ้าวเร็วๆ คุณจันทร์ทางนี้ๆๆ" เเพรไหมเร่งอีกคนที่กำลังเดินออกมาเป็นคนสุดท้าย
"ครับๆๆ"
"เอาเเหละค่ะเตรียมยิ้มน่ะ 1..2...3ชีสสสส! " เเพรเดินไปตั้งกล้องเเล้ววิ่งกลับมารวมกลุ่ม รูปถ่ายออกมาสวยมากเบื้องหลังมีทั้งบ้านหรือจะเแผ้นวิวทะเล โดยคุณจันทร์กับเพียงดาวยืนคู่อยู่ตรงกลางเเล้วมีพี่โบ๊ทกับเเพรประกบข้างดูเเล้วเหมือนคู่รักกันเลย
ระหว่างนั้นเเพรก็ได้เก็บภาพตอนเล่นน้ำ ทุกคนดูจะสนุกสนานกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง
"โห้ยยยรูปสวยๆทั้งนั้นเลยคะ" เเพรไหมพูดพร้อมดูรูปในกล้องของเธอ ระหว่างที่ทุกคนขึ้นมานอนพักบนหาดทราย
"ไหนๆพี่ดูบ้าง " พี่โบ๊ทเเย่งกล้องไปดู
"ทุกคนค่ะงั้นเพียงดาวขอเดินไปดูฝั่งทางนู้นนะเมื่อวานยังไม่ได้เดิน" เธอพูดพร้อมขยิบตาให้เเพรไหมเป็นเชิงรู้กันว่าเธอจะทำอะไร
"อืมดูเเลตัวเองด้วยน่ะ" พี่โบ๊ทพูดขึ้น
"เดี๋ยวคุณรอผมด้วย" คุณจันทร์ร้องบอก
"ก็ตามมาสิ่คุณ" เธอตะโกนตอบก่อนเดินนำไป
"คุณดาวสนุกไหมครับ"
"สนุกสิคะ นานๆทีจะมาทะเลเป็นไปได้ก็อยากมาบ่อยๆ" เธอหันหน้าเข้าหาทะเลสูดอากาศตอนลมปะทะทำให้ปรอยผมปลิวจนยุ่ง นานเท่าไรเเล้วหลังจากพี่จันทร์ไม่อยู่เธอก็ไม่ได้มาที่นี่อีกเลย เเต่ครั้งนี้เธอกลับมาพร้อมกับเขา
"ผมก็ชอบทะเลครับมันทำให้ผมพยายามนึกเรื่องที่ผมอยากลืม" ทั่งคู่หันมามองตากัน ความรู้สึกบ้างอย่างมันสื่อออกมา ระหว่างนั้นเพียงดาวก็สังเกตทางด้านหลังของคุณจันทร์ที่มีต้นปาล์มต้นมะพร้าว เเต่เธอก็ไม่พูดอะไร
"คุณรู้ไหมผมไม่ค่อยชอบให้คุณเเต่งเเบบนี้เลย" เขาพูดขึ้นเพราะเธอดันใส่บิกินนี่ทูพีชออกสีดำตัวจิ๋ว พร้อมเสื้อคุมยาวเนื้อต้นขาสีขาวบางๆตอนเธอเปียกนี่เห็นเนินอกเเละหน้าท้องที่มีกล้ามอย่างคนหุ่นดี มันจะไม่ให้เค้าห่วงได้ไง
"ทำไมคะฉันมาทะเลน่ะคุณ" เธอพูดพร้อมหัวเราะออกมา
"ถ้าคุณมากับครอบครัวผมไม่ว่าเเละดีน่ะที่นี่เป็นเกาะส่วนตัว ไม่งั้นผมไม่ให้คุณใส่หรอกมันอันตราย"
"คะคุณจันทร์ คุณไม่ต้องห่วงฉันหรอกฉันเป็นบอดี้การ์ดคุณน่ะดูเเลตัวเองได้" เธอพูดพร้อมยิ้มให้กับคนหน้ามุ่ยตรงหน้า
"ป่ะคุณไปดูตรงนู้นกัน" เธอเปลี่ยนเรื่องพร้อมเดินนำออกไปไกล เเละคิดไปว่าเค้าจะมาห่วงเธอทำไมๆๆๆ
"อุ้ย เเก้วบาดซี้ดดเจ็บๆ" เธอมัวเเต่คิดเรื่องนั้นจนลืมดูพื้นเผลอไปเหยียบเศษเเก้วจนเลือดออก เธอนั่งลงเเล้วหยิบเศษแก้วออกจากเท้าเลือดเปื้อนเต็มทราย
"คุณเพียงดาวคุณเป็นอะไร" เขาที่เดินตามเธอมาเห็นหญิงสาวนั่งกุมเท้าตัวเอง
"ไม่เป็นไรคะเเค่เศษเเก้วไกลหัวใจ"
"ไหนผมขอดูหน่อย" เขาจับเท้าเธออย่างเบามือขึ้นมาดูพร้อยหยิบผ้าเช็ดหน้าสีเทามาพันเเผลให้เธอ เเล้วก็เป่าเพียงพร้อมลูบหัวเธอเบาๆการกระทำที่เขาเเสดงออกมาเขาเองก็ไม่รู้ตัวเองด้วยซ้ำไป
อีกด้านนึงของเกาะ
"พี่โบ๊ทใครมาน่ะ" เเพรไหมเรียกพี่โบ๊ทเมื่อเห็นเรือมาจอดตรงชายหาดมีหญิงสาวเดินลงมา
"มาหาใครครับ" พี่โบ๊ทรีบมารับอย่างสงสัย
"มาหาคุณจันทร์คะ" หญิงสาวหน้าเเอ๊บดูคุณหนูบอกพร้อมรอยยิ้มบางๆมาให้
"พี่โบ๊ทไม่ต้องบอก" เเพรไหมเเย้ง ยิ่งเห็นยิ่งมั่นไส้คนอะไรเชิดจนคอจะหลุด
"นี่บอกฉันมาว่าคุณจันทร์อยู่ไหนรู้ไหมฉันเป็นใคร"
"คุณยังไม่รู้เเล้วฉันจะรู้ไหมว่าคุณเป็นใคร" หาเรื่องฉันก่อนน่ะยัยตุ๊กตาผี
"ฉันก็เป็นเเฟนคุณจันทร์ไงย่ะ บอกมาว่าเขาอยู่ไหน" ทุกคนอึ้งกับสิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าพูดมา ก่อนพี่โบ๊ทจะชี้ไปทางด้านที่คุณจันทร์อยู่
"งานงอกเเล้วพี่" เเพรไหมอุทานขึ้น
ย้อมกลับมาอีกด้านนึง
"มาผมช่วยพยุง"
"ขอบคุณคะ" เธอลุกขึ้นมาอย่างยากลำบากโดยมีเค้าประคอง
"พี่จันทร์ พี่จันทร์ขา คิดถึงจังเลยคะ" เสียงสาวปริศนาดังขึ้นมาจากด้านหลัง
พร้อมกันนั้นทุกคู่หันไปมองคนที่มาใหม่
---------------❤️❤️---------------------
งานพระเอกหึงก็มี
ใครน่ะมาหาพระเอก เเล้วนางเอกจะทำยังไง
ติดตามต่อบทหน้าคะ สปอยนิสนึงเตรียมกระดาษทิชชูไว้เลยจร้า
รักน่ะจุ๊บๆ