Yıllar sonra bulunan bir çocuk, 1 yıl önce onun yokluğunda hastalandığı için ölen bir anne, kızını en güzel şekilde büyütmek isteyen bir baba ve kız kardeş istemeyen abileri ve erkek kardeşi...
Sizce Derin bunlara dayanabilecek mi?
Tabiki dayanacak...
Dün akşam Ateş beni evime bırakıp kendi evine gitmişti. Babam benimle konuşmak istesede yorgun olduğumu söyleyip odama çıkmıştım. Direkt yatıp uyumuştum.
Ve şimdi de uyandım.
Ne saçma bi giriş oldu amına koyayım
Her neyse
Yatakta biraz tepinip kalktım. Lavaboya girip işlerimi hallederek çıktım. Dolabımın karşısına geçtim. Bugün şirkete gidicektim. Baya boşladım bu aralar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kısa bir arama sürecinin ardından yeşil, papatya desenleri olan kısa bir elbise seçerek giydim. Beyaz spor ayakkabılarımıda giyip parfüm sıkarak odadan çıktım. Bir yandanda saçlarımı ellerimle şekillendiriyordum. Bahçeye gelince hemen babaannemin yanağını öpüp yerime oturdum. Masada göz gezdirdiğimde Ecrin de burdaydı.
Bu da hergün burda be
İç sesime katıldığım için susup kahvaltıma devam ettim.
Herkes doyunca dedemin isteği üzerine Ecrin dahil olmak üzere tüm aile çardağa geçtik. Kısa bir sessizlikten sonra dedem boğazını temizledi. "Derin, birtanecik torunum senden özür dilerim. Babanda bende gerçekten pişmanız. Seni suçlama sebebimize gelirsek aslında senin değil de Alaz abinin suçlu olduğunu anladıktan sonra bir karar verdik. Öncelikle Ecrin hayatımızdan tamamen silinecek." dedi dedem acımasızca. Ecrin konuşmak istesede dedem sözünü kesti. "Alaz abin seni unutacak, olurda unutamazsa da en kısa zamanda evinden, yurdundan uzaklaşacak. Aşkını kalbinde yaşamak isterse onu kendisi bilir." dedi hiçkimsenin fikrini önemsemeden.
Alaz abim konuşacağı sırada telefonum çaldı. Ateş arıyordu. Hafif gülümseyip aramayı cevaplayarak kulağıma getirdim telefonu. Gözlerimi telefondan kaldırınca Alaz abiyle kesişmişti bakışlarım. Gözlerimi gözlerinden çekmeden Ateş ile konuştum.
Bu sahne bana bir yerden tanıdık geliyor ya? Acaba nerden(!)
Karma is for Alaz, iç sesciğim.
Alfa mısın be kızım
"Nasılsın?" dedi. Uzatma tam sana göreyim işte
"İyiyim sen nasılsın?" dedim. Kısa bir gülüş sesi geldi kulağıma. "Senin iyi olduğunu öğrendim daha iyi oldum" dedi çapkın bir ses tonuyla. "Ya sabır" diye mırıldandım. "Derin" dedi Ateş sanki birşeyleri kanıtlamak ister gibi. "Efendim?" dedim merakla. "Derinlerinde yanan o küçük kıvılcımları ateşe çevirmek istiyorum" deyince yüzümü buruşturdum. "Neydi bu şimdi? 2016 Facebook özlü ve anlamlı sözler mi?" dedim hafif alayla. "Ya kızım romantizm kasıyorum burda niye bölüyorsun?" dedi bezgince. Ben güldüm bu defa. "Özür dilerim. Ama niye böyle birşey dedinki şimdi? Hem ya yoksa derinlerimde bir kıvılcım?" dedim. "Eğer derinlerinde öyle bir kıvılcım olmasaydı inan bana çevrendeki insanlara özellikle bana bu kadar hızlı bağlanmazdın. Neden böyle birşey söylediğime gelirsek, belki bundan rahatsız olucaksın ama merakıma yenik düşerek önceki hayatını biraz araştırdım yavrum. Özür dilerim, senin bana anlatmanı beklemek daha doğru olurdu" derken sesi gerçekten üzgün çıkmıştı. Bunu araştırması canımı sıkmamıştı aslında. "Bağlandım mı ben sana?" dedim. Merak etmiştim açıkçası. "Bağlandın güzelim hemde kördüğümle bağlandın" dedi alayla. "Eğer beni üzmeye kalkarsan o kördüğümle asarım seni haberin olsun" dedim.
