After Winning This Battle, I Will Go Home And Get Married (BL) Novel

Bölüm 47

Tarımsal mecha kullanmak zor değildi, bu nedenle sıradan insanlar bile küçük bir eğitimden sonra bunları nasıl kullanacaklarını çabucak öğrenebilirlerdi. Ancak, geleneksel izlenim o kadar iyi değildi. Tarlalarda ve çamurda sürmek nasıl yıldızlarda bir savaş mechası kullanmak kadar havalı olabilirdi?

Yine de, en iyi iki Mecha Ustasının pilotluğu çok ders kitabıydı, mekanik güzellikle doluydu ve savaş mechalarını kullandıklarından daha az değildi, herkese öldürmenin mutlak gücünü hissettiriyor ve kanlarını deli gibi akıtıyordu.

Öte yandan, tarımsal mechaların tarlalarda çalışması herkesin anlayabileceği ve eğlenebileceği bir eğlenceydi.

Özellikle de neşeyle hasat edilen meyve yığınlarını gören izleyiciler -özellikle de şehirde yaşayanlar- özel bir zevk duygusu hissettiler!

Kendilerini Mecha Usta Çavuşları olarak hayal etmek onlar için zordu. Bu çok zorlamaydı ama tarımsal Mecha'ları kullanmak basit bir ikameydi.

Tesadüfen, tarımsal mecha tarafından püskürtülen su sisi dağıldı ve bir gökkuşağına dönüştü.

Dron gökkuşağının içinden yukarı doğru uçtu, daha da yükseldi ve karaya baktı.

Binlerce kilometrelik arazide, tarım mechaları birbiri ardına hasat çizgileri çizerken parlak renkli tarlalar serilmişti.

Tarladaki sessiz ve taze rüzgâr ekrandan çıkıp izleyicilerin kalbine doğru esiyor gibiydi.

Çok ferahlatıcı.

Aynı gün alacakaranlıkta Yan Xueshan Arthur'u üvey babasının mezarını ziyarete götürdü.

Arthur'u buraya daha önce de getirmişti ve Arthur üvey babasının mezarı için küçük taşlarla bazı süslemeler yapmıştı.

Daha önce çiftlikte yaşarken sık sık mezar taşlarını silmeye ve yakınlardaki büyümüş yabani otları temizlemeye gelirdi. Günü boş olduğunda mezar taşının üzerine oturup manzarayı seyreder, güneşlenir, biraz kestirir ve bütün gün dinlenirdi.

Üvey babasının askere gitmesinden önceki gece, büyük bir yemek yemeye gittiklerini ve üvey babasının bir içki içtiğini hatırladı.

Dönüş yolunda, nedenini bilmediği bir şekilde, üvey babasına aniden şöyle demişti: "Sağ salim geri dönmelisin. İki yıl sonra, umarım reşit olmamı birlikte kutlayabiliriz."

Üvey babası sadece gülümsemiş ve "Tamam" demişti.

Ancak randevu kaçırılmıştı.

Yan Xueshan mektubu aldığında ağlamadı ve ertesi gün her zamanki gibi okula bile gitti.

Ancak öğretmeni üvey babasının ölümünü haberlerden öğrenmiş ve onun her zamanki gibi okula geldiğini görünce şaşırarak " İzinli değil misin?" diye sormuştu.

Yan Xueshan'ın kafası karışmıştı. "Okul bugün kapalı mı?"

Öğretmen özür dileyerek, "Üvey babanın öldüğünü biliyorum. Bugün izin alabilirsin, sorun değil, dersi kaçırmış sayılmazsın."

Yan Xueshan düşündü ve "Hasta değilim" diye cevap verdi. Sonra sordu: "Başım belaya girdi mi? Lütfen lafı dolandırmadan doğrudan söyleyin. Yoksa tek vasim öldü ve yetişkinliğe ulaşmama altı ay var diye okulu bırakmam mı gerekiyor?"

Yan Xueshan isteksizce, "Okula gitmek için devlete başka bir vasi için başvurmam mı gerekiyor?" diye sordu.

Öğretmen ona tuhaf bir ifadeyle baktı. "Hayır."