𝐋𝐨𝐯𝐞 𝐁𝐞𝐭𝐰𝐞𝐞𝐧 𝐁𝐮𝐥𝐥𝐞𝐭𝐬 ( UNDER REVISION )

ℂ𝕙𝕒𝕡𝕥𝕖𝕣 37 🌹

TWO DAYS LATER...

HAZEL'S POV

TAIMTIM akong nag-iisip habang mag- isa na nakatayo dito sa garden ng mansyon at pinagmamasdan ang buong paligid nito.

Hindi ko maalis sa sarili ang pag- iisip sa kalagayan ngayon ng kapatid ko. Kahit na alam ko'ng na sa mabuting kamay siya kasama ang pamilya ni Jazer.

Hindi ko parin maiwasan ang mag- alala kahit pa alam ko na nakakulong na si Don Rafael. Marami parin itong kanang kamay dahilan kaya mahirap sa'kin ang magpakampante .

" Lalo na't hindi parin nagigising si Jazer hanggang ngayon "

Iyon ang isa sa dahilan kung bakit wala sa tabi ko si Ilyza dahil ayaw iwan ng kataohan niyang si Iyesha, ang walang malay na si Jazer hangga't hindi niya ito nakikita na gumising.

" At wala akong magagawa patungkol dun dahil baka takasan lang ako nito kapag pinaghigpitan ko siya "

" Hey "

Bahagya kong naibaling ang tingin sa likuran nang yumakap mula rito si Dylan kasabay ng paghalik sa leeg ko at sumuobsob pa rito. Napangiti ako dahil sa mahigpit na pagyakap niya sa'kin na para ba'ng sinusulit nito ang bawat sigundo na yakap ako.

" Why are you here all alone? "

Usal niya habang nasa gano'n parin ang posisyon. Nagbuntong hininga ako saka pinagmasdan ang buong paligin nitong malawak na garden. Pinapagaan ng magandang tanawin nito ang pakiramdam ko kahit papaano, lalong- lalo na ang mga naggagandahang bulaklak sa paligid.

" Nagpapahangin lang "

Tipid na sagot ko kasunod nang paghimas sa mga braso nitong nakapulupot sakin.

" I thought you left me "

Naistatwa ako sa sinabi nito at hindi nakasagot.

" You know... I might lose myself if you leave me again "

Nagbuntong hininga ako saka marahan na humarap dito dahilan para mapatayo ito nang diretsyo. Ngumiti ako kasabay nang paghawak ko sa kabilan pisnge nito. Bahagya pa akong natawa bago magsalit nang makita ang nakasimangot nitong mukha habang na sa ibaba ang tingin.

" I'm right here, Dylan. I will never leave you, ok?  I promise "

Nakangiting sambit ko pero nakasimangot parin ito.

" What's wrong? "

Nagaalala na tanong ko. Nagbuntong hininga ito bago tumingin sa mga mata ko.

" I know you're worried about your sister at kung ano ang sitwasyon niya ngayon-- But, Hazel... Ilyza is fine, you should takecare of yourself. Alam kong gusto mo na siyang puntahan, but you have to regain your streignth first "

Mahabang lintayan nito na nagpabuntong hininga sa'kin kasabay nang pag-iwas tingin.

" Kahit hindi ko man sabihin ay talagang nag- aalala ako ng sobra sa kalagayan ni Ilyza kahit pa alam kong na sa mabuting lugar ito at ligtas "

" Hey "

Pagkukuha ulit nito sa atensyon ko.

" She's fine, ok?... your sister is fine, Hazel. Araw- araw siyang binabantayan ng mga taohan ko kaya wala kang dapat ipag-alala "