bölüm 6- ÖZÜR

194 10 3
                                        

"Her şeyi mahvettim." 
"Evet her şeyi mahvetmişsin."
"Hermione!"
dedi Ron
"Ne olursa olsun sakin kalman gerekirdi."
"Abartıyorsun."
dedi Harry ayağa kalkarken
"Nereye?" dedim
"İşim var."
büyük salon yavaş yavaş boşalıyordu
neredeyse herkes gitmişti ama Malfoy ortalıkta yoktu
Ron ile Hermione çıktıktan sonra bende derse gitmek için kalktım
koridorlar boştu 
tam o sırada biri beni kolumdan tuttu ve boş koridora doğru çekti
"Hey bırak!"
bu Malfoy'du
ve yüzünde maske vardı
kolumu bıraktı ve karşıma geçti
"O yüzündeki de ne?"
maskesini açtı
burnunun etrafı mosmordu ve şişmişti
"Yüzümü mahvettin ve düzelteceksin!"
"Bunu neden yapayım, okulda revir var değil mi?"
"Nasıl olduğunu söylersem sen yanarsın."
"Beni düşüneceğin mi tuttu?"
gitmek için yana döndüm
kolumu tuttu ve beni durdurdu
"Düzelt şunu!"
duvara yaslandım ve kollarımı birbirine bağladım
"Bir şartla."
"Neymiş o?"
"Özür dilersen."
güldü ve bana daha çok yaklaştı
kulağıma eğildi
"Senden asla özür dilemem Black!"
gözlerinin içine baktım ve konuştum
"O zaman bir kaç gün daha böyle kal bakalım Malfoy."
önünden çekildim ve hızlı adımlarla yanından ayrıldım
benim hikayemi en iyi bilenlerden biride Malfoy'du 
sonuçta annesi bir Black'ti ve annelerimiz hogwarts'ta aynı yıl okumuşlardı
derse gittim
dersimiz karanlık sanatlara karşı savunmaydı
Snape gelmişti ilk önce soğuk gözleriyle beni süzdü
"Bayan Black?"
"Üzgünüm profesör, bir daha olmayacak."
"Peki, şimdilik affediyorum. Yerinize geçin."
Pansy'nin yanına oturdum
"Nerelerdeydin? "
"Uyanamadım."
*
Bütün dersler bitmişti ve Malfoy hala ortalıklarda yoktu 
bir insan ancak bu kadar inatçı olabilirdi
akşam yemeğinden sonra slytherin ortak salonuna çıktım
kimse yoktu
erkekler yurduna girdim Malfoy'un kaldığı odaya gittim 
kapıya vurdum ve asamı hazırladım
kapıyı açtı
"Episkey!"
elini hızla burnuna götürdü
burnu eski haline dönmüştü

"Ah, ne yapıyorsun!"
"Burnumu düzelt demedin mi?"
burnunu yokladı ve aynaya baktı
"Teşekküre gerek yok."
gitmek için kapıya yöneldim
"Hey,bunu nasıl yaptın?"
"O da bana kalsın."
kimseye görünmeden erkekler yatakhanesinden çıktım ve kendi odama gittim
duş aldım ve yattım
ertesi sabah erkenden kalktım
şu sıralar uyku düzenimde bozulmuştu
cübbemi giydikten sonra kahvaltıya indim
Harry'ler yoktu Malfoy tek başına oturuyordu
ona yakın bir yere oturdum 

o sırada tam yan tarafımda oturan Marietta ve Layla konuşmaya başladı
"Hafta sonu planların var mı?"
"Sanırım ailemle buluşacağım, Onları çok özledim."
"Bende ailemin yanına gideceğim."
insanın bir ailesi olması mükemmeldi
benim de olsaydı nasıl olurdu 
"Ya sen Laura, senin planların neler?"
"Bilmem, sanırım kalacağım.."
"Aileni ziyaret etmeyecek misin?"
Layla'nın sorusuyla afalladım ne diyecektim şimdi
Marietta Layla'nın koluna vurdu

"Oh özür dilerim Laura, unutmuştum."
"Sorun yok."
kafamı eğdim gözlerimin dolduğunu hissediyordum
kafamı diğer tarafa çevirdim ve Malfoy'la göz göze geldim 
belli ki her şeyi duymuştu
şimdi daha çok ağlamak istiyordum
daha fazla kalamadım ve hızla kalkıp büyük salondan çıktım 
boş bir koridordaydım
daha fazla dayanamadım ve ağlamaya başladım
duvara yaslandım ve yere çöktüm
yüzümü ellerimle kapattım ve ağlamaya devam ettim
şuan birine sarılmaya o kadar ihtiyacım vardı ki 
"Black?"
kafamı kaldırdım ve ona baktım

"kafamı eğdim gözlerimin dolduğunu hissediyordumkafamı diğer tarafa çevirdim ve Malfoy'la göz göze geldim belli ki her şeyi duymuştuşimdi daha çok ağlamak istiyordumdaha fazla kalamadım ve hızla kalkıp büyük salondan çıktım boş bir koridordaydımda...

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Malfoy?"
ayağa kalktım
"İyi misin?"
yanıma geldi 
soran gözlerle bana bakıyordu
ben ise onu şaşırtacak bir şey yaptım
ona sarıldım
ve ağlamaya devam ettim
şaşırmıştı 
yavaş yavaş oda bana sarıldı
kaç dakika böyle kaldık bilmiyordum ama ağlamam yavaşlamıştı

"Özür dilerim.."
kafamı kaldırdım ve yüzüne baktım
"Ne dedin?"
"Duydun, dün olanlar için."
"Bende."
"Olanları kimseye anlatma."
"Neden, babana mı söylersin?"
ilk önce durdu ve yüzüme baktı sonra güldü ve gitmeye başladı
"Hey, sen az önce benden özür mü diledin ?"
"Bilmem, özür mü diledim?"
"Vay be kos koca Draco Malfoy benden özür diledi ha."
"Şansını fazla zorlama istersen."
o uzaklaşırken arkasından baktım ve güldüm
onu günlerdir  ilk defa gülerken görüyordum
şimdi gidip her şeyi Harry'lere anlatacaktım

Uzun zamandır bölüm atamamıştım..
Bölüm nasıldı?
490 kelime.


𝙔𝘼𝙇𝘼𝙉//𝘿𝙍𝘼𝘾𝙊 𝙈𝘼𝙇𝙁𝙊𝙔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin