After Winning This Battle, I Will Go Home And Get Married (BL) Novel

Bölüm 10

Artık yakınlarda bir askeri üs inşa edileceğine göre, güvenlik sorunu çözülmüş olacaktı. Yıldızlararası korsanlar da artık bir sorun olmayacaktı.

Bu nedenle, prensip olarak, bir keskin nişancı istasyonu inşa etmesine gerek yoktu.

Mecha parça mağazasının sahibi ona biraz para biriktirmesini ve satın almamasını söyledi.

Tüm bunlar kalbinin iyiliğinden değildi, Yan Xueshan sonuçta bir askerdi. Daha sonra kandırıldığını anlarsa, dükkânını mahvedebilir ve büyük acı çekmesi gerekebilirdi.

Burası ailesinin atalarından kalma dükkânıydı, bu yüzden huzur içinde çalışmaya devam etmek istiyordu.

Yan Xueshan'ın artık malzeme almak için bir nedeni yoktu ama açıklanamayan bir nedenden ötürü kaşınıyordu.

Bunun muhtemelen Gazi Sendromu'nun bir etkisi olduğunu düşündü. Bir mecha kullanmasaydı güvenlik duygusu çok zayıflardı, ancak kendi keskin nişancı tüfeğine sahip olmamak bunu daha da zayıflattı. Eğer bir silahı bile olmasaydı, rahat uyuyamazdı.

Şimdiye kadar, geceleri hala silahla uyuyordu. Ayrıca, yürürken sağ elini sallamıyor ve beline, kılıfının olması gereken yere bastırıyordu, böylece her an savaşmak için silahını çekebilirdi.

Yine de Yan Xueshan eve eli boş dönmedi. Şehre nadiren gittiği için başka şeyler de satın almaya karar verdi.

Eve katlanabilir bir TV ekranı ile döndü.

Yıldızlararası istasyona giderken bir tatlı dükkanının önünden geçti.

Bir çocuğun ağlayarak annesine kendisine bir külah dondurma alması için yalvardığını ve sadece son bir tane kaldığını söylediğini gördü.

Yan Xueshan şöyle bir baktı ve ardından son külahı satın aldı. Çocuk ona yıldırım çarpmış gibi baktı ve Yan Xueshan acımasızca oradan ayrıldı.

Yürürken bir yandan da yedi.

Yetimhaneye girmeden önceki tüm anılarını neredeyse unutmuştu. Yetimhanede doyurulmak ve giydirilmek yeterince iyi sayılıyordu, tatlı ise bir lükstü. Daha sonra üvey babası tarafından evlat edinildiğinde, yetimhaneye geri gönderilmemek ve yetişkinleri rahatsız etmemek için önemsiz şeyler yapmazdı. Buna jöle veya kek gibi şeyleri yemeyi sevmediğini iddia etmek de dahildi.

Daha sonra bir mecha operatörü olarak orduya girdiğinde, fiziksel zindeliğini ve kaslarını sıkı bir şekilde kontrol etmesi gerekiyordu, bu nedenle beslenme uzmanının önerdikleri dışında hiçbir yiyecek yemiyordu.

Bu kuralı sadece her yıl doğum gününde bozuyordu.

Arthur'la paylaştığı odada, Arthur onun için bir pasta hazırlar ve doğum gününü onunla birlikte kutlardı. Hatırladığı kadarıyla ilk kez tatlı yemişti.

Aslında çok da hoşuna gitmişti.

Emekli olmasına rağmen orduda yediği yemekleri yemeye devam etti.

İnternetten başka tarifler öğrenmeye ve pişirmeye çalıştı ama bazı adımların biraz zahmetli olduğunu hissediyordu, bu yüzden basitleştirmek istedi. Ancak bunu her yaptığında yemek berbat oluyordu. Bundan sonra dersini aldı ve sadece tarifi takip etti.

Biraz daha rahatlaması ve sıradan bir insanın hayatını yaşamanın tadını çıkarması gerektiğini düşündü.

Ama hayat sıradan insanlar için de böyle miydi?

Yan Xueshan bunu tam olarak anlamamıştı.

Çocukken bir yetimhanedeydi. Daha sonra ergenlik çağında üvey babası tarafından eğitildi. Yetişkin olduktan hemen sonra orduya katıldı ve şimdi emekli oldu.